Fur farm in Finland in autumn 2010 from Oikeutta Eläimille on Vimeo.
Investigación de Igualdad Animal en las granjas de visones de España from Igualdad Animal on Vimeo.
Στο video, που κόβει την ανάσα και παραπέμπει περισσότερο σε μονομαχία παρά σε τσίρκο, ο θηριοδαμαστής Oleksie Pinko προσπαθεί να κρατήσει σε απόσταση τα εξαγριωμένα λιοντάρια χρησιμοποιώντας μια βέργα.
Έχει ήδη δεχτεί επίθεση από ένα λιοντάρι, γι αυτό και κουτσαίνει. Το κοινό έχει σαστίσει και ακούγονται ουρλιαχτά και φωνές.
Το λιοντάρι επιτίθεται ξανά, αυτή τη φορά μαζί με άλλο ένα αρσενικό λιοντάρι από τα πέντε που υπήρχαν στην αρένα.
Τρεις θηριοδαμαστές σπεύδουν σε βοήθεια και χτυπούν τα λιοντάρια με ράβδους, όμως αυτά συνεχίζουν την επανάστασή τους και τους περικυκλώνουν.
Στο μεταξύ, άλλοι δυο θηριοδαμαστές έξω από την αρένα προσπαθούν να τα απωθήσουν με αντλίες νερού.
Μέχρι να τελειώσει το video οι περισσότεροι από τους θεατές, που στην ουσία ήταν απροστάτευτοι, είχαν εκκενώσει τον χώρο.
Περιγράφοντας τις σκηνές τρόμου, ο Doug Shepherd, Αμερικανός τουρίστας που είχε πάει με τα δυο του παιδιά στο τσίρκο για να δει την παράσταση, είπε ότι «τα παιδιά ούρλιαζαν και ήταν μόλις λίγα μέτρα μακριά από την αρένα».
Η γυναίκα του άρπαξε την κόρη της από το χέρι και άρχισε να τρέχει καθώς φοβήθηκε ότι τα λιοντάρια θα κατάφερναν να ξεφύγουν από την αρένα.
Το σοκαριστικό video ήταν η αφορμή για να έλθει και πάλι στην επιφάνεια το θέμα των τσίρκο και του αλύπητου βασανισμού των άγριων ζώων προκειμένου να συμμετάσχουν σε εξευτελιστικές παραστάσεις, μηδενικού εκπαιδευτικού περιεχομένου.
Δείτε το βίντεο
Από το econews
Μία παγκόσμια στροφή προς τη βίγκαν διατροφή είναι ζωτικής σημασίας για να σωθεί ο πλανήτης από την πείνα, την έλλειψη καυσίμων και τις τραγικές συνέπειες της κλιματικής αλλαγής, λέει ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών. Καθώς σύμφωνα με εκτιμήσεις ο παγκόσμιος πληθυσμός θα φτάσει τα 9.1 δισεκατομμύρια ανθρώπους μέχρι το 2050, ο δυτικός τρόπος διατροφής που δίνει έμφαση στο κρέας και τα γαλακτοκομικά προϊόντα, δεν είναι βιώσιμος, λέει η μελέτη του Περιβαλλοντικού Προγράμματος των Ηνωμένων Εθνών. Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει: «Οι επιπτώσεις της αγροκαλλιέργειας αναμένονται να αυξηθούν σημαντικά καθώς ο πληθυσμός μεγαλώνει και ζητά περισσότερα ζωικά προϊόντα. Σε αντίθεση με τα καύσιμα πετρελαίου, είναι δύσκολο να βρεθεί μία εναλλακτική: οι άνθρωποι πρέπει να φάνε. Μία σημαντική μείωση των επιπτώσεων θα ήταν πιθανή μόνο με μία παγκόσμια διατροφική αλλαγή, μακριά από τα ζωικά προϊόντα».
Ο καθηγητής Edgar Hertwich, επικεφαλής της αναφοράς, είπε: «Τα ζωικά προϊόντα προκαλούν περισσότερη καταστροφή από ό,τι η παραγωγή υλικών για οικοδόμηση όπως άμμος ή τσιμέντο, πλαστικό ή μέταλλα. Η βιομάζα και οι καλλιέργειες για ζωοτροφές προκαλούν τόση καταστροφή όσο η καύση πετρελαίου.» Η σύσταση αυτή αποτελεί συνέχεια της πρότασης του Λόρδου Nicholas Stern, πρώην συμβούλου της Εργατικής κυβέρνησης σε θέματα οικονομίας της κλιματικής αλλαγής, για στροφή στη χορτοφαγική διατροφή.
Ο Ernst von Weizsaecker, περιβαλλοντικός επιστήμονας και μέλος της επιτροπής, είπε: «Η αυξανόμενη ευημερία προκαλεί μία στροφή προς διατροφές κρέατος και γαλακτοκομικών προϊόντων – τα ζώα εκτροφής καταναλώνουν τώρα το μεγαλύτερο μέρος της παγκόσμιας συγκομιδής και κατά συνέπεια τεράστιες ποσότητες πόσιμου νερού, λιπασμάτων και φυτοφαρμάκων.» Η αγροκαλλιέργεια, ειδικά τα προϊόντα κρέατος και γάλακτος, ευθύνεται για το 70% της κατανάλωσης νερού, 38% της συνολικής χρήσης γης και 19% των παγκόσμιων εκκλήσεων αερίων του θερμοκηπίου, λέει. Όπως γίνεται ξεκάθαρο από τη μελέτη του Ο.Η.Ε., η κτηνοτροφία είναι υπερβολικά πολυδάπανη: «Τα ζωικά προϊόντα απαιτούν περισσότερους πόρους και προκαλούν περισσότερα αέρια του θερμοκηπίου από ότι οι φυτικές εναλλακτικές.»
Δυστυχώς, σε πολλά μέρη του πλανήτη, οι άνθρωποι τρώνε περισσότερο κρέας, όχι λιγότερο. «Η κατανάλωση κρέατος κατ’ άτομο στην Κίνα αυξήθηκε κατά 42% μέσα σε οκτώ χρόνια, από το 1995 μέχρι το 2003», λέει ο Sangwon Suh του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια. Καθώς ένα έθνος γίνεται πλουσιότερο, οι πολίτες του γίνονται πιο σαρκοφάγοι, και η Γη υποφέρει από τις συνέπειες αυτού.
Με πληροφορίες από τη Βρετανική Guardian και την ιστοσελίδα Change.org
"Δέχθηκα ακόμη μία ντουζίνα μαστιγώματα στο τμήμα της πλάτης μου ακριβώς πάνω από τα ματωμένα σημάδια του προηγούμενου μαστιγώματος…μέχρι που δέχθηκα 96 μαστιγώματα, και η πλάτη μου ήταν κομμένη και σημαδεμένη από άκρη σε άκρη. Κάθε χτύπημα του μαστίγιου με είχε ματώσει. Πολλές πληγές είχαν μήκος μέχρι και επτά εκατοστά. Η πλάτη μου έκαιγε σαν να την είχαν καλύψει με καυτή στάχτη, ανακατεμένη με αναμμένα κάρβουνα. Και ένιωσα την σάρκα μου να τρέμει, όπως τα ζώα που σφαγιάζονται από το χασάπη και γδέρνονται ενώ είναι ακόμη μισοζωντανά." Ένας Αμερικανός Σκλάβος, 1859Σήμερα, οι περισσότεροι άνθρωποι βλέπουν τα ζώα ως κατώτερα. Ωστόσο, έρευνες δείχνουν ότι και αυτά μπορούν να νιώσουν συναισθήματα και αισθήσεις όπως άγχος, ευχαρίστηση, δυνατό πόνο, φόβο για το θάνατο ή ανία και αυτά τα συναισθήματα έχουν σημασία για εκείνα όσο και τα δικά μας για εμάς. Ανεξάρτητα από αυτό, συναισθάνοντα πλάσματα σκλαβώνονται και δολοφονούνται για «τροφή», τα σώματά τους χρησιμοποιούνται σε πειράματα, το δέρμα τους για ρούχα, και η εμφάνισή τους για διασκέδαση. Η επιθυμία μας να τα χρησιμοποιούμαι για όφελός μας θεωρείται πιο σημαντική από το δικαίωμά που έχουν στη διαχείριση των σωμάτων τους, και καθώς δεν μπορούν να υπερασπιστούν τον εαυτό τους, υποφέρουν και πεθαίνουν ανά δισεκατομμύρια.
"Η αγελάδα δεν μπορούσε να σταθεί στα πόδια της, κι έτσι της λύγισαν την ουρά μέχρι να πονέσει και την έσυραν στο σφαγείο με ένα σχοινί. Τη χτύπησαν στο μέτωπο για να την αναισθητοποιήσουν και την ύψωσαν ανάποδα με μία αλυσίδα τυλιγμένη γύρω από το πίσω πόδι της. Όταν ένας εργάτης έμπηξε το μαχαίρι στο λαιμό της, ανέκτησε τις αισθήσεις της. Με το αίμα και τα υγρά να τρέχουν από το λαιμό της, το στόμα και τα ρουθούνια της, προσπαθούσε να αναπνεύσει και να ελευθερωθεί, κρεμάμενη από το ένα πόδι, για ενάμιση λεπτό, πριν ο εργάτης επιστρέψει και την κόψει από το λαιμό μέχρι το στόμα της. Έπειτα άρχισε να γδέρνει το πρόσωπό της ενώ αυτή σφάδαζε και κλωτσούσε" Ακτιβιστής της Animal Equality, 2009.Η ιδέα ότι τα άλλα ζώα είναι κατώτερα και ότι μπορούμε να τα χρησιμοποιήσουμε απλά και μόνο γιατί γεννήθηκαν με γούνα ή φτερά, είναι μία παράλογη και άδικη προκατάληψη προς τα άλλα είδη, γνωστή ως σπισισμός. Ο σπισισμός παραβλέπει την ομοιότητα – την ενσυναίσθηση- και όπως με το ρατσισμό και το σεξισμό, οι αδύναμοι είναι αυτοί που υποφέρουν για το κέρδος άλλων.
"Τα ζώα του κόσμου υπάρχουν για τους δικούς τους λόγους. Δεν φτιάχτηκαν για τους ανθρώπους, όπως οι μαύροι δεν φτιάχτηκαν για τους λευκούς, και οι γυναίκες δεν φτιάχτηκαν για τους άνδρες."Alice Walker, συγγραφέας του The Color Purple, και κάτοχος βραβείου ΠούλιτζερΗ πλειοψηφία της κοινωνίας κλείνει τα μάτια στο σπισισμό αλλά καθώς όλο και περισσότεροι άνθρωποι συνειδητοποιούν ότι τα μη-ανθρώπινα ζώα δεν είναι ιδιοκτησία μας και ότι αξίζουν να ζουν ελεύθερα από την εκμετάλλευση των ανθρώπων, αποφασίζουν να γίνουν βίγκαν.
Πρώτη καταχώρηση: Παρασκευή, 14 Μαΐου 2010, 13:40
Δύο περιστατικά νεκρών δελφινιών από ανθρώπινο χέρι είχαμε μέσα σε διάστημα 24 ωρών στη Σάμο. Συγκεκριμένα, ένα ρινοδέλφινο που βρέθηκε χθες σε θαλάσσια περιοχή Ν.Α. της Σάμου και ένα ακόμα κοινό δελφίνι στα Β.Α. του νησιού, κυριολεκτικά σφαγιάστηκαν, σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις, από ανθρώπους που δηλώνουν «επαγγελματίες» αλιείς.
Το γεγονός ότι τα συγκεκριμένα δελφίνια είχαν πάνω τους σημάδια από δίχτυα, που χρησιμοποιούν τα σκάφη μέσης αλιείας, φωτογραφίζουν με πολύ ευκρινή τρόπο τους δήμιους που τέλεσαν το έγκλημα. Ταυτόχρονα, ιστιοπλοϊκό σκάφος, με γαλλικό πλήρωμα που έπλεε στην ίδια περιοχή, μας ενημέρωσε και για άλλο ένα κοινό δελφίνι που επέπλεε νεκρό με εμφανή τραύματα στην ουρά.
Τα στοιχεία που συνέλεξε η ομάδα Άμεσης Ανταπόκρισης του Αρχιπελάγους, που βρέθηκε από την πρώτη στιγμή και στα δύο σημεία εκβρασμού για τη διενέργεια νεκροψίας έδειξαν ότι: από το ρινοδέλφινο είχε αφαιρεθεί με αιχμηρό αντικείμενο η ουρά του και πετάχτηκε ζωντανό πίσω στη θάλασσα, ενώ το κοινό δελφίνι έφερε πολλαπλές μαχαιριές στην κοιλιά. Ο τρόπος θανάτωσης των δύο ζώων αποτελεί συνηθισμένη τακτική που στοχεύει στην απευθείας βύθιση των ζώων και στον μη εκβρασμό τους στις ακτές και, συνεπώς, στη συγκάλυψη του εγκλήματος.
Το κοινό δελφίνι έφερε πολλαπλές μαχαιριές στο σώμα του. Ωστόσο, ο κατ’ εξαίρεση – υπό αυτές τις συνθήκες θανάτου - εκβρασμός και των δύο ζώων στις ακτές της Σάμου επιβεβαίωσε την καθημερινή σφαγή που βιώνουν τα θαλάσσια θηλαστικά στις ελληνικές θάλασσες και το πολύ μικρό ποσοστό θανάτων που γίνεται αντιληπτό. Ο αριθμός αυτός έχει ξεπεράσει κάθε προηγούμενο και επιτείνει την οριστική εξαφάνιση ειδών, όπως το κοινό δελφίνι που συναντάται πλέον σπάνια και σε πολύ μικρές ομάδες σε ορισμένες περιοχές του Αιγαίου.
http://www.zougla.gr/page.ashx?pid=2&aid=134853&cid=17
Xωρίς τέλος είναι τα τροχαία ατυχήματα στην Εγνατία Οδό. Μετά από δύο αρκούδες, ένα λύκο, 2 βίδρες, αγριόγατες και κυνηγόσκυλα, σειρά είχε τώρα ένα μεγαλόσωμο αρσενικό αγριογούρουνο το οποίο προσπάθησε να διασχίσει το οδόστρωμα της Εγνατίας Οδού στο ύψος της διασταύρωσης Μηλιάς-Γρεβενών, ισοπεδώνοντας τον «προστατευτικό» φράχτη για να συγκρουστεί θανάσιμα με διερχόμενο όχημα.
την 42η ημέρα της ζωής τους. Δεν χρειάζεται καν να επισημάνουμε πως το να στριμώχνεις παραμορφωμένα, παραγεμισμένα με φάρμακα, υπερβολικά στρεσαρισμένα πουλερικά μέσα σε ένα βρωμερό, καλυμμένο με περιττώματα δωμάτιο δεν είναι πολύ υγιεινό. 
ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΟΠΑΠ
Παρασκευή 19/2/2010
