«Την αποφυγή χώρων στους οποίους βρίσκονται ζώα σε αιχμαλωσία, με σκοπό την εμπορική τους εκμετάλλευση, καθώς αυτό δεν συνάδει με τις γενικές αρχές της εκπαίδευσης» επισημαίνει με επιστολή του (
το σχετικό έγγραφο εδώ) στις 15 Ιανουαρίου 2016 προς τους αρμόδιες υπηρεσίες ο Ιωάννης Κουφόπουλος προϊστάμενος της Διεύθυνσης Σπουδών Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης επισημαίνοντας ουσιαστικά το αυτονόητο, ότι δηλαδή τίποτα το διδακτικό δεν υπάρχει στους ζωολογικούς κήπους καθώς εκεί τα ζώα ζουν σε καθεστώς αιχμαλωσίας και αποτελούν αξιοθέατο μόνο για να κερδίζουν από την θέαση τους οι ιδιοκτήτες των συγκεκριμένων επιχειρήσεων, που προφασίζονται μάλιστα ότι έτσι τα σώζουν.
Αυτό το πάγιο αίτημα των φιλοζωικών φορέων της χώρας φαίνεται ότι έγινε κατανοητό από το Υπουργείο Παιδείας Έρευνας και Θρησκευμάτων καθώς τα περισσότερα σχολεία (κυρίως Δημοτικά και Γυμνάσια) – παραβλέποντας το αντιεκπαιδευτικό περιεχόμενο διοργανώνουν εκδρομές στο Αττικό Ζωολογικό Πάρκα στα Σπάτα και στο δελφινάριο που υπάρχει εκεί.
Μάλιστα ο κ. Κουφόπουλος τονίζει ότι οι επισκέψεις σε τέτοιους χώρους είναι κάτι που «δεν συνάδει με τις γενικές αρχές της εκπαίδευσης, στις οποίες μεταξύ άλλων, πολύ σημαντική θέση επέχει η ευαισθητοποίηση για την αναγκαιότητα της προστασίας και του σεβασμού του φυσικού περιβάλλοντος, η υιοθέτηση ανάλογων προτύπων συμπεριφοράς, καθώς και η δημιουργία υπεύθυνων προσωπικοτήτων με κοινωνικές και ανθρωπιστικές αξίες».
Με το εισιτήριο σου διαιωνίζεις την αιχμαλωσία τους!
Όπως πολλές φορές έχουμε επισημαίνει όσοι επισκέπτονται παράνομους ή νόμιμους ζωολογικούς κήπους όπως είναι π.χ. το Αττικό Ζωολογικό Πάρκο συμβάλλουν με το εισιτήριο τους στη διαιώνιση της αιχμαλωσίας και της κακοποίησης άγριων ζώων που δεν θα έπρεπε να ζουν στα κλουβιά. Παράλληλα διδάσκουν στα παιδιά τους ότι ο ισχυρός (άνθρωπος) μπορεί να συμπεριφέρεται στον ανίσχυρο (στο ζώο) όπως θέλει. Να τον αιχμαλωτίζει και να τον εκμεταλλεύεται για να βγάζει λεφτά.
Οι ζωολογικοί κήποι πουθενά στον κόσμο δεν προάγουν την φιλοζωία όσο και αν οι ιδιοκτήτες τους ισχυρίζονται το αντίθετο για να μας πείσουν για το σπουδαίο έργο το οποίο προσφέρουν στο κοινό και κυρίως στα ίδια τα ζώα. Αυτές οι επιχειρήσεις - που δεν είναι καταφύγια της άγριας ζωής - υπάρχουν για να βγάζουν χρήματα οι ιδιοκτήτες τους και οι έρευνες που γίνονται από τους φιλοζωικούς φορείς ανά τον κόσμο φέρνουν συχνά στο φως της δημοσιότητας αδιάψευστα ντοκουμέντα για το πώς αυτά τα πλάσματα κακοποιούνται από τις συνθήκες εγκλεισμού και όχι μόνο.
Τα επιχειρήματα των ιδιοκτητών αυτών των επιχειρήσεων ότι έτσι προστατεύουν άγρια ζώα είδη προς εξαφάνιση – πέφτουν στο κενό – καθώς νησίδες με αιχμάλωτα άγρια ζώα δεν μπορούν να λειτουργήσουν ως «κιβωτοί» σωτηρίας. Άλλες δράσεις πρέπει να αναλάβουν οι κυβερνήσεις για να προστατέψουν τις άγρια ζώα τα οποία εξαφανίζονται συστηματικά - αν και συντελούν ώστε ο πλανήτης Γη να είναι τόσο μοναδικός - εξαιτίας της ανθρώπρινης δραστηριότητας.
Διαβάστε επίσης: