Προβολή Earthlings

Την Τετάρτη 19/12 γίνεται προβολή του ντοκιμαντέρ "Earthlings"
στην Λέσχη ΥΠΟΓΕΙΩΣ, Καλλιδρομίου 94, Εξάρχεια.
Είσοδος ελεύθερη.

Γάτα-λεοπάρδαλη

Μια νέα ράτσα γάτας, η Ashera, δημιουργήθηκε στα εργαστήρια εταιρεία βιοτεχνολογίας στην Καλιφόρνια και διαφημίζεται σαν η τελευταία λέξη της μόδας για τους γατόφιλους. Πρόκειται για διαστάυρωση ασιατικής λεοπάρδαλης, αφρικανικής αγριόγατας και κατοικίδιας γάτας, η οποία μπορεί να φτάσει σε βάρος τα 14 κιλά. Μόνο για εξωτικά γούστα και μεγάλα πορτοφόλια, καθώς η μίνι λεοπάρδαλη στοιχίζει 22.000 δολάρια.

---

Ελπίζω το ζώο αυτό να διατηρεί τα ένστικτα της λεοπάρδαλης και να καταλήξει να τρώει αυτούς που το αγοράζουν...Θα ήταν δίκαιο, δεν νομίζετε; Ενώ παιδιά πεθαίνουν από την πείνα, ενώ 48 δισεκατομμύρια ζώα κάθε χρόνο πεθαίνουν στο βωμό της ανθρώπινης δραστηριότητας, η ματαιοδοξία μας δεν έχει φρένο...Παρά τη δυσκολία να προστατεύσουμε τα ήδη υπάρχοντα είδη στον πλανήτη, το παίζουμε θεοί και φέρνουμε νέα στον κόσμο, αποκλειστικά για τη διασκέδασή μας. Διασκέδαση μέχρι θανάτου...

Ενοικιάζονται σκυλιά με την... ώρα

της Σαντυς Τσαντακη/ .sandytsantaki@kathimerini.gr

Στην Ελλάδα δεν υιοθετούμε αδέσποτα. Τα ταλαιπωρούμε, τα κρύβουμε, τα βασανίζουμε, και μετά τα αφανίζουμε. Αγοράζουμε σκυλιά και γατιά και μόλις τα βαρεθούμε τα αφήνουμε στον δρόμο, σε κάποιο χωράφι, σε κάποιο νησί, με το άλλοθι μιας καλύτερης ζωής. Και τώρα που εδώ και ένα χρόνο η Αμερική και τώρα η Αγγλία ανακαλύπτουν τη μόδα της ενοικίασης κατοικιδίων, ευχόμαστε η ζωοφιλία ορισμένων να σταθεί πιο δυνατή από την ανάγκη μας για επιδειξιομανία με ένα τσιουάουα σαν αξεσουάρ τσέπης της ημέρας ή ακόμη και της νύχτας.

Τα ζώα δεν γεννήθηκαν για να τυλίγονται σε πακέτα δώρων για τα Χριστούγεννα. Ούτε τα φέρνει ο Αγιος Βασίλης με το έλκηθρό του από την καμινάδα. Αυτό είναι το μόνο σίγουρο. Το ξέρατε όμως ότι υπάρχει τώρα και εταιρεία που υποστηρίζει ότι ιδρύθηκε για όσους αγαπούν τα ζώα αλλά φοβούνται τη... δέσμευση; Κάτι μας θυμίζει αυτό... Μπορείτε, λοιπόν, σύμφωνα με την Fluxpetz, «το ευέλικτο πρόγραμμα κατοχής κατοικιδίων» να γίνετε κι εσείς μέλη για να «νοικιάσετε το τέλειο σκυλάκι χωρίς να φοβάστε ότι θα σας ροκανίσει το τηλεκοντρόλ ή θα λερώσει με τις πατούσες του το χαλί».

Αρκεί να δώσετε 40 δολάρια και στο τέλος της ημέρας συμβίωσης με το «αγαπημένο» σας κατοικίδιο, ο υπεύθυνος της εταιρείας -μάλλον ο μπόγιας- θα έρθει να το παραλάβει για να το οδηγήσει στο κέντρο φύλαξης ενοικιαζόμενων σκύλων. Αυτό κι αν μοιάζει παρανοϊκό. Αν η πρώτη επίσκεψη κρίθηκε επιτυχημένη (από ποιον ακριβώς;), τότε ο ίδιος σκύλος μπορεί να «κλειστεί» και για επόμενη επίσκεψη. Αν ο ιδιοκτήτης παρόλ’ αυτά, το αφεντικό, ο ενδιαφερόμενος δηλώσει έτοιμος για αλλαγή, μπορεί απλώς να ζητήσει ένα λαμπραντόρ αντί για ένα μπόστον τεριέ ή ένα μπόρντερ κόλεϊ.

«Ολα μας τα μέλη αγαπούν τα σκυλιά, αλλά συνειδητοποιούν ότι δεν μπορούν να τους αφοσιωθούν όσο θα ήθελαν», λέει η ιδρύτρια της εταιρείας, Μαρλένα Θερβάντες, η οποία ετοιμάζεται να λανσάρει την ιδέα και στο Λονδίνο την άνοιξη του 2008. «Μπορεί να είναι ένα 5χρονο κορίτσι που θέλει σκυλάκι αλλά οι γονείς του δουλεύουν πολλές ώρες και μια 65χρονη γυναίκα που δεν είναι σε θέση να βγάζει τον σκύλο βόλτα δύο φορές την ημέρα, κάθε μέρα».

Κανείς δεν έχει αναρωτηθεί μάλλον τι βιώνει ο σκύλος που πηγαινοέρχεται διαρκώς και αλλάζει χέρια, οικογένειες, μυρωδιές, συνήθειες... Ο Πιτ Γουέντερμπερν, ειδικός στα κατοικίδια, λέει: «Τα σκυλιά δεν είναι παιχνίδια, να τα βάζεις στην ντουλάπα όταν δεν έχεις χρόνο να παίξεις μαζί τους. Αν δεν έχεις χρόνο ή χώρο για ένα σκύλο, τότε πάρε μια γάτα ή ένα ενυδρείο». Ή τίποτα καλύτερα. H Πόλα Γκριβς, ιδρύτρια του Pet Search UK, λέει: «Το να μοιράζεσαι κατοικίδια είναι φρικτή ιδέα. Αν δεν μπορείς να εντάξεις ένα ζωάκι στην υπόλοιπη οικογένεια, τότε δεν θα έπρεπε να έχεις ένα.

Τα σκυλιά έχουν αισθήματα, δένονται με τους ανθρώπους, μαραζώνουν αν δεν νιώθουν καλά. Σίγουρα δεν βοηθάει αν μοιράζεσαι τον σκύλο σου με την κυρία της διπλανής πολυκατοικίας».

Από την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

Σπισισμός ίσον Φασισμός

http://www.smirkingchimp.com/thread/5137
photo: Pelagus

48 χιλιάδες εκατομμύρια ζώα - ναι, 48 δισεκατομμύρια πλάσματα - υπολογίζεται πως πεθαίνουν κάθε χρόνο ως αποτέλεσμα της ανθρώπινης δραστηριότητας, ξεκινώντας από τις εντατικές κτηνοτροφικές φάρμες και το κυνήγι, μέχρι το εμπόριο γούνας, την εμπορική εκμετάλλευση κάθε είδους, και την βιοιατρική έρευνα. Αυτό μεταφράζεται σε 120 εκατομμύρια πλάσματα κάθε ημέρα, περιλαμβανομένων πουλιών, αγελάδων, και γουρουνιών, ζώα που θεωρούνται από τα πιο κοινωνικά.

Ο τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίζουμε το σκοτωμό των ζώων αυτών, είτε βρίσκονται ή κρατούνται, στη στεριά, τον αέρα ή τη θάλασσα - τη δολοφονία και το βασανισμό θα έπρεπε να γράψουμε - είναι πραγματικά απίστευτος. Το κάνουμε τόσο ανέμελα,, και με τόσο θεσμοθετημένους 'παραδοσιακούς' τρόπους που μόνο η μειοψηφία συνειδητοποιεί το μέγεθος της τραγωδίας. Από την εποχή που άρχισε η σύγχρονη αλιεία , τα τελευταία 200 χρόνια, έχουμε αποδεκατίσει τους ωκεανούς, φαινομενικά αστείρευτες δεξαμενές ζωής, μετατρέποντας πολλές θαλάσσιες περιοχές σε αυτό που ο Farley Mowat πολύ σωστά χαρακτήρισε " θαλάσσια σφαγεία".

Στις ΗΠΑ μόνο, κάθε έτος, σχεδόν 50 εκατομμύρια γαλοπούλες σκοτώνονται μόνο την ημέρα των Ευχαριστιών, για να τιμήσουν τη μνήμη μιας ημερομηνίας που είναι αμφισβητήσιμης ιστορικής αξίας, και που, παρόλο που τα θύματα πλέον έχουν αυξηθεί από μία χούφτα σε δεκάδες εκατομμύρια, δεν ανακινεί καμία διάθεση ενδοσκόπησης. Δυστυχώς, τέτοια γεγονότα είναι μία σταγόνα στην αόρατη θάλασσα της κακοποίησης, της οποίας οι ρίζες ξεκινούν από τα πρώτα χρόνια της ύπαρξής μας ως είδος, όταν πήραμε το δικαίωμα μόνοι μας να είμαστε οι 'κυρίαρχοι' πάνω στη φύση.

48 δισεκατομμύρια ζώα είναι ένα νούμερο που προκαλεί εντύπωση, και όμως, σύμφωνα με ειδικούς, είναι σκανδαλωδώς μέτριο, και δεν περιλαμβάνει τα ζώα που κακοποιούνται ή θανατώνονται λόγω καταστροφής του οικοσυστήματος που ζουν, από την αυξανόμενη ρύπανση, τις εμφανείς 'αθώες' δραστηριότητες του ανθρώπου όπως ψάρεμα, ή από τη σύγκρουσή τους με το σύγχρονο τρόπο ζωής. (Πάνω από 250 εκατομμύρια ζώα κάθε χρόνο πεθαίνουν χτυπημένα από κάποιο αυτοκίνητο στις λεωφόρους των ΗΠΑ.) Δεν έχουμε γίνει μόνο η πιο απεχθής τυραννία σε βάρος κάθε πλάσματος του πλανήτη, περιλαμβάνοντας και ομάδες του δικού μας είδους, αλλά και ένας μαινόμενος καρκίνος που εξαπλώνεται σε κάθε γωνίτσα της γης.

-----------------------------------------------------------------------------------------
Προοδευτικοί όλων των χώρων, ήρθε η ώρα για επενεξέταση...
-----------------------------------------------------------------------------------------
Σήμερα, ως αποτέλεσμα της βιομηχανοποίησης, η καταστροφή του περιβάλλοντος και όλα τα σχετικά, δεν είναι υποθέσεις που μπορούν να αγνοηθούν από τα δήθεν προοδευτικά μυαλά. Ούτε και να αντιμετωπιστούν ως ένα περιφερειακό θέμα χωρίς μεγάλη σημασία.

Όλα ξεκινούν από όσα κληρονομήσαμε από τον 18ο αιώνα και τον άκρατο ουμανισμό του. Ιδέες βαθειά ριζωμένες που κανείς δεν επανεξετάζει σήμερα, ιδέες που παρουσιάζουν τον άνθρωπο ως κυρίαρχο της πλάσης, και υπεύθυνο για τη ζωή και το θάνατο πλασμάτων και περιβάλλοντος. Ιδέες που ούτως ή άλλως διαμορφώθηκαν σε ένα πλαίσιο εντός του οποίου ίσχυε ακόμη αυτή η 'αφύσική' σχέση μεταξύ υποκειμένου και θεού-βασιλιά. Ακόμη και η Αριστερά σήμερα συνεχίζει να επικυρώνει και να συναινεί στην υπεροπτική ανθρώπινη στάση απέναντι στα ζώα. Αυτή η ηθική τύφλωση δεν δικαιολογείται για αυτούς που θεωρούν εαυτούς την εμπροσθοφυλακή στον αγώνα για την ανθρωπότητα (βλ. το άρθρο Rethinking Revolution: Animal Liberation, Human Liberation, and the Future of the Left By STEVEN BEST.)

Το συμπέρασμα είναι πως ο σπισιμός - μία ύπουλη και πρωτόγονη μορφή φασισμού που ασκείται στα ζώα και στη φύση γενικά - είναι με διαφορά η παλαιότερη και πιο κυρίαρχη μορφή βάρβαρης τυραννίας που γνώρισε ο πλανήτης. Δεν χρησιμοποιώ τη λέξη 'φασισμός' ως υπερβολή ή για να δημιουργήσω δραματική εντύπωση. Εύχομαι να ΗΤΑΝ υπερβολή. Αλλά γεγονός είναι πως ο φασισμός διακρίνεται για τις μονομερείς προκηρύξεις ανωτερότητας μίας ορισμένης φυλής ή ράτσας, όπου αυτή η 'πλασματική' ανωτερότητα δίνει το δικαίωμα στη φυλή ή τη ράτσα να εξουσιάζει, να εκμεταλλεύεται, και να εκμηδενίζει κατά βούληση κάθε ομάδα που θεωρεί 'κατώτερη'. Αν αυτό δεν περιγράφει εύγλωττα την αξιοκαταφρόνητη συμπεριφορά μας προς τα μη-ανθρώπινα ζώα, τότε δεν ξέρω τι μπορεί να το κάνει.

Και για εκείνους που προσποιούνται ότι κολλάνε στη λέξη "φασισμός", σκεπτόμενοι ότι η χρήση της σε αυτό το πλαίσιο αποτελεί κατάχρηση της γλώσσας, καλύτερα ας το ξανασκεφτούν. Κάνεις κακή χρήση της γλώσσας όταν την αντιστρέφεις, και προσπαθείς να εκπληρώσεις το αντίθετο από αυτό που οι λέξεις σημαίνουν στην πραγματικότητα. Ο Μπους και ο τρόπος που χειρίζεται τις λέξεις είναι ένα κλασσικό παράδειγμα : στα χείλια του οι λέξεις ελευθερία, δημοκρατία και δικαιοσύνη, δεν είναι τίποτα άλλο παρά εργαλεία χειρισμού για να προάγει την ημερήσια διάταξη μιας διαταραγμένης και εγκληματικής πλουτοκρατίας. Αλλά τι προτείνω εδώ; Κάτι που όλοι σας θα έπρεπε να προσπαθήσετε, να επεκτείνετε το αίσθημα οίκτους σας, ή τουλάχιστον να ανοίξετε ένα παραθυράκι αμφιβολίας για την πρακτική να στέλνονται εκατομμύρια πλάσματα στο θάνατο. Πού είναι η αντιστροφή του μηνύματος εδώ; Πού είναι η κατάχρηση της γλώσσας; Ή κατόρθωσα ακριβώς να προσβάλλω με το άρθρο μου αυτό τις ευαισθησίες πολλών στενόμυαλων 'καθαρών' μυαλών;

Αλλά περιμένετε! Δεν τελείωσα ακόμη. Ακριβώς όπως υπάρχουν ποικιλίες καπιταλισμού, σοσιαλισμού και κομμουνισμού, έτσι έχουμε επίσης ευδιάκριτες ποικιλίες φασισμού. Σε μερικές περιπτώσεις, όλα τα καμπανάκια χτυπούν και δείχνουν 'κλασσικό φασισμό' -- όπως τον έχουμε μάθει από την ιστορία. Σε άλλες περιπτώσεις, πρόκειται περισσότερο για ένα σύνολο ιδεών, μία κοσμοθεωρία, ένα σύστημα αξιών, μία ιδεολογία που δικαιολογεί έναν κώδικα συμπεριφοράς. Αλλά εδώ είναι το επίκεντρο της ερώτησης. Οι μπότες, οι πορείες, οι ατελείωτοι πόλεμοι, η βία και όλα τα σύνεργα του φασισμού και η γοητεία του θανάτου --- όλα αυτά δεν μπορούν να συμβούν αν έχουμε απουσία ιδεολογίας που δικαιολογεί την καταπίεση τρίτων προκειμένου να εξυπηρετηθούν οι ιεροί σκοποί όσων θεωρούν τους εαυτούς τους ανώτερους. Νομίζετε πως κάπου τα έχετε ξανακούσει αυτά; Ναι, το είπα νωρίτερα.

Δυστυχώς, ο ανθρώπινος σοβινισμός κόβει πολύ βαθιά και εισχωρεί σε κάθε γωνία και σχισμή αυτού που με υπερβολική αισιοδοξία αποκαλούμε ακόμη πολιτισμό, και το κάνει αυτό για χιλιετίες τώρα. Κανένας δεν είναι προστατευμένος από τη μόλυνση αυτή, συμπεριλαμβανομένων πολλών ατόμων που θεωρούν τους εαυτούς τους άψογα προοδευτικούς. Πράγματι, συχνά είναι από τη δική τους ομάδα ακούμε τα χειρότερα επιχειρήματα. Το πιο σύνηθες επιχείρημα είναι πως οι προοδευτικοί άνθρωποι αυτού του πλανήτη, έχουν καλύτερα πράγματα να κάνουν από το να ασχολούνται με τη μοίρα κοτόπουλων και αγελάδων. Ο οίκτος σε τέτοια άτομα, φαίνεται πως έχει εγκαταλείψει από νωρίς. Ο οίκτος γι αυτούς αξίζει μόνο σε άτομα με συγκεκριμένο επίπεδο νοημοσύνης, και κανείς άλλος.
Προφανώς δεν βλέπουν - ή αρνούνται να το κάνουν - τον παραλληλισμό μεταξύ των θεμάτων για τα οποία ξοδεύουν την ενέργειά τους και του αγώνα για τα δικαιώματα των ζώων. Δεν βλέπουν πως η απελευθέρωση των μη-ανθρώπινων ζώων, είναι ένα αναπόσπαστο τμήμα κάθε σοβαρής περιβαλλοντικής θεωρίας. Όχι, εδώ βάζουν τα όρια, και έτσι η λογική, η ευγένεια και η πιο στοιχειώδης αίσθηση δικαίου, απλά εξατμίζεται.

Ωστόσο τέτοιες στενόμυαλες και οκνηρές στάσεις ζωής αργά η γρήγορα θα ξεσκεπαστούν και θα κριθούν στη βάση που τους πρέπει. Γιατί τώρα, στην εποχή της βιομηχανοποίησης των πάντων, με ένα πλανητικό σύστημα που ωμά διακηρύσσει το κηνύγι του κέρδους με κάθε τίμημα, η τυραννία των ανθρώπων πάνω στη φύση έχει πάρει τερατώδεις διαστάσεις. Οι κολοσσιαίες διαστάσεις της εκμετάλλευσης των ζώων από την βιομηχανία και ο θάνατος ενός είδους μετά το άλλο, είναι το πιο τρανταχτό παράδειγμα ότι οι δήθεν προοδευτικές θεωρίες είναι λειψές.

Με τόσα αδιάσειστα στοιχεία στη διάθεσή μας, κανείς που διαθέτει έστω και ένα μικρό δείγμα αξιοπρέπειας, δεν πρέπει να γυρίσει την πλάτη σε αυτή τη γνώση. Είναι καθήκον όλων των ανθρώπων που δεν το έχουν κάνει ακόμη, και ιδιαίτερα αυτών που θεωρούνται 'προοδευτικές δυνάμεις', να επανεξετάσουν τις απόψεις τους σχετικά με τα μη-ανθρώπινα ζώα, σχετικά με την καθημερινή τους επιλογή σε φαγητό, ένδυση και μετακίνηση, και να συνταχθούν με τις δυνάμεις που παλεύουν ενάντια στην πρώτη τυραννία που υπήρξε στη γη. Αυτή του ανθρώπινου ζώου πάνω στο μη-ανθρώπινο ζώο. Κάνοντας αυτό, θα δώσουν νέα σημασία στο περιβαλλοντικό κίνημα, καθιστώντας το πιο συγκεκριμένο και δυναμικό, γιατί ενώ ο αγώνας για τη φύση είναι ένας ευγενής και επείγον σκοπός, ο αγώνας για τα καταπιεσμένα πλάσματα της φύσης είναι ζήτημα δικαιοσύνης.

-------------
Ο Patrice Greanville, είναι συντάκτης
της εφημερίδας Cyrano's Journal (http://www.cjonline.org ]

Κυνομαχιών συνέχεια

Με κουτάβια «προπονούσαν» σκύλους –δολοφόνους

Κουτάβια κομματιασμένα. Ζώα που έσβησαν από θανατηφόρα δαγκώματα σκυλιών που έχουν εκπαιδευτεί να πρωταγωνιστούν σε κυνομαχίες. Στο Μαρκόπουλο σε ένα παλιό χοιροστάσιο φιλοζωικές οργανώσεις καταγγέλλουν ότι δεκάδες αδέσποτα έγιναν τροφή και μέρος της εκπαίδευσης που περνούν πιτ μπουλ και ροντβαιλερ πριν μπουν σε κυνομαχίες. Δεμένα σε αλυσίδες τα αδέσποτα δέχονταν επιθέσεις από τους μαχητές σκύλους και λύγιζαν δαγκωμένα στο λαιμό και το στήθος.
Η εκπαίδευση ενός σκυλού μαχητή διαρκεί μήνες. Ξεκινά με δαγκώματα σε λάστιχα και ειδικά προστατευτικά και συνοδεύεται από χτυπήματα σε όλο τους το σώμα για να συνδυάσουν κάθε επίθεση με τον πόνο. Το σημαντικότερο στάδιο όμως είναι το κομμάτι που τα πιτ μπουλ θα γευτούν αίμα. Σε αυτό το βήμα δεκάδες αδέσποτα φαίνεται να κομματιάστηκαν στο Μαρκόπουλο. Οι φιλοζωικές οργανώσεις επικήρυξαν τους δράστες.
Ήδη η αστυνομία έχει εντοπίσει δυο άνδρες ένα πατέρα και το γιο του που φαίνεται να συμμετείχαν στην κατακρεούργηση των ζώων παίρνοντας 100 ευρώ το κεφάλι.

από alpha tv

Περιμένω να ακούσω τις ποινές τους...Αν υπάρξουν. Είναι πραγματικά πολύ απογοητευτικό πως κάποιες ζωές χάνονται, χωρίς κανείς να χύσει ένα δάκρυ. Χάνονται σαν αντικείμενα άψυχα, που κανείς δεν νοιάστηκε αν πονούν, αν λυπούνται...αν ήθελαν αγάπη και μία καλύτερη ζωή. Τα ζώα είναι εργαλεία για το ανθρώπινο είδος. Είτε πρόκειται για το σκύλο των κυνομαχιών, την αγελάδα στο πιάτο σου ή το μαϊμουδάκι στο πειραματικό εργαστήριο. Έχουμε χτίσει τον "πολιτισμό" μας πάνω στον πόνο και στο αίμα των αδυνάτων - ανθρώπων και μη. Μήπως έχει έρθει η ώρα για μαζική αναθεώρηση; Ξυπνάτε.

Freegans

Freegans, oι νέοι τροφορακοσυλλέκτες

Από την Καθημερινή
Tης Μαργαριτας Πουρναρα

«Εχω πάρει μια συνειδητή απόφαση. Να μην υπακούω στην εντολή να αγοράζω ό,τι βρω μπροστά μου. Ειναι ένα μποϊκοτάζ στην καταναλωτική κοινωνία. Εχουμε αφεθεί σε κάθε είδους σπατάλη, δολοφονώντας τον πλανήτη μας». Φράσεις που μοιάζουν εντελώς κοινότυπες. Με μια διαφορά όμως. Η γυναίκα που έκανε τις δηλώσεις αυτές στην εφημερίδα «El Pais» ανήκει στο κίνημα των Freegan της Νέας Υόρκης. Αναζητά -από άποψη- την τροφή της στα σκουπίδια. Τουλάχιστον 14.000 άτομα που ζουν στην αμερικανική μητρόπολη διατρέφονται καθημερινά με αυτά που πετούν στους δρόμους, αλυσίδες σούπερ μάρκετ και εστιατορίων.

Το ψωμί είναι ένα είδος σε αφθονία στους κάδους. Τα λαχανικά καθαρά και συκευασμένα. Το ίδιο και διάφορες παρτίδες με ρύζι, ζυμαρικά, κονσέρβες και λοιπά προϊόντα που έφυγαν από τα ράφια, διότι παρήλθε η ημερομηνία λήξης, αλλά μπορούν κάλλιστα να φαγωθούν την επόμενη ημέρα. Αυτό συνοπτικά είναι το μενού των freegans, οι οποίοι ψάχνουν σε κάδους και σε σακούλες, για να βρουν το μεσημεριανό και το βραδινό τους. Οι μοντέρνοι τροφορακοσυλλέκτες πήραν το όνομά τους από τον συνδυασμό των λέξεων «vegan» (χορτοφάγοι) και «free» (ελεύθεροι). Δεν είναι άστεγοι, ούτε ανεπάγγελτοι, ούτε πεινασμένοι, ούτε απόκληροι της κοινωνίας. Πολλοί από αυτούς είναι άνθρωποι που κάποτε αμείβονταν αδρά ως στελέχη μεγάλων επιχειρήσεων, αλλά σιχάθηκαν την καταναλωτική μανία και τη συσσώρευση πλούτου.

Το ενδιαφέρον ρεπορτάζ της ισπανικής El Pais περιγράφει την καθημερινότητα των freegans. Μην φανταστείτε ότι τρώνε υπολείμματα μακαρονιών και μισοάδειες κονσέρβες. Πολλά από τα τρόφιμα που εντοπίζουν στα σκουπίδια απευθύνονται σε γκουρμέ. Αλλά απλώς δεν έχουν την τέλεια εμφάνιση που απαιτείται, για να πουληθούν. Φρούτα που δεν έχουν το σωστό μέγεθος ή χρώμα, λαχανικά που δεν δείχνουν άψογα κ.ο.κ. Απλώς τα σούπερ μάρκετ και οι αλυσίδες τροφίμων τα ξεφορτώνονται γρήγορα μόλις παραλάβουν τις πιο φρέσκιες παρτίδες. Η Ισπανίδα δημοσιογράφος που πέρασε μερικές ημέρες με μέλη του κινήματος, βγήκε προς άγραν γεύματος αργά το βράδυ στο Μανχάταν και έφαγε και φωτογραφήθηκε μαζί τους. Τα βρήκε όλα μια χαρά.

Οι Freegans δεν είναι βουτηγμένοι στη μιζέρια αλλά στην πολιτικοποιημένη σκέψη. Αλλωστε έχουν τα στατιστικά στοιχεία με το μέρος τους: Σύμφωνα με το Πανεπιστήμιο της Αριζόνας το 40% των τροφίμων που παράγονται στις ΗΠΑ καταλήγει στα απορρίμματα και όχι στα στομάχια των Αμερικανών. Σκανδαλώδης διαπίστωση αν σκεφτεί κανείς πόσοι άνθρωποι πεθαίνουν καθημερινά από πείνα σε χώρες του Τρίτου Κόσμου. Ετσι τα μέλη κάνουν ότι μπορούν, για να εκμεταλλευτούν αυτό το πλεόνασμα τροφής που πάει χαμένο. Σε πολλές προηγμένες χώρες – ακόμα και στην Ελλάδα – λειτουργούν ορισμένες τράπεζες τροφίμων που αναδιανείμουν τα τρόφιμα που δεν θέλουν τα σούπερ μάρκετ σε οικογένειες και άτομα που τα έχουν πραγματικά ανάγκη. Ορισμένες φορές μαγειρεύονται συσσίτια από τα περισσευούμενα αλλά δυστυχώς αυτό το σύστημα δεν είναι ανεπτυγμένο επαρκώς.

Τα μέλη του κινήματος δεν περιορίζουν τη φιλοσοφία της οικονομίας μόνο στο φαγητό. Ντύνονται με ρούχα από δεύτερο χέρι, κυκλοφορούν με ποδήλατο και σε γενικές γραμμές κάνουν ό,τι περνά από το χέρι τους, για να μην επιβαρύνουν τον πλανήτη που υποφέρει...

Περισσότερες πληροφορίες εδώ:

http://freegan.info/
http://www.bbc.co.uk/london/content/articles/2006/01/06/insideout_freegans_feature.shtml
http://www.emoware.org/dumpster-diving.asp
http://en.wikipedia.org/wiki/Freegan

Κυνομαχίες στην Αττική

Νεκρά και τραυματισμένα σκυλιά εντόπισαν πολίτες σε χοιροστάσιο του Μαρκοπούλου

Του Γιαννη Ελαφρου

Κυνομαχίες στην Ελλάδα, με θύματα ζώα και θύτες αδίστακτους ρέκτες του αίματος και του κέρδους; Μην βιαστείτε να πείτε ότι όλα αυτά ανήκουν στο βάρβαρο παρελθόν του ανθρώπινου είδους, γιατί η βαρβαρότητα εισβάλλει ξανά στη ζωή μας, πατώντας πάνω στη γενικευμένη βαναυσότητα και τον ανταγωνισμό δίχως όρια. Οπως ακριβώς στις «αρένες» της κυνομαχίας. Μερικά χιλιόμετρα από το κέντρο της Αθήνας, πολίτες και φιλοζωικές οργανώσεις βρέθηκαν στα ίχνη κυκλώματος κυνομαχιών. Αλλά, παρότι ειδοποίησαν τις αρχές και έβαλαν τα «κυνηγόσκυλα» του νόμου στα ματωμένα ίχνη, αυτά έμειναν... στρατιωτάκια αμίλητα, ακούνητα. Δυστυχώς, οι κυνομαχίες είναι καλά προστατευόμενες και γι’ αυτό σπάνια έρχονται και στο φως, σπανιότατα δε δικάζονται.

Από τις αρχές του καλοκαιριού κάτοικοι της περιοχής του Μαρκοπούλου είχαν παρατηρήσει ένα χοιροστάσιο, όπου φυλάσσονταν υπό πολύ άσχημες συνθήκες αρκετά σκυλιά, ανάμεσά τους πιτ μπουλ (μία ράτσα που συνδέεται άμεσα με κυνομαχίες). Κατά τη διάρκεια της καλοκαιρινής παρατήρησης του χώρου, οι κάτοικοι λένε ότι τα σκυλιά ανανεώνονταν. Τα περισσότερα δεν γύρισαν ποτέ πίσω. Μερικά γύριζαν τραυματισμένα, σε άθλια κατάσταση, έχοντας εμφανή τα σημάδια άγριας μάχης με άλλο ζώο.

Στα τέλη Οκτωβρίου, οι κάτοικοι ειδοποίησαν φιλοζωικές οργανώσεις, οι οποίες πήγαν στον χώρο και βρέθηκαν μπροστά σε ένα ανατριχιαστικό θέαμα: πεθαμένα σκυλιά, δεμένα με αλυσίδα και άλλα τραυματισμένα βαριά, ένα κεφάλι από αποκεφαλισμένο σκυλί, κομματιασμένα μέλη από σκύλους, ακόμα και άλογα σε άθλια κατάσταση. Κόλαση!

Οι πολίτες αποφάσισαν να απευθυνθούν στο αστυνομικό τμήμα του Μαρκοπούλου και να καταγγείλουν το γεγονός. Κάτω από την επιμονή τους, αστυνομικά όργανα πήγαν στο χοιροστάσιο και αντίκρισαν τις ίδιες αποτρόπαιες σκηνές. Αντί όμως να επέμβει αυτεπάγγελτα η αστυνομία και να μηνύσει τους ιδιοκτήτες του χώρου, τους οποίους εύκολα μπορούσε να βρει σε ένα μικρό τόπο όπως το Μαρκόπουλο, παραπέμποντας άμεσα την υπόθεση στον εισαγγελέα για μία σειρά αδικημάτων (σταβλισμός ζώων χωρίς άδεια, κακοποίηση και βασανισμός ζώων, εξέταση ενδεχόμενου συμμετοχής σε κυνομαχίες κλ.π.), δεν έκανε τίποτα, αλλά απλά συνέστησε στους πολίτες «ελάτε αύριο με τον δικηγόρο σας»!

Οι πολίτες όντως επέστρεψαν, κατέθεσαν μήνυση «κατά αγνώστων», αλλά τα νεκρά ζώα και όλα τα θλιβερά λείψανα είχαν κάνει φτερά από το χοιροστάσιο. Ο χώρος είχε στοιχειωδώς καθαριστεί και οι συνθήκες σταβλισμού των εναπομεινάντων ζώων είχαν βελτιωθεί. Παράξενη αλήθεια «σύμπτωση» της καταγγελίας στο αστυνομικό τμήμα και της εξαφάνισης των στοιχείων... «Ακόμα περιμένουνε ενημέρωση για την πορεία της μήνυσης που καταθέσαμε. Δυστυχώς, δεν έχουμε ενημερωθεί για καμία ενέργεια των αρχών σχετικά», λέει στην «Κ» η κ. Αμαλία Μουτούση, δικηγόρος, έμπειρη σε θέματα προστασίας των ζώων. «Ακόμα και την επόμενη ημέρα υπήρχε σκυλί που έφερε τραύματα από δαγκωματιές σε έμπυο κατάσταση, γεγονός που δείχνει ότι πήρε μέρος σε μάχες».

Εξαφανίζονται αδέσποτα

Λίγες ημέρες μετά, στις 2 Νοεμβρίου, κατατέθηκε καταγγελία για το ίδιο θέμα και στη Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Ανατολικής Αττικής από την Πανελλήνια Φιλοζωική Ομοσπονδία, σε συνεργασία με τις οργανώσεις Pitbull-Club.gr και Pitbull-Rescue.gr, στην οποία αναφερόταν και το όνομα του φερόμενου ως ιδιοκτήτη του χοιροστάσιου. Τα έμπειρα φιλοζωικά σωματεία δεν έχουν καμία αμφιβολία ότι πρόκειται για χώρο προετοιμασίας για κυνομαχίες. Στο έγγραφό τους μάλιστα προς τη νομαρχία περιλαμβάνεται και μια ακόμα πολύ σοβαρή καταγγελία: «παρατηρείται μυστηριώδης εξαφάνιση αδέσποτων από τον Δήμο Μαρκοπούλου και όμορους δήμους, τα οποία αργότερα βρίσκονται φαγωμένα, βασανισμένα, ή και κρεμασμένα... Φαίνεται ότι τα χρησιμοποιούσαν ως λεία για την εκμάθηση των πιτ μπουλ»! Σκηνές φρίκης στη γειτονιά της Αθήνας.

«Υπάρχουν καταγγελίες για κυνομαχίες τα τελευταία δύο - τρία χρόνια», μας λένε υπάλληλοι της νομαρχίας, σημειώνοντας όμως ότι οι δικές τους υπηρεσίες δεν μπορούν να πραγματοποιήσουν πετυχημένες αυτοψίες, δηλαδή την ώρα τέλεσης του εγκλήματος. «Χρειάζονται πάρα πολύ συγκεκριμένα στοιχεία, που δεν έρχονται λόγω φόβου. Εκτός αυτού το δικό μας ωράριο τελειώνει το μεσημέρι. Από ’κεί και πέρα χρειάζεται άδεια του νομάρχη».

Μέσα σε αυτές τις συνθήκες η ασυδοσία των κυκλωμάτων μένει ακατάβλητη. Ετσι, μετά την ανακάλυψη (και την «κάθαρση» του πρώτου χώρου στο χοιροστάσιο) βρέθηκαν μερικές εκατοντάδες μέτρα μακρύτερα πολλά πιτ μπουλ, άλλα δεμένα και άλλα ελεύθερα, μαζί με άλλα σκυλιά. Μεταξύ των ζώων υπήρχαν ορισμένα που ήταν βαριά τραυματισμένα από κυνομαχίες. Και αυτά εξαφανίστηκαν μετά τον εντοπισμό τους.

Τα αιματοβαμμένα ραντεβού

Δυστυχώς, απ’ ότι φαίνεται στην ευρύτερη περιοχή του Μαρκοπούλου δρουν κυκλώματα που οργανώνουν κυνομαχίες. Κτηνίατροι της περιοχής ξέρουν πολλά, καθώς τους πηγαίνουν συχνά σκυλιά για «ράψιμο». Τα αιματοβαμμένα ραντεβού στήνονται τα βράδια της Παρασκευής και του Σαββάτου συνήθως, σε χώρους που αλλάζουν διαρκώς. Πάντως πληροφορίες θέλουν να έχει χρησιμοποιηθεί σαν αρένα ο βιολογικός καθαρισμός, που δεν λειτουργεί, κοντά στη χωματερή των λατομείων.

«Τα κυκλώματα των κυνομαχιών δεν είναι απλά βασανιστές ζώων. Πρόκειται για αδίστακτα δίκτυα, όπου κυκλοφορεί πολύ χρήμα. Τα πιο άγρια ένστικτα έρχονται στην επιφάνεια, απειλώντας όποιον τους πλησιάσει», λέει στην «Κ» η κ. Κλέα Μοργιανού, από την Πανελλήνια Φιλοζωική Ομοσπονδία. «Φαίνεται ότι συχνά βρίσκονται αναμεμειγμένοι και ευυπόληπτοι πολίτες, υπεράνω πάσης υποψίας, ενώ πολλές φορές φθάνουν καταγγελίες για κάλυψη και από αστυνομικές αρχές».

Ενα πέπλο φόβου καλύπτει κάθε αναφορά στην κυνομαχία. «Είναι απαράδεκτο να γίνονται τέτοια πράγματα στη γειτονιά μας και να τα καλύπτουμε», τονίζει η κ. Χριστιάνα Φράγκου, νομαρχιακή σύμβουλος ανατολικής Αττικής. «Εξάλλου συχνά τα κυκλώματα αυτά συνδέονται και με άλλες παράνομες πράξεις, όπως μαύρη αγορά κάθε είδους».

Πώς αντιμετωπίζουν τα πιτ μπουλ στην Ευρώπη

Τι γίνεται με τα πιτ μπουλ και άλλες ράτσες σκύλων που χρησιμοποιούνται σε κυνομαχίες ή άλλες επικίνδυνες πρακτικές:

Γερμανία: Απαγορεύονται

Μεγάλη Βρετανία: Απαγορεύονται

Βέλγιο: Απαγορεύονται

Ιταλία: Απαγορεύονται

Δανία: Απαγορεύονται

Ισπανία: Απαγορεύονται

Πορτογαλία: Απαγορεύονται

Ελβετία: Απαγορεύονται στα περισσότερα καντόνια

Νορβηγία: Προς ψήφιση νόμος για απαγόρευση

Ολλανδία: Απαγορεύονται οι περισσότερες επικίνδυνες ράτσες

Γαλλία: Απαιτείται άδεια και αυστηρός έλεγχος

Πολωνία: Απαιτείται άδεια και αυστηρός έλεγχος

Ελλάδα: Κανένας έλεγχος

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_ell_1_02/12/2007_250864

Όχι που θα έλειπε το ....'σπορ' από την Ελλάδα.
Απλά τα έχουν κάνει πλακάκια με την αστυνομία, όπως γίνεται συνήθως.

Και το θέμα δεν είναι να απαγορευθούν τα πιτ μπουλ...Σε μερικές πολιτείες των ΗΠΑ αποφάσισαν την ευθανασία όλων των πιτμπουλ προκειμένου να σταματήσουν οι κυνομαχίες... Δεν φταίνε όμως τα ζωντανά. Οι ανεγκέφαλοι άνθρωποι φταίνε.

Ο κάτοικος που ξέρει και δεν μιλά, ο κτηνίατρος που ράβει το σκυλί μετά την κυνομαχία και κρατά το στόμα του κλειστό, οι υπεύθυνοι του δήμου και φυσικά η αστυνομία, που ακόμη μία φορά καλύπτει τέτοια αίσχη.

Προβολή Ντοκιμαντέρ Earthlings

Δολοφονία δύο σπάνιων πιθήκων στη Μ. Βρετανία

Ζωολογικός κήπος στη Μ. Βρετανία έκανε ευθανασία σε δύο σπάνια πιθηκάκια, γιατί ήταν υπερβολικά επιθετικά

Για τα ζώα υπό εξαφάνιση, οι ζωολογικοί κήποι υποτίθεται πως προσφέρουν άσυλο. Μία μαϊμού macaque θα μπορούσε να θεωρηθεί τυχερή να ζήσει σε ζωολογικό κήπο - μακρυά από θηρευτές και λαθροκυνηγούς.

Εκτός αν δεν καταφέρει να τηρήσει τους κανόνες του ζωολογικού κήπου όσον αφορά την καλή συμπεριφορά...στο κλουβί. Αυτή ήταν η περίπτωση στο ζωολογικό κήπο Newquay της Μ. Βρετανίας.

Χθες, οικολογικές οργανώσεις και ειδικοί για τα ζώα υπο εξαφάνιση, καταδίκασαν την αποφαση του ζωολογικού κήπου να θανατώσει δύο σπάνια πιθηκάκια μακάκι από την Ινδονησία, γιατί ήταν υπερβολικά επιθετικά.

Οι δύο αρσενικοί μακάκοι είναι δύο από τα τρία αρσενικά που μοιράζονται ένα κλουβί στο ζωολογικό κήπο, τον οποίο οι υπεύθυνοι περιγράφουν ως "μη-κερδοσκοπική εταιρεία που είναι αφοσιωμένη στη διατήρηση της παγκόσμιας άγριας ζωής και στην έμπνευση σεβασμού προς τα ζώα και το περιβάλλον"(!).

Στην αρχή τα δύο αρσενικά ζούσαν αρμονικά με τον τρίτο αρσενικό στο κλουβί αλλά αργότερα έγιναν επιθετικά και άρχισαν να μαλώνουν.

Ο διευθυντής του ζωολογικού κήπου, Στιούαρτ Μουιρ, δήλωσε πως οι προσπάθειες ανεύρεσης νέου χώρου φιλοξενίας για τους δύο πιθήκους δεν απέδωσαν. Υπερασπίστηκε την απόφαση για ευθανασία λέγοντας ότι τα δύο αρσενικά ήταν πολύ επιθετικά μεταξύ τους. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να χρειαστεί να τα χωρίσουν μόνιμα, κατάσταση που δεν μπορούσε να συνεχιστεί γιατί οι πίθηκοι δεν επιτρέπεται να είναι σε απομόνωση. Ο ζωολογικός μας κήπος, συνέχισε, θα συνεχίσει την αναπαραγωγή με άλλα ζώα και τις προσπάθειες και συνέχιση του είδους. Έπρεπε όμως να αποφασίσουμε τι είναι καλύτερο για τα ζώα αυτά, και να λάβουμε υπόψιν τι θα συνέβαινε αν ένα από τα δύο πέθαινε και άφηνε το άλλο ολομόναχο. Αφού ψάξαμε να τους βρούμε νέο σπίτι και δεν τα καταφέραμε αποφασίσαμε να τα θανατώσουμε. Είναι η μόνη λύση που μας απέμεινε. Έτσι θα έχουμε την ευκαιρία να φέρουμε στο ζωολογικό κήπο νεαρά θηλυκά για τον έναν αρσενικό που θα απομείνει, κι έτσι να συνεχίσουμε το πρόγραμμα αναπαραγωγής".

Ο διευθυντής συνέχισε λέγοντας πως ήταν απίστευτα δύσκολη η απόφαση και τους προκαλεί μεγάλη λύπη που τα γεγονότα κατέληξαν εκεί, αλλά η αφοσίωσή τους στη διατήρηση του είδους είναι σημαντικότερη.

Οι μαύροι μακάκοι της Ινδονησίας συναντώνται στο νησί Σουλαουέσι και απειλούνται από τους κυνηγούς κυρίως γιατί το κρέας τους θεωρείται πολύ νόστιμο.
Το οικοσύστημά τους επίσης απειλείται από τον άνθρωπο, το κόψιμο των δασών για τη δημιουργία αγρότοπων και ξυλεία.

Οι μακάκοι είναι κοινωνικά πλάσματα που συχνά βρίσκονταν σε ομάδες των 100 και άνω ατόμων, πριν οι αριθμοί τους να μειωθούν στο φυσικό τους περιβάλλον.

-----
Λιγότεροι από 100.000 μακάκοι ζουν σήμερα στη φύση.

Πηγή: Times Online

Διαβάστε παρόμοιες ιστορίες
Ποιά διάσωση των ειδών ;;;;

Κάνε τη σύνδεση...το πριν και το μετά

ΠΡΙΝ

ΜΕΤΑ

Κάνε τη σύνδεση. Από που προέρχεται το κρέας στο πιάτο σου; Αν δεν θα μπορούσες να σκοτώσεις το ζώο μόνος σου, μην πληρώνεις άλλον να το κάνει. Αν αυτή η εικόνα είναι πολύ σκληρή για τα μάτια σου, αναρωτήσου γιατί δεν είναι πολύ σκληρή για την καρδιά σου.

Πήγαν να κάψουν το τσίρκο MEDRANO

ΤΟΥ ΜΑΚΗ ΝΟΔΑΡΟΥ

Να κάψουν το τσίρκο MEDRANO επιχείρησαν προχθές το απόγευμα, άγνωστοι στην Πάτρα σε μια ακραία εκδήλωση αντίδρασης κατά του βασανισμού των ζώων. Οπως έγινε γνωστό, νεαροί που επέβαιναν σε δίκυκλα πέταξαν εύφλεκτα υλικά στον χώρο όπου βρίσκονταν τα τρόφιμα για τα ζώα, τα οποία και πήραν αμέσως φωτιά. Αμέσως κλήθηκε η Πυροσβεστική Υπηρεσία που σε συνεργασία με τους ανθρώπους του τσίρκου κατάφεραν να κατασβήσουν την πυρκαγιά πριν επεκταθεί στις άλλες εγκαταστάσεις και τα ζώα.

Για στουπί εμποτισμένο με εύφλεκτο υγρό, που πέταξαν ανεγκέφαλοι, έκανε λόγο ο νομικός σύμβουλος της επιχείρησης, Σάκης Πετρόπουλος και υπογράμμισε ότι ο φανατισμός που καλλιεργήθηκε τις τελευταίες ημέρες είχε σαν αποτέλεσμα να γίνουν από κάποιους οι ενέργειες αυτές. Προχθές επιστολή της οικολογικής οργάνωσης του ΑΡΚΤΟΥΡΟΥ κατέθεσαν, με αναφορά τους προς τους υπουργούς ΠΕΧΩΔΕ, Ανάπτυξης και Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ Μιχάλης Παπαγιαννάκης και Νίκος Τσούκαλης, με το αίτημα να κηρυχτεί η Ελλάδα χώρα ελεύθερη από τσίρκο με ζώα.

Στην αναφορά τους οι δυο βουλευτές σημειώνουν ότι το τσίρκο με ζώα αποτελεί είδος θεάματος που είναι προϊόν πόνου και βασανισμού των ζώων και δεν αποτελεί μέρος της ελληνικής πολιτιστικής κληρονομιάς και παράδοσης. Στο μεταξύ, οι φιλοζωικές οργανώσεις της περιοχής οργανώνουν σήμερα έξω από τις εγκαταστάσεις του τσίρκου συγκέντρωση διαμαρτυρίας, ζητώντας την άμεση απομάκρυνσή του από την Πάτρα αλλά και το σταμάτημα της λειτουργίας του.

Χθες, οι υπεύθυνοι της επιχείρησης του τσίρκου οδηγήθηκαν στο δικαστήριο με τη διαδικασία του αυτοφώρου, με αφορμή καταγγελία για «υποβάθμιση του περιβάλλοντος» από το τσίρκο. Τελικά οι υπεύθυνοι απηλλάγησαν, με το σκεπτικό ότι η συγκεκριμένη διάταξη ισχύει μόνο για μόνιμες εγκαταστάσεις.


ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 24/11/2007

Πρώτον : Τι ανεγκέφαλοι ήταν αυτοί που πήγαν να βάλουν φωτιά στο τσίρκο; Τα ζώα δεν τα σκέφτηκαν;

Δεύτερον : Θα μας τρελάνει η Eλευθεροτυπία; Θα κατηγορήσει τον Αρκτούρο για όξυνση του κλίματος;

Τρίτον : Τα πράγματα στενεύουν για τα τσίρκο...Ευτυχώς.
(αναφέρομαι στις διαμαρτυρίες των κατοίκων και τις μηνύσεις για μόλυνση του περιβάλλοντος).
Επιτέλους αυτή η βάρβαρη "διασκέδαση" σε βάρος τρίτων πρέπει να πάψει.

Προβολή ταινίας "Our daily bread"

Προβολή ταινίας "Our daily bread"

(Kυριακή, 18 Νοεμβρίου, 8μ.μ., Στέκι μεταναστών)

Ο Σπόρος σας καλεί σε μια σιωπηλή ξενάγηση στους τόπους όπου παράγονται τα τρόφιμα στη σύγχρονη Ευρώπη: σουρεαλιστικά τοπία, μηχανικά περιβάλλοντα, φύση και εργαζόμενοι υποταγμένοι στις προδιαγραφές της αγροτικής βιομηχανίας. Αυτό που μοιάζει με σενάριο επιστημονικής φαντασίας είναι η πραγματικότητα…

Μια ταινία του Nikolaus Geyrhalter διάρκειας 92 λεπτών.

Την Κυριακή 18 Νοεμβρίου στις 20:00

στο Στέκι Μεταναστών (Τσαμαδού 13Α, Εξάρχεια).

Πορεία προς την ελευθερία

Η επιμονή ακτιβιστών, της οργάνωσης PETa και της οργάνωσης PAWs απέδωσε και
η Maggie, o 27χρονος θηλυκός Αφρικανικός ελέφαντας που ζούσε σε ζωολογικό κήπο...
επιτέλους θα περάσει τα υπόλοιπα χρόνια της σε καταφύγιο ζώων με άλλους ελέφαντες.

Η Maggie γεννήθηκε στη Ζιμπάμπουε. Από την Αφρική βρέθηκε σε ζωολογικό κήπο στην Αλάσκα το 1983, για να κρατάει συντροφιά στον ασιατικό ελέφαντα που ήδη υπήρχε εκεί ( Annabelle) η οποία πέθανε το Δεκέμβρη του 1997. Από τότε η Maggie ζούσε μόνη της, η μοναδική εκπρόσωπος του είδους της στην Αλάσκα. Επειδή έκανε πολύ κρύο, η Maggie πέρασε την τελευταία δεκαετία μόνη της στο τσιμεντένιο της κλουβί.

Αλλά αυτές οι ημέρες επιτέλους ανήκουν στο παρελθόν. Η Maggie μεταφέρθηκε πριν λίγες ημέρες στην Καλιφόρνια, σε ζεστό κλίμα, όπου θα περάσει τα υπόλοιπα χρόνια της με άλλους ελέφαντες σε μία έκταση 2.300 εκταρίων, κάνοντας ό,τι θέλει. Θα μπορεί πλέον να περπατά στο χώμα, να παίζει στη λίμνη και να τρώει όση τροφή θέλει από τα δέντρα και τη βλάστηση της περιοχής.

Δείτε το βίντεο από την άφιξή της στο καταφύγιο ελεφάντων...Είναι πολύ συγκινητικό που τα κατάφερε να ξεφύγει από τη φρίκη του ζωολογικού κήπου τόσο σχετικά μικρή. Ειδικά η σκηνή που κόβουν τις τελευταίες αλυσίδες που θα αγγίξουν ποτέ ξανά τα πόδια της.

Φωτό της Maggie


Όταν μεταφέρθηκε μωράκι στην Αλάσκα. Ελέφαντας...από την Αφρική στο χιόνι.

Το κλουβί της στο ζωολογικό κήπο






και η ιστοσελίδα της οργάνωσης PAWS

Μπορείτε να δείτε τους ελέφαντες μέσω της live κάμερας
http://www.pawsweb.org/webcam.asx

50 χρόνια από το θάνατο της Λάικα

Ακόμη ένα θύμα πειραμάτων... Την επέλεξαν από ένα καταφύγιο για τα αδέσποτα, την εκπαίδευσαν, την έβαλαν στο Σπούτνικ 2 και την εκτόξευσαν στις 3 Νοέμβρη 1957. Ήταν το πρώτο ζώο που τέθηκε σε τροχιά....ήταν το πρώτο και τελευταίο της ταξίδι.



http://en.wikipedia.org/wiki/Laika

και αν θέλετε να διαβάσετε και άλλα φρικτά που ο άνθρωπος έχει κάνει στα ζώα σε πειράματα σχετικά με το διάστημα...θαυμάστε.

Από ΤΑ ΝΕΑ
Πριν από 50 χρόνια σαν σήμερα, στις 3 Νοεμβρίου 1957, μια σκυλίτσα, η Λάικα, έγινε το πρώτο γήινο πλάσμα που στάλθηκε στο Διάστημα μέσα σε μια (σοβιετική) διαστημική άκατο ανοίγοντας συμβολικά, με τίμημα τη ζωή της, τον δρόμο των ανθρώπων προς τ΄ αστέρια. Την Κυριακή 3 Νοεμβρίου 1957, στις 22.28,
η Κουντριάφκα-Λάικα, φορτωμένη με αισθητήρες που μετέδιδαν στη Γη τον καρδιακό ρυθμό της, την αρτηριακή της πίεση και την αναπνευστική συχνότητά της, τοποθετήθηκε μπροστά σε μια κάμερα και αναχώρησε από τη Γη για ένα ταξίδι χωρίς γυρισμό. Σύμφωνα με τις επίσημες ανακοινώσεις, η Λάικα έφερε αισίως εις πέρας την αποστολή της, που είχε διαρκέσει επτά ώς δέκα ημέρες, σε ύψος 1.600 χλμ. από την επιφάνεια της Γης.

Χρειάστηκε να περιμένουμε 45 χρόνια για να μάθουμε, διά στόματος ενός εκ των υπευθύνων της αποστολής, του Ντιμίτρι Μαλασένκοφ, ότι η Λάικα είχε πεθάνει μερικές ώρες μετά την εκτόξευση του πυραύλου. Τρελαμένη από το βουητό και τις δονήσεις, το σκυλί σπαρταρούσε καθώς η καρδιά του χτυπούσε τρεις φορές πιο γρήγορα από το κανονικό. Ηρέμησε μόλις ο δορυφόρος μπήκε σε τροχιά και επικράτησε σιωπή, αλλά λίγο μετά προέκυψαν ανυπέρβλητα τεχνικά προβλήματα.

Η θερμομόνωση του δορυφόρου είχε εν μέρει καταστραφεί όταν ο δορυφόρος αποσπάστηκε από τον πύραυλο. Μέσα σε τέσσερις ώρες, η θερμοκρασία μέσα στον δορυφόρο έφτασε τους 41 βαθμούς Κελσίου, αντί των 15 που προβλέπονταν, και συνέχισε να ανεβαίνει. Πέντε ώρες μετά την εκτόξευση, η Λάικα δεν έδινε πια κανένα σημείο ζωής. Ο ουράνιος τάφος της εξακολούθησε να γυρίζει γύρω από τη Γη ώς τις 14 Αυγούστου 1958, οπότε εξαερώθηκε μπαίνοντας στην ατμόσφαιρα.

Στο χείλος της εξαφάνισης οι πίθηκοι

Ο στενότερος συγγενής του ανθρώπου, ο πίθηκος, βρίσκεται στο χείλος της εξαφάνισης, εξαιτίας του κυνηγιού και της αποψίλωσης των τροπικών δασών, σύμφωνα με έκθεση της περιβαλλοντικής οργάνωσης Conservation International. Μόλις λίγες δεκάδες από τους απειλούμενους γίβωνες έχουν απομείνει, ενώ και ο σπανιότατος κολόβος φαίνεται πως έχει εξαφανισθεί. Η έκθεση για τα 25 πλέον απειλούμενα είδη πιθήκων στον πλανήτη αποκαλύπτει ότι όλα τα μέλη των ειδών αυτών θα χωρούσαν σε γήπεδο ποδοσφαίρου, όπως εξηγεί ο Ράσελ Μιτερμάγερ, πρόεδρος της Conservation International.

Τα πρωτεύοντα περιλαμβάνουν τους μεγάλους πιθήκους όπως τους γορίλες και τους χιμπατζήδες, αλλά και τα πιο μικρόσωμα ξαδέρφια τους, τους γίβωνες και λέμουρους. Τα ζώα αυτά είναι περιζήτητα ως τροφή, κατοικίδια ζώα, αλλά και για παραδοσιακά φάρμακα, ενώ ορισμένα καταλήγουν σε ιατρικά εργαστήρια ως πειραματόζωα.

«Στην Κεντρική και Δυτική Αφρική, το κρέας του πιθήκου αποτελεί εκλεκτό και πανάκριβο έδεσμα. Στην Καμπότζη, πάλι, τα δύστυχα ζώα χρησιμοποιούνται για την παρασκευή παραδοσιακών φαρμάκων, ενώ τα πιο σπάνια και ακριβά είδη καταλήγουν στις αγορές της ΝΑ Κίνας», λέει ο κ. Μιτερμάγερ, που επισημαίνει ότι λίγες χιλιάδες δολάρια θα ήταν αρκετά για να ενισχυθούν οι πληθυσμοί των πιο απειλούμενων ειδών πρωτευόντων.

Τα πρωτεύοντα πέρασαν όλο τον 20ο αιώνα χωρίς να εξαφανισθεί ούτε ένα είδος τους. «Τα καθημερινά έξοδα του πολέμου στο Ιράκ θα μπορούσαν να χρηματοδοτήσουν την προστασία των πρωτευόντων για την ερχόμενη δεκαετία», εκτιμά ο κ. Μιτερμάγερ.

Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση της Κίνας, όπου η ταχεία οικονομική ανάπτυξη και η περιβαλλοντική αδιαφορία έχουν ήδη οδηγήσει σε εξαφάνιση το μοναδικό δελφίνι του Γιανγκτσέ. Η πρόσφατη ευαισθητοποίηση του κινεζικού κράτους για την τύχη του απειλούμενου χρυσού πιθήκου της επαρχίας Γιουνάν, όμως, οδήγησε στην εκπόνηση συγκεκριμένων και αποτελεσματικών μεθόδων προστασίας, που αποτελούν παγκόσμιο πρότυπο.

«Οι πρωτοβουλίες των κινεζικών αρχών έχουν μεγάλο ενδιαφέρον, αφού πέτυχαν να εμπλέξουν τον τοπικό πληθυσμό, που παρακολουθεί τώρα τις ομάδες πιθήκων, με στόχο την καταγραφή των δραστηριοτήτων και την προστασία τους», καταλήγει ο κ. Μιτερμάγερ, που επισημαίνει ότι μία διεθνής εκστρατεία σωτηρίας των απειλούμενων με εξαφάνιση πρωτευόντων θα προσέφερε ιδανική ευκαιρία για εκπόνηση σχεδίων, με στόχο τη σωτηρία των τροπικών δασών.

www.kathimerini.gr με στοιχεία από Reuters

Ανεπαρκής στην Ελλάδα η προστασία ευάλωτων πτηνών

Καταδίκη από την ΕΕ
Ανεπαρκής στην Ελλάδα η προστασία ευάλωτων πτηνών


Ο μαυρόγυπας, ο μεγαλύτερος γύπας στην Ευρώπη, απειλείται στην Ελλάδα

Βρυξέλλες

Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο αποφάνθηκε την Πέμπτη ότι το ελληνικό κράτος δεν προστατεύει επαρκώς ορισμένα είδη αποδημητικών και απειλούμενων πτηνών.

Σε ανακοίνωσή του το δικαστήριο επισημαίνει ότι το 25,2% του εδάφους της ελληνικής επικράτειας πρέπει να χωριστεί σε 186 Ζώνες Ειδικής Προστασίας (ΖΕΠ) για τα πτηνά. Οι 151 ζώνες που έχουν καθοριστεί μέχρι σήμερα από την Ελλάδα, σε συνεργασία με την Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρία (ΕΟΕ), δεν επαρκούν (βάσει του καταλόγου ΙΒΑ 2000 και της κοινοτικής οδηγίας 79/409).

Επιπλέον, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο αποφάσισε ότι οι υφιστάμενες ζώνες δεν προστατεύουν επαρκώς 12 είδη πτηνών: τον θαλασσοκόρακα (Phalacrocorax aristotelis desmarestii), τον γυπαετό (Gypaetus barbatus), τον μαυρόγυπα (Aegypius monachus), τον κραυγαετό (Aquila pomarina), τον βασιλαετό (Aquila heliaca), την αετοβαρβακίνα (Buteo rufinus), τον σπιζαετό (Hieraetus fasciatus), το κιρκινέζι (Falco naumanni), τον μαυροπετρίτη (Falco eleonorae), τον χρυσογέρακα (Falco biarmicus) και τον σμυρνοτσίχλονο (Emberiza cineracea). Kαμία προστασία δεν παρέχεται δε στον τουρκοτσομπανάκο (Sitta krueperi).

Το Δικαστήριο υπενθυμίζει, τέλος, ότι η κοινοτική οδηγία 79/409 προβλέπει ειδικό σύστημα προστασίας, τόσο για τα είδη πτηνών που αντιμετωπίζουν τη μεγαλύτερη απειλή, όσο και για τα είδη που αποτελούν κοινή κληρονομιά της ΕΕ. Προς τούτο, αναφέρει το Δικαστήριο, «είναι αναγκαία η ενημέρωση των επιστημονικών δεδομένων, προκειμένου να εξακριβωθεί η κατάσταση στην οποία βρίσκονται τα πλέον απειλούμενα είδη, καθώς και τα είδη που αποτελούν κοινή κληρονομιά».

Newsroom ΔΟΛ, με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ

Μία πολύ άβολη αλήθεια

Άρθρο του Captain Paul Watson της οργάνωσης Sea Shepherd

Η βιομηχανία κρέατος είναι μία από τις πιο καταστροφικές για το περιβάλλον βιομηχανίες του πλανήτη. Η εκτροφή και σφαγή γουρουνιών, αγελάδων, προβάτων, γαλόπουλων και κοτόπουλων όχι μόνο χρησιμοποιεί τεράστιες ποσότητες νερού, αλλά συμβάλλει στο φαινόμενο του θερμοκηπίου περισσότερο από τη βιομηχανία αυτοκινήτων (!).

Η βιομηχανία της αλιείας στην κυριολεξία αφανίζει τη ζωή στους ωκεανούς και περίπου το 50% των ψαριών χρησιμοποιούνται για τη τροφή γουρουνιών, αγελάδων, προβάτων, κοτόπουλων κλπ. με τη μορφή ψαροτροφής. Επίσης χρειάζονται περίπου 50 ψάρια αλιευμένα από τη θάλασσα για να εκτραφεί μόλις ένας σολωμός ιχθυοτροφείου.

Έχουμε μετατρέψει τις αγελάδες στο χειρότερο «θηρευτή» ψαριών στον πλανήτη. Οι εκατοντάδες χιλιάδες αγελάδες που βόσκουν στη γη και παράγουν μεθάνιο που είναι αέριο του θερμοκηπίου, καταναλώνουν περισσότερους τόνους ψαριών από ότι όλοι οι καρχαρίες, τα δελφίνια και οι φώκιες ολόκληρου του πλανήτη.

Τότε γιατί οι μεγαλύτερες οικολογικές οργανώσεις δεν μάχονται ενάντια στη βιομηχανία του κρέατος; Γιατί η ταινία του Αλ Γκορ «Μία άβολη αλήθεια» δεν αναφέρει την άβολη αλήθεια ότι η βιομηχανία κρέατος και γάλακτος δημιουργεί περισσότερα αέρια του θερμοκηπίου από ότι οι αυτοκινητοβιομηχανίες;

Τα πλοία της Greenpeace σερβίρουν κρέας και ψάρια στο πλήρωμά τους κάθε μέρα. Το Παγκόσμια Ταμείο για τη Φύση (WWF) δεν λέει λέξη για την απειλή που δημιουργεί η κατανάλωση κρέατος για τα άγρια ζώα, τους βιότοπους και τα οικοσυστήματα που καταστρέφει, για τα τοπικά είδη που μάχονται για την επιβίωσή τους ή για τα σαρκοφάγα της φύσης που δεν έχουν πια τι να κυνηγήσουν;

Όταν ήμουν διευθυντής του Sierra Club για τρία χρόνια, όλοι με περιγελούσαν όταν μιλούσα για τη χορτοφαγία. Σε κάθε γεύμα του συμβουλίου μας, οι διευθυντές σέρβιραν κρέας και με πολύ κόπο κατάφεραν οι χορτοφάγοι του Club να κερδίσουν μερικές χορτοφαγικές επιλογές. Στη συνάντησή μας στη Μοντάνα μας σέρβιραν βούβαλο και αντιλόπες, αστακούς στη Βοστόνη, καβούρια στο Τσάρλεστον, μπριζόλα στο Αλμπέρκε κλπ. Αλλά τι άλλο να περιμένει κανείς από μία οργάνωση που ενθαρρύνει το κυνήγι για σπορ.

Από ότι γνωρίζω και ίσως να κάνω λάθος, η οργάνωσή μου, Sea Shepherd είναι η μόνη οικολογική οργάνωση στον κόσμο που ενθαρρύνει και εξασκεί τη χορτοφαγία. Στα πλοία μου δεν σερβίρεται ποτέ κρέας ή ψάρι, ούτε και γαλακτοκομικά. Έχουμε αυστηρό βίγκαν μενού εδώ και χρόνια και κανείς δεν έχει πεθάνει από σκορβούτο ή πείνα.

Το τίμημα που πληρώνουμε γι’ αυτό είναι να μας κατηγορούν άλλες οικολογικές οργανώσεις ότι είμαστε ‘υπέρ των δικαιωμάτων των ζώων’, σαν να είναι κάτι κακό, μία κακιά λέξη.

Η οργάνωση Sea Shepherd δεν είναι οργάνωση για τα δικαιώματα των ζώων. Ασχολούμαστε αποκλειστικά με το τερματισμό παράνομων δραστηριοτήτων που απειλούν και εκμεταλλεύονται τη θαλάσσια άγρια ζωή και το οικοσύστημά τους. Ασχολούμαστε με τη διατήρηση της άγριας ζωής στους ωκεανούς.

Ωστόσο, επειδή στα πλοία μας τρώμε μόνο βίγκαν, άλλες οικολογικές οργανώσεις με τη βοήθεια των ΜΜΕ μας απορρίπτουν ως οργάνωση για τα δικαιώματα των ζώων.

Πρώτα απ’ όλα δεν βλέπω την κατηγορία ότι είμαστε υπέρ των δικαιωμάτων των ζώων ως προσβολή. Η PETA συνιδρύθηκε από άνθρωπο που ανήκε στο πλήρωμά μου και πολλοί από τους εθελοντές που συνεργάζονται μαζί μας προέρχονται από το κίνημα για τα δικαιώματα των ζώων. Απλά δεν είναι ακριβές να αναφέρεται κανείς στη Sea Shepherd ως οργάνωση για τα δικαιώματα των ζώων όταν η οργάνωσή μας επικεντρώνεται σε άλλα θέματα.

Και δεύτερον δεν προωθούμε το βεγκανισμό πάνω στα πλοία μας λόγω δικαιωμάτων των ζώων. Τον προωθούμε ως τρόπο να κάνουμε πράξη την προστασία των ωκεανών.

Δεν υπάρχουν αρκετά ψάρια στους ωκεανούς για να ταΐσουν 6.6 δισεκατομμύρια ανθρώπων και 10 δισεκατομμύρια κατοικίδιων ζώων. Γι’ αυτό όλοι οι πληθυσμοί των ψαριών σιγά σιγά εξαφανίζονται. Αυτός είναι ο λόγος που οι φάλαινες, οι φώκιες, τα δελφίνια και τα θαλασσοπούλια πεθαίνουν από πείνα. Το χέλι της άμμου για παράδειγμα, είναι η βασική τροφή για τα πουλιά πάφιν, και εξαφανίζεται από τους Δανούς ψαράδες για να ταϊστούν κοτόπουλα εκτροφείου στη χώρα τους.

Υπάρχει μία σημαντική και αδιαμφισβήτητη σύνδεση μεταξύ κατανάλωσης κρέατος και της καταστροφής των ωκεανών μας.

Σε έναν κόσμο που χάνει γρήγορα τις πηγές καθαρού πόσιμου νερού, είναι καθαρή τρέλα να διατηρούνται εκατοντάδες εκατομμύρια αγελάδες που καταναλώνουν 3.800 λίτρα νερού για κάθε κιλό βοδινού κρέατος.

Και τα χοιροτροφεία στη Βόρεια Καρολίνα των ΗΠΑ παράγουν τόσα απόβλητα που έχουν μολύνει τον υδροφόρο ορίζοντα σε ολόκληρη την πολιτεία. Οι άνθρωποι πίνουν στην κυριολεξία κοπριά γουρουνιών μαζί με το νερό τους αλλά θεωρούν πως δεν διατρέχουν κίνδυνο…γιατί επιφορτίζεται με χημικά και χλωρίνη.

Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν θέλουν να δουν από πού έρχεται το κρέας τους. Επίσης δεν θέλουν να ξέρουν ποιες είναι οι επιπτώσεις των διατροφικών τους επιλογών στο περιβάλλον. Προτιμούν να αρνηθούν το όλο πρόβλημα και να προσποιούνται ότι το κρέας είναι κάτι που έρχεται από τα πακέτα στο σούπερ μάρκετ.

Αλλά επειδή υπάρχει πάντα μία υποβόσκουσα ενοχή, βρίσκει διέξοδο σε θυμό και χλευασμό προς τους ανθρώπους που ζουν συνειδητά μία φιλική προς το περιβάλλον ζωή – χορτοφάγους και βίγκανς. Αυτό διαφαίνεται από τη συνεχή περιθωριοποίηση που δρομολογείται από τα ΜΜΕ. Κάθε οργάνωση, πχ η Sea Shepherd, που υπογραμμίζει την αντίφαση της κατανάλωσης κρέατος με την επιθυμία για προστασία του περιβάλλοντος, κατευθείαν απορρίπτεται ως γραφική οργάνωση για τα δικαιώματα των ζώων.

Η αλήθεια είναι πως δεν μπορεί κανείς να μιλά σοβαρά για προστασία του περιβάλλοντος αν δεν προωθεί τη χορτοφαγία ως επιλογή βιώσιμη για το μέλλον του πλανήτη.

Πριν μερικά χρόνια βρισκόμουν σε συνέδριο με την Αμερικανική Καμπάνια για τη διάσωση των Ωκεανών του Ted Danson. Άνοιξε τη βραδιά αστειευόμενος πως η επιλογή μεταξύ των φαγητών ήταν ψάρι ή κοτόπουλο, και ποιο είναι το νόημα να παλεύεις για τη διάσωση των ψαριών αν δεν μπορείς να τα φας;

Η ωκεανογράφος Sylvia Earle που ήταν καλεσμένη να μιλήσει στο συνέδριο έβαλε τον Ted στη θέση του λέγοντας πως δεν το βρίσκει καθόλου αστείο. Είπε πως θεωρεί τα ψάρια φίλους και δεν πιστεύει πως μπορεί κανείς να τρώει τους φίλους του. Ούτε η Sylvia ούτε εγώ φάγαμε εκείνο το βράδυ.

Συνάντησα τη Sylvia ξανά σε ένα άλλο διεθνές συνέδριο για τη σωτηρία των ωκεανών. Με κάλεσαν ως σύμβουλο. Κάθησα στο μπαρ και παρακολούθησα τους συμμετέχοντες στο συνέδριο να σερβίρονται από ένα μπουφέ που κόντευε να γύρει από το βάρος των ψαριών και των εξωτικών θαλασσινών. Φυσικά στο μπουφέ υπήρχε και χαβιάρι. Γύρισα και κοίταξα τη Sylvia η οποία κούνησε το κεφάλι της σε ένδειξη απόγνωσης.

Το πρόβλημα είναι πως άνθρωποι σαν τον Carl Pope, διευθυντή της οργάνωσης Sierra Club, ή οι επικεφαλής της Greenpeace και της WWF και πολλών άλλων οργανώσεων απλά αρνούνται να δεχθούν πως οι διατροφικές τους συνήθειες μπορεί να παίζουν πολύ σημαντικότερο ρόλο στη δημιουργία του προβλήματος που παλεύουν να λύσουν, από κάθε άλλη αιτία.

Θυμάμαι έναν εκπρόσωπο της Greenpeace που υπερασπιζόταν τη κρεοφαγία του λέγοντας πως είναι ‘σαρκοφάγο’ και όλοι οι θηρευτές έχουν τη θέση τους στην τροφική αλυσίδα και είναι πολύ υπερήφανος που ανήκει σε αυτή την κατηγορία.

Τώρα η λέξη «θηρευτής» είναι παντελώς άσχετη με την ανθρώπινη φύση, και να πει κάποιος ότι ανήκει στα σαρκοφάγα είναι απλά γελοίο. Το ανθρώπινο είδος ποτέ δεν αποτελούνταν από σαρκοφάγα ζώα. Τα λιοντάρια είναι σαρκοφάγα, όπως οι λύκοι, η τίγρης, ή ο καρχαρίας. Κυνηγούν το θήραμά τους, το εξαντλούν μετά από πολύ τρέξιμο και κυνηγητό, το σκοτώνουν, το τρώνε, με το αίμα ζεστό στο στόμα τους και το κρέας σε θερμοκρασία…δωματίου. Φύση, σκληρή με δόντια και νύχια.

Δεν έχω γνωρίσει ποτέ άνθρωπο που να μπορεί να το κάνει αυτό. Φυσικά, βρήκαμε πολλούς τρόπους να κυνηγούμε τα ζώα και να τα σκοτώνουμε. Στην πραγματικότητα έχουμε γίνει αποτελεσματικοί στο θέμα της θανάτωσης των ζώων. Αλλά δεν μπορούμε να φάμε τη λεία μας αν δεν την κόψουμε, τη μαγειρέψουμε και αυτό συνήθως περιλαμβάνει κάποιο χρόνο μεταξύ κυνηγιού και κατανάλωσης. Μπορεί να είναι μία ώρα, μπορεί να είναι και χρόνια.

Βλέπετε, οι διατροφικές μας συνήθειες όταν μιλάμε για κατανάλωση κρέατος είναι πιο κοντά σε αυτές των όρνιων, του τσακαλιού και της ύαινας. Αυτό σημαίνει πως δεν μπορούμε να περιγράφουμε εαυτόν ως σαρκοφάγο αλλά μάλλον ως πτωματοφάγο.

Σκεφτείτε ότι κάποιο από το αγελαδινό κρέας που καταναλώνετε, είναι από ένα ζώο που έχει πεθάνει εδώ και μήνες και σε ορισμένες περιπτώσεις χρόνια. Νεκρά, κρέμονται από τσιγκέλια στα ψυγεία, γεμάτα βακτήρια και ουρικό οξύ. Είναι πτώματα στη διαδικασία της αποσύνθεσης. Δεν μπορεί να πει κανείς κάτι που να κάνει το φάγωμα ενός πτώματος, να φαντάζει καλύτερο από ότι στην πραγματικότητα είναι.

Αλλά μία μικρή δόση άρνησης, μας επιτρέπει να χώνουμε τα δόντια μας στο μπιφτέκι και στα παϊδάκια στο τραπέζι μας.

Δεν πρέπει να ξεχνάμε όμως, πως 450 γραμμάρια κρέατος ισοδυναμούν με 3.800 λίτρα φρέσκου νερού. Ποιο είναι το νόημα να κάνεις οικονομία στο νερό που χρησιμοποιείς για τα πιάτα ή στο ντους –όπως προτείνει η Greenpeace – όταν κάθεσαι να φας και καταναλώνεις 3.800 λίτρα με ένα μόνο σου γεύμα;

Και αυτό το κομμάτι κρέας που έχεις στο πιάτο σου έχει στοιχίσει τόσα δημητριακά όσα θα έφταναν να ταΐσουν ένα χωριό στην Αφρική για μία εβδομάδα.

Το πρόβλημα είναι ότι επιλέγουμε να δούμε τις αντιφάσεις μας μόνο όταν μας βολεύει να τις δούμε και όταν δεν μας βολεύει, μπαίνουμε στη διαδικασία της άρνησης και της αμφισβήτησης και τρώμε την μπριζόλα μας έτσι κι αλλιώς. Έτσι, γιατί μας αρέσει η γεύση πτώματος που σαπίζει για βραδινό.

Έχετε σκεφτεί ποτέ πως γίνεται ο άνθρωπος, όταν μιλάει για το είδος του να το ονομάζει έκτρωση και όταν μιλάει για κοτόπουλο το ίδιο πράγμα να το ονομάζει ομελέτα;

Πόσοι ξέρουν τι είναι πραγματικά το χοτ ντογκ; Δεν ξέρουν πως οι κυβερνήσεις επιτρέπουν ένα ποσοστό κοπριάς, αντιβιοτικών και βρωμιάς να μπει στο κρέας.

Και τώρα το ψάρι τόνος στις ΗΠΑ πωλείται με προειδοποίηση ότι δεν πρέπει να καταναλώνετε από εγγύους και μικρά παιδιά γιατί είναι μολυσμένος με υδράργυρο και μόλυβδο. Αυτό σημαίνει πως ο υδράργυρος είναι καλός για τους ενήλικους και τις γυναίκες που δεν κυοφορούν; Τι προσπαθούν να μας πουν;

Η κατανάλωση κρέατος και ψαριών δεν είναι μόνο κακή για το περιβάλλον, είναι και ανθυγιεινή. Αλλά ακόμη και όταν πρόκειται για την υγεία μας, αρνούμαστε να δούμε την πραγματικότητα.

Το συμπέρασμα είναι πως για να είσαι οικολόγος, και να κάνεις πράξη αυτά που πιστεύεις, πρέπει να είναι χορτοφάγος. Αλλιώς υποκρίνεσαι.

Η χορτοφαγία είναι ένας τρόπος ζωής με πολύ χαμηλό οικολογικό αποτύπωμα, που χρησιμοποιεί λιγότερες πηγές ενέργειας και παράγει λιγότερα αέρια του θερμοκηπίου, είναι υγιεινός για όλους και σημαίνει πως δεν είσαι υποκριτής όταν μιλάς για προστασία του περιβάλλοντος.

Για την ακρίβεια, ένας βίγκαν που οδηγεί χάμερ παράγει λιγότερα αέρια του θερμοκηπίου από ένα κρεοφάγο που οδηγεί ποδήλατο.

Paulwatson@earthlink.net

Captain Paul Watson
Founder and President of the Sea Shepherd Conservation Society (1977-
Co-Founder - The Greenpeace Foundation (1972)
Co-Founder - Greenpeace International (1979)
Director of the Sierra Club USA (2003-2006)
Director - The Farley Mowat Institute
Director - www.harpseals.org


www.Seashepherd.org
Tel: 360-370-5650
Fax: 360-370-5651
Address: P.O. Box 2616
Friday Harbor , Wa 98250 USA

Greenpeace: Φάτε περισσότερα καγκουρό

Οι Αυστραλοί πρέπει να σφάζουν και να τρώνε περισσότερα καγκουρό αν θέλουν να σώσουν τον κόσμο από το φαινόμενο του θερμοκηπίου, υποστηρίζει οικολόγος ακτιβιστής.

Η αμφιλεγόμενη προτροπή καλεί τους Αυστραλούς να σταματήσουν να τρώνε βοδινό και να στραφούν στο εθνικό σύμβολο της Αυστραλίας ως τροφή, μετά από τη δημοσίευση της έρευνας που μιλά για τρόπους μείωσης του φαινομένου του θερμοκηπίου. Ο υπεύθυνος ενέργειας της Greenpeace, Mark Wakeham, κάλεσε τους Αυστραλούς να αντικαταστήσουν το κόκκινο κρέας με κρέας καγκουρό για να μειώσουν την καταστροφή των δασών και την παραγωγή μεθανίου από τις αγελάδες και τα πρόβατα.

"Πρόκειται για μία αλλαγή στον τρόπο ζωής που μπορούμε να κάνουμε" λέει ο Wakeman. "Το να αλλάξουμε το είδος κρέατος που τρώμε είναι ένας μικρός τρόπος που κάνει διαφορά όμως"

Οι προτροπές για την κατανάλωση κρέατος καγκουρό αναφέρεται σε μελέτη με το τίτλος "Paths to a Low-Carbon Future" που παραγγέλθηκε από τη Greenpeace και δημοσιεύθηκε σήμερα.

Η μελέτη συμπίπτει με τις προτροπές άλλων ειδικών που ζητάνε από τους ανθρώπους στις πλούσιες χώρες να αφήσουν το κόκκινο κρέας και να στραφούν στο κοτόπουλο και στα ψάρια.

Λένε πως περίπου το ένα τέταρτο των αερίων του θερμοκηπίου παράγονται από τη κτηνοτροφία, που αφήνει στην ατμόσφαιρα μεθάνιο.

Ο συγγραφέας της έρευνας Dr. Mark Diesendorf λέει πως μειώνοντας την κατανάλωση βοδινού κατά 20% και τρώγοντας καγκουρό αντ' αυτού θα μειωθούν τα αέρια του θερμοκηπίου κατά 15 μεγατόνους μέχρι το 2020.

"Τα καγκουρό δεν παράγουν αέρια του θερμοκηπίου. Επίσης δεν καταστρέφουν το χώμα", λέει ο Diesendorf. Όπως δηλώνει, είναι σίγουρος ότι μία τέτοια προτροπή θα προκαλέσει αντιδράσεις αλλά τα καγκουρό είναι υγιεινό κρέας και χαμηλό σε λιπαρά.

"Φυσικά υπάρχουν άνθρωποι που θεωρούν τα καγκουρό χαριτωμένα ζωάκια που πρέπει να τα αφήσουμε στην ησυχία τους. Έχουν το δικαίωμα στην άποψή τους αλλά όλο και περισσότεροι αλλάζουν γνώμη". Περίπου 3 εκατομμύρια καγκουρό σκοτώνονται για το κρέας τους κάθε χρόνο. Δολοφονούνται με σφαίρα ανάμεσα στα μάτια τη νύχτα.

πηγή
Δελτίο Τύπου
___________

Αναρωτιέται κανείς τι άλλο χρειάζεται αυτή η οργάνωση να ξυπνήσει από το βαθύ λήθαργο του welfarism και να σταματήσει να θεωρεί σημαντικά μόνο τα δικαιώματα των ζώων που είναι υπο εξαφάνιση. Παλαιότερα προέτρεπαν την κατανάλωση φαλαινών, τώρα καγκουρό...Αναρωτιέμαι ποιό είδος έχει σειρά όταν αποδειχθεί πως και η κατανάλωση καγκουρό δεν είναι βιώσιμη. Η λύση της χορτοφαγίας φαίνεται δεν πέρασε από το μυαλό τους παρά τις έρευνες που υποστηρίζουν πως είναι η μόνη βιώσιμη επιλογή...

Άντε να εξηγήσεις στα καγκουρό γιατί δολοφονούνται με σφαίρα στο κρόταφο,
και πληρώνουν χωρίς να φταίνε τα δικά μας λάθη. Και πάλι.

Ασυνείδητοι πιστολέρο

Συνολικά 46 μαυροκιρκίνεζα, αποδημητικά γεράκια που απειλούνται με εξαφάνιση, σκοτώθηκαν την περασμένη εβδομάδα στην Κύπρο από σκοπευτές που φαίνεται ότι ήθελαν απλώς να εξασκηθούν στο σημάδι, ανακοίνωσε τοπική περιβαλλοντική οργάνωση.

«Πρόκειται για ένα από τα χειρότερα περιστατικά παράνομης θανάτωσης πουλιών που έχουν αναφερθεί ποτέ στην Ευρώπη» δήλωσε στο Γαλλικό Πρακτορείο Ειδήσεων ο Μάρτιν Χέλικαρ, επικεφαλής του Πτηνοτροφικού Συλλόγου Κύπρου.

Το μαυροκιρκίνεζο (Falco vespertinus) πρόσφατα κατατάχθηκε στα απειλούμενα είδη, από την κατηγορία των ευάλωτων στην οποία ανήκε μέχρι σήμερα.

Τα πουλιά βρέθηκαν γεμάτα σκάγια σε κτήμα με εσπεριδοειδή δυτικά της Λεμεσσού. Έξι ακόμα μαυροκιρκίνεζα βρέθηκαν τραυματισμένα αλλά ζωντανά, ενώ στο κτήμα εντοπίστηκαν 52 φυσίγγια.

Η περιοχή, σύμφωνα με την Birdlife Cyprus, είναι σημαντικός σταθμός στην αποδημητική πορεία χιλιάδων πτηνών που μεταναστεύουν στην Αφρική για τον χειμώνα.

«Τα μέτρα κατά της λαθροθηρίας έχουν απλά αποτύχει να εφαρμοστούν, με αποτέλεσμα οι παράνομοι σκοπευτές να γίνονται όλο και πιο θρασείς» τονίζει ο Χέλικαρ.

Newsroom ΔΟΛ

_____________________________________________________________

Παιδεία μηδέν....

Η αλιευτική βιομηχανία αφανίζει τους καρχαρίες

Η αλιευτική βιομηχανία αφανίζει σε σημείο εξάλειψης τους καρχαρίες, και τα άλλα μεγάλα ψάρια του ωκεανού
του George Monbiot

Τα θαλάσσια αρπακτικά ζώα είναι στα πρόθυρα της εξάλειψης, όμως η αλιευτική βιομηχανία κατακρεουργεί το περιβάλλον - και με ατιμωρησία.

Εάν αυτά τα ζώα ζούσαν στη στεριά θα υπήρχε παγκόσμια κατακραυγή. Αλλά τα μεγάλα κήτη που περιπλανώνται στις σαβάννες των ανοικτών θαλασσών δεν συγκεντρώνουν καμία τέτοια υποστήριξη. Οι μεγάλοι καρχαρίες, ο γιγαντιαίος τόνος, ο τετράπτερος (marlin) και οι ξιφίες έπρεπε να έχουν το καθεστώς προστασίας του γιγαντιαίου panda ή της λεοπάρδαλης του χιονιού. Παρόλα αυτά, ακόμα πιστεύουμε ότι είναι αποδεκτό για τους ιχθυοπώλες να τα πωλούν και οι διάσημοι σεφ να μας δείχνουν πώς να τα μαγειρεύουμε.

Μια μελέτη στην έκδοση αυτής της εβδομάδας του περιοδικού Science (επιστήμη) αποκαλύπτει την καταστρεπτική κατάρρευση της μεγαλο-πανίδας του ωκεανού. Οι μεγάλοι καρχαρίες βρίσκονται τώρα στο χείλος της εξάλειψης. Από το 1972 ο αριθμός των καρχαριών blacktip έχει μειωθεί κατά 93 τοις εκατό, οι καρχαρίες τίγρεις κατά 97 τοις εκατό και οι καρχαρίες bull, οι καρχαρίες dusky και οι σφυροκέφαλοι κατά 99 τοις εκατό. Σχεδόν ο κάθε πληθυσμός των σημαντικών αρπακτικών ζώων είναι τώρα σε ελεύθερη πτώση.

Ένα άλλο έγγραφο, που δημοσιεύτηκε στο Nature τέσσερα χρόνια πριν, δείχνει ότι περισσότερο από το 90 τοις εκατό των μεγάλων αρπακτικών ψαριών σε όλους τους ωκεανούς του κόσμου έχει χαθεί.

Αντιδρούμε με φρίκη όταν ακούμε για τις κινεζικές γιορτές με πόδια αρκούδων και κρέας τίγρεων. Αλλά αυτό δεν είναι διαφορετικό, όσον αφορά στη διατήρηση των ειδών, από την κατανάλωση σούπας από τα πτερύγια του καρχαρία ή των ξιφιών ή από μπριζόλες σπάνιων ειδών τόνου. Η μια πρακτική θεωρείται βάρβαρη στην Ευρώπη και τη Βόρεια Αμερική. Η άλλη προωθείται στις κριτικές και τις συνταγές των εστιατορίων στα έγχρωμα έντυπα των ευϋπόληπτων εφημερίδων.

Από την άποψη του αντίκτυπού του στην οικολογία και την ευημερία των ζώων, η αλιεία του καρχαρία θα μπορούσε να είναι η πιό βάναυση βιομηχανία του πλανήτη. Ενώ μερικοί καρχαρίες αλιεύονται ολόλκηροι, περίπου 70 εκατομμύρια πιάνονται κάθε έτος για τα πτερύγιά τους. Σε πολλές περιπτώσεις, τα πτερύγια κόβονται και ο καρχαρίας πετιέται, ζωντανός, πίσω στη θάλασσα. Μπορεί να πάρει αρκετές εβδομάδες για να πεθάνει. Τα μακρυά παραγάδια και δίχτια που χρησιμοποιούνται για να τους πιάσουν πιάνουν επίσης φάλαινες, δελφίνια, χελώνες και άλμπατρος.

Το νέο έγγραφο δείχνει ότι το πιάσιμο των καρχαριών προκαλεί επίσης έναν καταρράκτη καταστροφών σε ολόκληρη τη τροφική αλυσίδα. Από τότε που οι μεγάλοι καρχαρίες απομακρύθηκαν από τα παράκτια ύδατα στον Δυτικό Ατλαντικό, τα σαλάχια τα οποία έτρωγαν έχουν πολλαπλασιάσει δέκα φορές και έχουν αφανίσει όλα τα κύρια εμπορικά είδη οστρακόδερμων.

Ένα μεγάλο μέρος αυτού του εμπορίου δημιουργείται στην ανατολική Ασία, όπου η σούπα από τα πτερύγια του καρχαρία -- που πωλείται μέχρι και 200 δολλάρια η μερίδα -- είναι σημάδι μεγάλου πλούτου και κοινωνικής τάξης, όπως το χαβιάρι στην Ευρώπη. Η παγκόσμια απαίτηση για το πτερύγιο του καρχαρία αυξάνεται κατά περίπου 5 τοις εκατό ετησίως.

Η ΣΧΕΣΗ ΤΗΣ ΙΣΠΑΝΙΑΣ

Αλλά εάν θεωρείτε ότι αυτό είναι ένα ακόμα πρόβλημα για το οποίο μπορούν να κατηγορηθούν οι Κινέζοι και να απαλλαγούν οι Ευρωπαίοι , εξετάστε αυτό: Ο σημαντικός εισαγωγέας παγκοσμίως -- και πιθανώς επαν-εξαγωγέας -- των καρχαριών είναι η Ισπανία. Οι αλιευόμενες ποσότητες της έχουν αυξηθεί 9 φορές από τη δεκαετία του '90 και έχει αντισταθεί -- στις περισσότερες περιπτώσεις επιτυχώς -- σε κάθε ευρωπαϊκή και παγκόσμια προσπάθεια να προστατεύσει το θήραμά της.

Οι Ισπανοί υπερασπίζονται το δικαίωμά τους να σκοτώνουν τους σπάνιους καρχαρίες τόσο λυσσαλέα όσο οι Ιάπωνες υπερασπίζουν το δικαίωμά τους να σκοτώνουν τις σπάνιες φάλαινες. Η αλιευτική βιομηχανία, που εξουσιάζεται παραδοσιακά από τους φασίστες της Γαλικίας, ασκεί έναν εξαιρετικό βαθμό δύναμης στη σοσιαλιστική κυβέρνηση.
Η ισπανική κυβέρνηση, στη συνέχεια, περνάει συνήθως τη γραμμή της στην Ευρώπη. Η ΕΕ, παραδείγματος χάριν, υποστηρίζει ότι έχει απαγορεύσει την αλιεία των πτερυγίων των καρχαριών. Αλλά η αναλογία που θέτει για το βάρος των πτερυγίων σε σχέση με το βάρος των σωμάτων που μεταφέρονται στη στεριά από τους ψαράδες είναι 5 τοις εκατό. Δεδομένου ότι τα φαγώσιμα πτερύγια αποτελούν μόνο το 2 τοις εκατό του σωματικού βάρους του καρχαρία, αυτό σημαίνει ότι οι δύο και μισοί καρχαρίες χωρίς πτερύγια μπορούν να πετιώνται στη θάλασσα για καθένα που έρχεται στην ξηρά.

Ακόμη και αυτό δεν είναι αρκετό για τους Ισπανούς, των οποίων μέλη στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο έχουν απαιτήσει να αυξηθεί το ποσοστό.
Αλλά και ο Βόρειο-Ευρωπαϊκός πολιτισμός δεν το χειρίστηκε αυτό πολύ καλά, επίσης. Το 2001, η βρετανική κυβέρνηση υποσχέθηκε να προστατεύσει ένα αυστηρά απειλούμενο υπό εξαφάνιση είδος, αποκαλούμενο καρχαρίας άγγελος, του οποίου ο πληθυσμός στα βρετανικά ύδατα κατέρρεε. Ελίχθηκε και αμφιταλαντεύτηκε έως ότου δεν υπήρχε πλέον πρόβλημα: ο καρχαρίας έχει τώρα εκλείψει στη Βόρεια Θάλασσα.

Γιατί το βρίσκουμε τόσο δύσκολο να αντισταθούμε στους ψαράδες; Αυτό το μικροσκοπικό βιομηχανικό λόμπι φαίνεται να έχει τις κυβερνήσεις στην παλάμη του χεριού του. Κάθε χρόνο, η ΕΕ θέτει όρια αλιείας για όλα τα είδη πάνω από τα επίπεδα που συστήνουν οι επιστήμονες. Οι κυβερνήσεις ξέρουν ότι επιτρέπουν στην αλιευτική βιομηχανία να αυτοκαταστραφεί και να καταστρέψει το οικοσύστημα από το οποίο εξαρτάται. Αλλά τίποτα δεν είναι ιερό, εφ' όσον είναι κάτω απ’ το νερό.

Το Νοέμβριο, τα Η.Ε απέτυχαν ακόμη και να παράγουν ένα ψήφισμα που θα ζητούσε επειγόντως μια παύση στο χτένισμα του βυθού του ωκεανού με τράτες. Αυτά τα οικοσυστήματα, που μόλις αρχίζουν να εξερευνιούνται, φιλοξενούν μεγάλα δάση κοραλλιών και σφουγγαριών των βαθιών νερών στα οποία κρύβονται χιλιάδες απόκοσμα είδη. Αλλά δεν μπορούμε να βρούμε τη θέληση να σταματήσουμε τη χούφτα των σκαφών που τα συντρίβει σε κομμάτια.


ΤΟ ΑΛΙΕΥΤΙΚΟ ΛΟΜΠΥ

Η δύναμη του λόμπι των ψαράδων εξηγεί την έλλειψη προστασίας για τα θαλάσσια αρπακτικά ζώα. Αν και τα είδη ψαριών ξεπερνούν αριθμητικώς κατά πολύ τα είδη θηλαστικών, η Συνθήκη σχετικά με το Διεθνές Εμπόριο στα Απειλούμενα υπό Εξαφάνιση Είδη προστατεύει 654 είδη θηλαστικών και μόλις 77 είδη ψαριών. Το εμπόριο μόνο σε εννέα από αυτά υπόκειται σε πλήρη απαγόρευση.

Οι κανονισμοί που καταφέρνουν να θεσμοθετηθούν, αγνοούνται από τους ψαράδες και τις κυβερνήσεις.Τη περασμένη Κυριακή, στεκόμουν με έναν διευθυντή αλιείας στις όχθεις ενός διάσημου ποταμού θαλάσσιας πέστροφας στην Ουαλία. Ίσως θα έπρεπε να πω έναν διάσημο πρών ποταμό θαλάσσιας πέστροφας στην Ουαλία. Τα τελευταία τέσσερα χρόνια, σχεδόν καθόλου ψάρια -- θαλάσσια πέστροφα ή σολομός -- έχουν εμφανιστεί. Δεν ήταν σίγουρος γιατί, αλλά μου είπε ότι τα αλιευτικά πλοιάρια στην ιρλανδική θάλασσα φέρνουν κιβώτια που εν πρώτοις φαίνονται να έχουν πέρκες. Κάτω από το επάνω στρώμα κρύβονται οι θαλάσσιες πέστροφες και οι σολομοί.

Κανένας δεν φαίνεται να νοιάζεται αρκετά για να τους σταματήσει: Ο κυβερνητικός έλεγχος εμφανίζεται να είναι ανύπαρκτος. Η ομάδα πίεσης Oceana μπαίνει μέσα στα ευρωπαϊκά λιμάνια όποτε είναι επίσημη αργία και βρίσκει εκατοντάδες χιλιόμετρα παράνομων διχτυών για αφρόψαρα στοιβαγμένων στα σκάφη. Πού είναι οι επίσημοι επιθεωρητές;

Φυσικά, οι κυβερνήσεις επικαλούνται την ένδεια. Κάτι που σε κάνει να αναρωτιέσαι γιατί αποφάσισαν πέρυσι να διαθέσουν 3,8 δισεκατομμύρια Ευρώ στην καταστροφή του θαλάσσιου περιβάλλοντος. Αυτό είναι το ποσό που εσείς και εγώ πληρώνουμε τώρα ως επιχορηγήσεις για να κρατηθούν οι ωκεάνιοι καταστροφείς εν δράσει. Αυτά τα χρήματα θα αγοράσουν νέες μηχανές και σκάφη για τους νέους ψαράδες που ελπίζουν να επεκτείνουν την επιχείρησή τους. Με το ίδιο κόστος θα μπορούσαμε να βάλουμε έναν μόνιμο επιθεωρητή σε κάθε μεγάλο αλιευτικό σκάφος στα ευρωπαϊκά ύδατα.

Εάν δεν ενεργήσουμε, ξέρουμε τι θα συμβεί. Ένα άλλο έγγραφο που δημοσιεύεται στο Science εκτιμά ότι με τις σύγχρονες τάσεις, το 2048 θα δούμε τη παγκόσμια κατάρρευση όλων των ειδών που πιάνονται τώρα από τους ψαράδες. Παρόλα αυτά, εάν προλάβουμε τα οικοσυστήματα έγκαιρα -- με προσωρινές απαγορεύσεις αλιείας και τη δημιουργία μεγάλων θαλασσίων πάρκων – αυτά θα μπορέσουν να ανακτήσουν με αξιοπρόσεκτη ταχύτητα. Ελπίζω οι βρετανοί υπουργοί, που τώρα συντάσσουν έναν νέο θαλάσσιο νόμο, να έχουν διαβάσει αυτή τη μελέτη.

Αλλά πέρα από ένα ορισμένο σημείο η κατάρρευση είναι πιθανό να είναι μόνιμη. Στα ανοιχτά των ακτών της Ναμίμπια, όπου η αλιεία έχει καταρρεύσει ως αποτέλεσμα της υπεραλίευσης, έχουμε μια εικόνα του μέλλοντος. Ένα έγγραφο στο Current Biology (τρέχουσα βιολογία) αναφέρει ότι το οικοσύστημα πλησιάζει το "τροφικό αδιέξοδο." Καθώς τα ψάρια έχουν εκκαθαριστεί έχουν αντικατασταθεί από τις τσούχτρες, οι οποίες τώρα τα ξεπερνούν τρία προς ένα. Οι τσούχτρες τρώνε τα αυγά και τις προνύμφες των ψαριών, έτσι η μεταστροφή είναι πιθανώς μη αναστρέψιμη. Έχουμε εισέλθει, μας λέει το έγγραφο, στην "εποχή της κυριαρχίας της τσούχτρας."

Είναι ένα καλό σύμβολο. Η τσούχτρα αντιπροσωπεύει την κατάρρευση του οικοσυστήματος και την έλλειψη πυγμής των ανθρώπων που ήταν υπεύθυνοι για την προστασία του.

ΠΗΓΗ: The Guardian
–3-ΑΠΡ-07

........................

Ευχαριστώ τον Ecochris για τη μετάφραση
και δημοσίευσή του στο φόρουμ χορτοφαγίας

Έγκλημα χωρίς τιμωρία

H επιστήμη και η κοσμετολογία δεν χρειάζονται πια τα πειραματόζωα, όμως τα χρησιμοποιούν ακόμη και, συνήθως, τα κατακρεουργούν χωρίς νάρκωση! Πολλοί επιστήμονες παραδέχονται την κτηνωδία. {...}

Τα τελευταία χρόνια αυξήθηκαν οι καταγγελίες από μέλη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, οι παραπομπές και καταδίκες κρατών-μελών της Ε.Ε. (Ολλανδία, Βέλγιο κ.ά.) στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για παράνομη διακίνηση και χρήση αδέσποτων ή κλεμμένων κατοικίδιων, που βασανίζονται και πεθαίνουν άσκοπα σε εργαστήρια κλινικών ή βιομηχανιών καλλυντικών. Αποτελεί διαπίστωση και των ερευνητών διεθνών οργανώσεων.
Το έγκλημα συνεχίζεται και στις ΗΠΑ, παρόλο που η επιστήμη έχει κάνει τεράστια άλματα, εφαρμόζοντας εναλλακτικές μεθόδους με αποτελέσματα πολύ πιο αξιόπιστα και θεαματικά. Πολλές ιατρικές σχολές σταμάτησαν τα πειράματα σε ζώα, ενώ πληθαίνουν παγκοσμίως οι απαιτήσεις γιατρών, ερευνητών, φοιτητών για μια ανθρωπιστική προσέγγιση των επιστημών της ζωής (Βιολογία, Ιατρική, Κτηνιατρική), με υψηλού επιπέδου εφαρμογές. Η χρήση φαρμάκων που δοκιμάστηκαν σε ζώα αποδείχτηκε επικίνδυνη και σε κάποιες περιπτώσεις θανατηφόρα για τους ανθρώπους (π.χ., τα φάρμακα Opren, Eraldin, Osmosin, Flosint, Paracetamol, Orabilex, Mel 29, Metaqualom, Stilboestrol, Flamanil προκάλεσαν το θάνατο εκατοντάδων ανθρώπων και στη συνέχεια αποσύρθηκαν).
Η πλήρης αποτυχία θεραπείας του καρκίνου ήταν η συνέπεια εκατομμυρίων πειραμάτων σε ζώα, ενώ οι μεταγγίσεις και μεταμοσχεύσεις υπολογίζεται ότι καθυστέρησαν 200 χρόνια, λόγω ανάλογων παραπλανητικών δοκιμών. Το 86% των πειραματόζωων χειρουργείται χωρίς νάρκωση, είχε αποκαλυφθεί στο βιβλίο του κτηνιάτρου Richard Wrider, «Τα θύματα της επιστήμης».

Το ζήτημα δεν απασχολεί ιδιαίτερα την ελληνική κοινή γνώμη λόγω λανθασμένης αντίληψης πως τα επιτεύγματα της ιατρικής οφείλονται στα πειραματόζωα. Η άγνοια μεγάλης μερίδας του κόσμου αφορά και τα βασανιστήρια που υφίστανται τα άτυχα ζώα πριν πεθάνουν και πεταχτούν στα σκουπίδια!

Υπέρμαχος των εναλλακτικών μορφών ιατρικής -αναγνωρισμένων από την Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας- ο καρδιολόγος κ. Γιώργος Χαριτάκης έχει επισημάνει: «Ο καρκίνος δεν κάνει ποτέ μετάσταση στα ζώα. Στα ξεπερασμένα πειράματα δεν λαμβάνονται υπόψη η ψυχική κατάσταση του πειραματόζωου κάτω από τις φοβερές συνθήκες μεταχείρισής του (που οδηγεί σε διαφορετικό αποτέλεσμα) ούτε το οικογενειακό - κληρονομικό ιστορικό του ασθενούς, περιβάλλον, κακή διατροφή, στρες και πιθανές παρενέργειες».

Οι εναλλακτικές μέθοδοι συνίστανται σε καλλιέργεια κυττάρων ανθρώπινων ιστών, καλλιέργεια οργάνων, φαρμακολογία – κβαντιστική (χρήση μελέτης μοριακής δομής και υπολογιστών), χημική ανάλυση (μέθοδος χίλιες φορές πιο ευαίσθητη από τη χρήση ζώων), μαθηματικά μοντέλα για διεξαγωγή πειραμάτων χωρίς χρησιμοποίηση ζώων ή ανθρώπων (προσομοίωση του καρδιο-κυκλοφορικού συστήματος με κληρονομικά ελαττώματα, στένωση, εμφράγματα, καθώς και οργάνων, όπως πνεύμονες, νεφρά) κ.ά.
Ενα νέο ερευνητικό πρόγραμμα, που θα σώσει από τα πειράματα 100.000 πειραματόζωα σε ετήσια βάση, με προϋπολογισμό 2,4 εκατομμυρίων λιρών, προτίθεται να προωθήσει η βρετανική κυβέρνηση. Περιλαμβάνει τη χρήση εργαστηριακών μοντέλων ανθρώπινων ιστών, για τη μελέτη αντιμετώπισης του διαβήτη και παθήσεων του πνεύμονα.
Παράλληλα, από κονσόρτσιουμ επιστημόνων και φαρμακοβιομηχανιών με κυβερνητική υποστήριξη σχεδιάζεται η δημιουργία τράπεζας ανθρώπινων εμβρυϊκών βλαστοκυττάρων, για μελέτη της τοξικότητας ή μη νέων φαρμάκων πάνω στους ηπατικούς ιστούς.
Tης Μαρiας Παπαδημητρiου
Από τον Ελεύθερο Τύπο

Παγκόσμια Ημέρα των Ζώων

Οι φιλοζωικές οργανώσεις πραγματοποιούν στις 17:00 το απόγευμα της Πέμπτης κοινή εκδήλωση στην πλατεία Συντάγματος, «φωνάζοντας» ότι δεν πρέπει να μας αφήνουν ασυγκίνητους ο βασανισμός, τα πειράματα, οι συνθήκες στα σφαγεία, τα εντατικά εκτροφεία, το μαρτύριο των μεταφορών, το εμπόριο της γούνας των ζώων.

Οι Οικολόγοι-Πράσινοι θα μοιράσουν υλικό και θα συγκεντρώσουν υπογραφές για να απαγορευθεί επί πέντε χρόνια το κυνήγι μετά τις καταστροφικές πυρκαγιές.

Η Διεθνής Διακήρυξη των Δικαιωμάτων των Ζώων (Παρίσι, 1978)

Η 4η Οκτωβρίου καθιερώθηκε ως Παγκόσμια Ημέρα των Ζώων διότι συμπίπτει με τον εορτασμό της μνήμης του Αγίου Φραγκίσκου της Ασίζης, που έχει αναγορευθεί από την Καθολική Εκκλησία ως προστάτης των ζώων και του περιβάλλοντος. Τα δικαιώματα των ζώων όμως θέλουν ανανέωση....Θέλουν επαναπροσδιορισμό ώστε να αντιμετωπίζουν τα ζώα ώς άτομα και όχι ως εργαλεία. Διαπιστώνουμε σπισισμό στη Διεθνή Διακήρυξη των Δικαιωμάτων των Ζώων του '78 και δυστυχώς συνεχίζεται και αναπαράγεται από τα ΜΜΕ ως 'βίβλος' των απανταχού "φιλόζωων".

Αρθρο 1: Όλα τα ζώα γεννιούνται με ίσα δικαιώματα στη ζωή και στη δυνατότητα ύπαρξης.

Αρθρο 2: Ο άνθρωπος οφείλει να σέβεται τη ζωή κάθε ζώου. Ο άνθρωπος ανήκει στο ζωικό βασίλειο και δεν μπορεί να εξοντώνει ή να εκμεταλλεύεται τα άλλα είδη του ζωικού βασιλείου. Αντίθετα, οφείλει να χρησιμοποιεί τις γνώσεις του για το καλό των ζώων. Κάθε ζώο δικαιούται φροντίδα, προσοχή και προστασία από τον άνθρωπο.

Αρθρο 3: Κανένα ζώο δεν πρέπει να υποβάλλεται σε κακομεταχείριση ή απάνθρωπη συμπεριφορά. Αν η θανάτωση ενός ζώου θεωρηθεί υποχρεωτική, πρέπει να γίνεται στιγμιαία, ανώδυνα και χωρίς καμία πρόκληση αγωνίας του ζώου (και ποιός το κρίνει αν είναι υποχρεωτική ή όχι; Η κρεοφαγία δεν αποτελεί ικανό λόγο για τα δισεκατομμύρια των νεκρών ζώων κάθε χρόνο).

Αρθρο 4: Κάθε ζώο δικαιούται να ζήσει στο φυσικό του χώρο - γη, θάλασσα, αέρα - και να αναπαράγεται σύμφωνα με τους φυσικούς νόμους. Η στέρηση ελευθερίας του ζώου, ακόμη και αν γίνεται για μορφωτικούς σκοπούς, είναι αντίθετη προς τη διακήρυξη των δικαιωμάτων αυτού.

Αρθρο 5: Κάθε ζώο που, από παράδοση (;), θεωρείται κατοικίδιο, δικαιούται να ζήσει με τον ρυθμό και με τις συνθήκες ζωής και ελευθερίας που αντιστοιχούν στο είδος του. Η διαφοροποίηση αυτών των συνθηκών από τον άνθρωπο έχει σκοπούς κερδοσκοπικούς και είναι αντίθετη προς τη διακήρυξη.

Αρθρο 6: Κάθε ζώο που αποτελεί σύντροφο του ανθρώπου, έχει δικαίωμα διάρκειας ζωής ανάλογης με τη φυσική του μακροβιότητα ( τα υπόλοιπα μπορούν να ριχθούν στον καιάδα). Η εγκατάλειψη ενός ζώου θεωρείται πράξη απάνθρωπη και εξευτελιστική.

Αρθρο 7: Αναφορικά με τα ζώα που προσφέρουν τις υπηρεσίες τους στον άνθρωπο, η διάρκεια και η ένταση δουλειάς πρέπει να είναι σε λογικά πλαίσια, η διατροφή τους ικανοποιητική και η ανάπαυσή τους υποχρεωτική. (Όπως λέγανε κάποιοι για τους έγχρωμους σκλάβους.....)

Αρθρο 8: Οποιοσδήποτε πειραματισμός επάνω στα ζώα, ιατρικός, επιστημονικός κ.λ.π. αντίθετα προς τα δικαιώματα των ζώων, εφ' όσον προκαλεί πόνο σωματικό ή ψυχικό. Πρέπει να επιδιώκεται η αντικατάσταση του πειραματισμού πάνω στα ζώα, από άλλες υπάρχουσες τεχνικές.

Αρθρο 9: Τα ζώα που εκτρέφονται για τη διατροφή του ανθρώπου πρέπει να στεγάζονται, να τρέφονται, να μετακινούνται και να θανατώνονται χωρίς πρόκληση πόνου και αγωνίας. (αλλά παρ' όλα αυτά καμία κουβέντα για το πρώτο και αναφαίρετο κομμάτι των δικαιωμάτων τους...το δικαίωμα ΣΤΗ ΖΩΗ).

Αρθρο 10: Απαγορεύεται η εκμετάλλευση των ζώων, για τη διασκέδαση του ανθρώπου. Η έκθεση ζώου και τα θεάματα που χρησιμοποιούν ζώα, αποτελούν καταστρατήγηση της αξιοπρέπειας και του σεβασμού προς τη ζωή του ζώου.

Αρθρο 11: Κάθε πράξη που χωρίς λόγο (;) προκαλεί θάνατο ζώου είναι βιοκτονία, είναι έγκλημα απέναντι στη ζωή.

Αρθρο 12: Κάθε πράξη που προκαλεί τον θάνατο μεγάλου αριθμού άγριων ζώων αποτελεί γενοκτονία, έγκλημα απέναντι στο είδος. Η μόλυνση και οποιαδήποτε καταστροφή του φυσικού περιβάλλοντος οδηγούν στη γενοκτονία. (Δικαιώματα στη ζωή δεν έχουν μόνο τα άγρια ζώα αλλά και όλα τα ζώα....Η γενοκτονία είναι πολύ μεγαλύτερη για τα ζώα που εκτρέφονται για τροφή)

Αρθρο 13: Σεβασμός επιβάλλεται ακόμη και στο νεκρό ζώο. Κάθε σκηνή βίας στην τηλεόραση και στο σινεμά με θύματα ζώα, πρέπει να απαγορευθεί, και μόνο οι σκηνές που έχουν σκοπό να ενημερώσουν για τα δικαιώματα των ζώων οφείλουν να προβάλλονται.

Αρθρο 14: Οι οργανισμοί προστασίας και προάσπισης των ζώων πρέπει να αντιπροσωπεύονται από κάθε κυβέρνηση. Τα δικαιώματα του ζώου πρέπει να κατοχυρωθούν από τους νόμους, όπως ακριβώς και τα δικαιώματα του ανθρώπου.

Ζώα δεν είναι μόνο τα σκυλιά και τα γατιά, ούτε μόνο τα ‘αγρια’ ζώα που απειλούνται με εξαφάνιση.

Αν το δει κανείς πέρα από την ανθρωποκεντρική αντίληψη που τα ταξινομεί όλα ανάλογα με την χρησιμότητά τους, τότε διαπιστώνει την αλήθεια.
Οτι στην ουσία είμαστε όλοι ίδιοι, με την έννοια ότι θέλουμε όλοι τη ζωή μας, την ελευθερία μας και δεν γεννηθήκαμε για να εξ-υπηρετούμε ή να είμαστε αντικείμενα εκμετάλλευσης κάποιου άλλου.

Η Κόλαση του Βελιγραδίου

Ο ζωολογικός κήπος βρίσκεται στο κέντρο του Βελιγραδίου, και είναι ιδιωτικός. Ιδρύθηκε το 1936 και είναι από τους παλαιότερους ζωολογικούς κήπους της Ευρώπης. Έχει περίπου 2000 ζώα, 200 διαφορετικά είδη.

Τα κλουβιά είναι πάρα πολύ μικρά, κάποια από τα ζώα από το στρες άρχισαν να δαγκώνουν μετα μανίας τα άκρα τους, ενώ υπάρχουν πολλές καταγγελίες για δολοφονίες ζώων για τη γούνα τους και παράνομο εμπόριο άγριων ειδών.

Ο διευθυντής του ζωολογικού κήπου είναι γνωστό μαφιόζο, και πολλοί πρώην υπάλληλοι φοβούνται να μιλήσουν για το τι είδαν εκεί μέσα, καθώς απειλούνται με ξυλοδαρμό κλπ.

Η φίλη μου η Jeza κάνει χρόνια τώρα έρευνα για το ζωολογικό κήπο και καταγράφει περιστατικά και καταγγελίες....Δυστυχώς όσο και αν έχουν προσπαθήσει για καλύτερες συνθήκες, οι προσπάθειές τους πέφτουν στο κενό. Ο διευθυντής ξόδεψε όλα τα χρήματα μίας οικονομικής βοήθειας από το κράτος σε επέκταση του μπαρ στο κέντρο του κήπου και σε νέες κατασκευές καφετεριών κλπ. Ούτε δεκάρα για μεγαλύτερα κλουβιά....

Οι φωτογραφίες είναι τραβηγμένες από τη Jeza και τη NiNa πριν δύο χρόνια.
Δεν τους αφήνουν να ξαναμπούν μέσα.....(μπήκαν στη μαύρη λίστα γιατί φοβούνται οι υπεύθυνοι του κήπου να μην βγουν προς τα έξω τα αίσχη τους)


Η τίγρης είχε μασημένο το πίσω πόδι της


Το μαύρο τζάγκουαρ δάγκωνε την ουρά του....





Πίσω από στάση λεωφορείου...!

photos: JeZa and NiNa @2005

Ορφανό