Το Κοινωνικό Κατασκεύασμα των Εδώδιμων Σωμάτων και των Ανθρώπων ως Αρπακτικών

της Carol J. Adams  
Πηγή


 

 

Είμαστε αρπακτικά ή δεν είμαστε; Σε μια προσπάθεια να δούμε τους εαυτούς μας ως φυσικά πλάσματα, κάποιοι υποστηρίζουν ότι οι άνθρωποι είναι απλώς αρπακτικά σαν κάποια άλλα ζώα. Η χορτοφαγία τότε βλέπεται ως αφύσικη ενώ η σαρκοφαγία των άλλων ζώων γίνεται παραδειγματική. Τα δικαιώματα των ζώων κατακρίνονται «επειδή δεν καταλαβαίνουν πως ένα είδος που υποστηρίζει ή υποστηρίζεται από ένα άλλο είναι ο τρόπος της φύσης να διατηρεί τη ζωή». 1 Οι βαθιές δυσαναλογίες με τα σαρκοφάγα ζώα παραμένουν αδιερεύνητες επειδή η αντίληψη των ανθρώπων ως αρπακτικών είναι σύμφωνη με την ιδέα πως χρειαζόμαστε να τρώμε κρέας. Στην πραγματικότητα, η σαρκοφαγία αποτελεί αλήθεια μόνο για το περίπου 20 τοις εκατό των μη ανθρώπινων ζώων. Μπορούμε πραγματικά να γενικεύσουμε από αυτή την εμπειρία και να ισχυριστούμε πως γνωρίζουμε ακριβώς ποιος είναι «ο τρόπος της φύσης», ή μπορούμε να υπολογίσουμε κατά προσέγγιση το ρόλο των ανθρώπων σύμφωνα με αυτό το παράδειγμα;

Κάποιες φεμινίστριες έχουν υποστηρίξει ότι η βρώση κρέατος είναι φυσική επειδή δεν έχουμε το διπλό στομάχι των φυτοφάγων ή επίπεδους γομφίους και επειδή οι χιμπατζήδες τρώνε κρέας το θεωρούν ως σημείο αναφοράς. 2 Αυτό το επιχείρημα από την ανατομία εμπεριέχει επιλεκτικό φιλτράρισμα. Στην πραγματικότητα, όλα τα πρωτεύοντα είναι κυρίως φυτοφάγα. Αν και μερικοί χιμπατζήδες έχουν παρατηρηθεί να τρώνε νεκρή σάρκα –το πολύ, έξι φορές το μήνα- κάποιοι δεν τρώνε ποτέ κρέας. Η νεκρή σάρκα αποτελεί λιγότερο από το 4 τοις εκατό της δίαιτας του χιμπατζή• πολλοί τρώνε έντομα, και δεν τρώνε ζωικά προϊόντα. 3 Ακούγεται αυτό καθόλου σαν τη δίαιτα των ανθρώπινων πλασμάτων;

Οι χιμπατζήδες, σαν τα περισσότερα σαρκοφάγα ζώα, είναι καταφανώς καλύτερα προσαρμοσμένοι στο να πιάνουν ζώα από ότι είναι τα ανθρώπινα πλάσματα. Είμαστε πολύ πιο αργοί από αυτούς. Έχουν μακριούς προεξέχοντες κυνόδοντες για να σκίζουν το δέρμα• όλοι οι ανθρωποειδείς έχασαν τους μακριούς προεξέχοντες κυνόδοντές τους 3,5 εκατομμύρια χρόνια πριν, προφανώς για να επιτρέψουν περισσότερο συνθλιπτική δράση που αρμόζει σε μια δίαιτα με φρούτα, φύλλα, ξηρούς καρπούς, βλαστάρια και όσπρια. Εάν πράγματι καταφέρουμε να πιάσουμε ένα θήραμα δεν μπορούμε να σκίσουμε το δέρμα του. Είναι αλήθεια ότι οι χιμπατζήδες αντιδρούν σαν το κρέας να είναι λιχουδιά. Όταν οι άνθρωποι ζούσαν σαν ως τροφοσυλλέκτες και όταν το λάδι ήταν σπάνιο, η σάρκα νεκρών ζώων ήταν καλή πηγή θερμίδων. Ίσως το ότι το κρέας θεωρείται «λιχουδιά» έχει να κάνει με μια ικανότητα αναγνώρισης πυκνών πηγών θερμίδων. Ωστόσο, πλέον δεν έχουμε ανάγκη για τέτοιες πυκνές πηγές θερμίδων όπως το ζωικό λίπος, μιας και το πρόβλημά μας δεν είναι η έλλειψη λίπους αλλά το υπερβολικό λίπος.

Όταν το επιχείρημα καταλήγει στο ότι η βρώση ζώων είναι φυσική, το συμπέρασμα είναι πως πρέπει να συνεχίζουμε να κατανα λώνουμε ζώα επειδή αυτό απαιτείται για την επιβίωση, για την επιβίωση κατά ένα τρόπο σύμφωνο με το να ζούμε ανεμπόδιστοι από τεχνητούς πολιτισμικούς εξαναγκασμούς που μας στερούν την εμπειρία των αληθινών εαυτών μας. Το παράδειγμα των σαρκοφάγων ζώων παρέχει τη διαβεβαίωση ότι η βρώση των ζώων είναι φυσική. Αλλά πώς ξέρουμε τι είναι φυσικό όταν πρόκειται για τροφή, και εξαιτίας της κοινωνικής κατασκευής της πραγματικότητας και του γεγονότος ότι η ιστορία μας υποδηλώνει ένα πολύ περίεργο αναμειγμένο μήνυμα σχετικά με τη βρώση ζώων; Κάποιοι το ήξεραν• η πλειοψηφία δεν το ήξερε, τουλάχιστον όχι σε μεγάλο βαθμό. Το επιχείρημα σχετικά με το τι είναι φυσικό -το οποίο, σύμφωνα με μία ερμηνεία του, δεν είναι πολιτισμικά κατασκευασμένο, αλλά κάτι που μας επιστρέφει στους αληθινούς εαυτούς μας- εμφανίζεται σε ένα διαφορετικό πλαίσιο που πάντα εξάπτει τις υποψίες των φεμινιστριών. Συχνά υποστηρίζεται πως η υποτέλεια της γυναίκας στον άντρα είναι φυσική. Αυτό το επιχείρημα προσπαθεί να αρνηθεί την κοινωνική πραγματικότητα κάνοντας επίκληση στο «φυσικό».