Σπισισμός ενάντια αναπαλλοτρίωτων δικαιωμάτων

Βλέπω τον όρο "είδος" ως έναν που δόθηκε αυθαίρετα για λόγους διευκόλυνσης ώστε να ομαδοποιούνται άτομα που μοιάζουν μεταξύ τους...

Κάρολος Δαρβίνος
The Origin of Species

Σπισισμός είναι η μεταχείριση ατόμων ανάλογα με το είδος που ανήκουν, αντί ανάλογα με τα χαρακτηριστικά που κατέχουν, όπως η ικανότητα να υποφέρουν. Οι περισσότεροι άνθρωποι που συνειδητά υποστηρίζουν την εκμετάλλευση των μη-ανθρώπινων ζώων είναι σπισιστές.

Στο παρελθόν, υπήρξαν πολλές διαφορετικές ερμηνείες για το τι θεωρείται διαφορετικό είδος. Σήμερα αυτό ορίζεται γενετικά. Για τους υπερασπιστές του σπισισμού που πιστεύουν πως μόνο οι άνθρωποι έχουν δικαιώματα, δημιουργούνται τα ακόλουθα ερωτήματα :

* Γιατί πρέπει τα δικαιώματα να δίνονται με βάση τα γονίδια;
* Αν τα δικαιώματα πρέπει να βασίζονται στα γονίδια, γιατί τότε βάζουμε τη διαχωριστική γραμμή στο είδος, και όχι στη φυλή, στη σειρά, στο φύλο ή στο βασίλειο;
* Όπως τα γονίδια καθορίζουν το χρώμα των ματιών μας κλπ., υπάρχουν γονίδια που καθορίζουν τα δικαιώματά μας;

Το να βασίζει κανείς τα δικαιώματα στο είδος είναι το ίδιο λογικό όσο το να στηρίζεις τα δικαιώματα κάποιου στο χρώμα του δέρματός του ή στο φύλο του (χαρακτηριστικά που καθορίζονται από τα γονίδια).

Ζώα τα οποία έχουμε κάνει σκλάβους, δεν θέλουμε να τα βλέπουμε ως ίσους.
Κάρολος Δαρβίνος
Metaphysics, Materialism, and the Evolution of Mind

Δικαιώματα των Ζώων

Ως κοινωνία, αναγνωρίζουμε το βασικό δικαίωμα στη ζωή μας και στη διαχείριση του σώματός μας. Θεωρούμε αυτά τα δικαιώματα αναφαίρετα και αυταπόδεικτα, εννοοώντας πως κανείς δεν μπορεί να μας τα πάρει.

Η κοινωνία δίνει στους ανθρώπους το δικαίωμα στη ζωή γιατί έχουμε μία πολύ δυνατή επιθυμία να αποφύγουμε το θάνατο, και το φόβο όταν οι ζωές μας απειλούνται. Μας δίνεται ως δικαίωμα ο έλεγχος πάνω στο σώμα μας γιατί υποφέρουμε και πονούμε όταν τα σώματά μας πληγώνονται, και υποφέρουμε από ανοία και άγχος αν παραμείνουμε έγκλειστοι για μεγάλα χρονικά διαστήματα. Από τη στιγμή που κατανούμε πόσο φρικτά υποφέρει κανείς υπό αυτές τις συνθήκες, προστατεύουμε με νόμους τους ανθρώπους από τη φυλάκιση σε κλουβιά, το θάνατο ή τους ακρωτηριασμούς. Ως μία 'διαφωτισμένη' κοινωνία, καταδικάζουμε όσους παραβιάζουν αυτά τα δικαιώματα.

Όλα τα επιχειρήματα που χρησιμοποιούνται για απόδειξη της ανθρώπινης υπεροχής, δεν μπορούν να συνθλίψουν ένα αδιαμφισβήτητο γεγονός:
στον πόνο, τα ζώα είναι όμοιοί μας.

Peter Singer
Author of Animal Liberation


Με βάση τη κοινή φυσιολογία και συμπεριφορά, είναι ασφαλές να πούμε πως οι αγελάδες, τα γουρούνια, οι κότες και τα άλλα ζώα που εκτρέφουμε για τροφή νιώθουν φόβο όταν οι ζωές τους απειλούνται, πονούν όταν τα σώματά τους κόβονται, και πλήττουν αφόρητα ή τρελαίνονται από στρες όταν κλείνονται σε κλουβιά για μεγάλα χρονικά διαστήματα. Τα μη-ανθρώπινα ζώα απολαμβάνουν τη ζωή τους και την ελευθερία τους και το δείχνουν με την αντίσταση που φέρουν όταν τα κλείνουμε σε κλουβιά, τα πληγώνουμε και τα σκοτώνουμε. Η στέρηση της ζωής τους και της ελευθερίας τους, τα βλάπτει με τον ίδιο τρόπο που αυτό θα έβλαπτε τους ανθρώπους αν στερούνταν την ελευθερία τους ή τη ζωή τους.

Αφού τα ζώα μπορούν να νιώσουν τον πόνο και την επιθυμία για ζωή όπως εμείς, δεν πρέπει να τους αναγνωρίσουμε αυτά τα δικαιώματα;

Δεν πρέπει να προστατεύσουμε τις ζωές τους και τα σώματά τους;

Ως άτομα που μπορούν να δράσουν ηθικά, πως μπορούμε και δικαιολογούμε τη συνεχή εκμετάλλευση και σφαγή των μη-ανθρώπινων ζώων;

Beyond Might Makes Right
http://www.veganoutreach.org