Ο ΠΟΝΟΣ ΕΙΝΑΙ ΙΔΙΟΣ ΓΙΑ ΟΛΑ ΤΑ ΠΛΑΣΜΑΤΑ

Ο ΠΟΝΟΣ ΕΙΝΑΙ ΙΔΙΟΣ ΓΙΑ ΟΛΑ ΤΑ ΠΛΑΣΜΑΤΑ

15 Δεκ 2010

Ραδιοφωνική Εκπομπή Μαύρο-Πράσινο


Μαύρο-Πράσινο
Kάθε Παρασκευή 14:00 - 18:00
στον ελεύθερο,αυτοργανωμένο ραδιοσταθμό 105Fm

Για τον αντισπισισμό,την αταξική κοινωνία,
την απελευθέρωση του περιβάλλοντος
και (ανθρωπίνων και μη) ζώων.


*

6 Νοε 2010

4 Νοε 2010

Παγκόσμια κινητοποιήση κατά της φαλαινοθηρίας

Δελτίο τύπου του Πανελλήνιου Δικτύου Οργανώσεων για τα Ζώα

Στις 5 Νοεμβρίου, ημέρα επίσημης έναρξης της κυνηγετικής περιόδου φαλαινών στην Ιαπωνία, χιλιάδες άνθρωποι σε όλο τον κόσμο θα δηλώσουν την αντίθεσή τους στην αποτρόπαιη αυτή σφαγή, που πριν λίγες δεκαετίες οδήγησε στο χείλος της εξαφάνισης πολλά είδη φαλαινών.

Από τότε που η φαλαινοθηρία έγινε μια παγκόσμια βιομηχανία, η συντριπτική πλειοψηφία των εκατομμυρίων φαλαινών, σκοτώθηκαν κυρίως για το λίπος τους το οποίο μετέτρεπαν σε πρώτη ύλη για πολλά προϊόντα όπως λάδι για κεριά και λάμπες φωτός.

Ενώ το 1986 λόγω της υπεραλίευσης η Διεθνής Επιτροπή Φαλαινοθηρίας (IWC) απαγόρευσε την εμπορική φαλαινοθηρία, έτσι ώστε οι πληθυσμοί των φαλαινών να μπορέσουν να ανακάμψουν, χώρες όπως η Ιαπωνία, η Νορβηγία και η Ισλανδία χρησιμοποιώντας ως πρόσχημα τη διεξαγωγή ερευνητικών προγραμμάτων, συνεχίζουν το κυνήγι ακόμη και σε προστατευόμενες περιοχές και ζητούν την άρση της απαγόρευσης.

Χώρες όμως και οργανώσεις που τάσσονται κατά της φαλαινοθηρίας δηλώνουν ότι οι πληθυσμοί φαλαινών παραμένουν ευάλωτοι, χαρακτηρίζουν το κυνήγι ανήθικο και περιττό και υποστηρίζουν την απαγόρευση.

Και καθώς το κρέας φάλαινας δεν έχει ιδιαίτερη ζήτηση στην Ιαπωνία, χιλιάδες τόνοι παραμένουν αδιάθετοι υπό ψύξη και έτοιμοι για κατανάλωση. Το Ινστιτούτο Κητολογικών Ερευνών που επιβλέπει τις φαλαινοθηρικές δραστηριότητες της Ιαπωνίας, στρέφεται προς τα παιδιά στα σχολεία, προσπαθώντας να το εντάξουν στη σύγχρονη διατροφική κουλτούρα της Ιαπωνίας, για να αυξήσουν την κατανάλωση και να μειώσουν την τεράστια αυτή ποσότητα.

Το ΠΑΔΟΖΩ στηρίζει την απαγόρευση της φαλαινοθηρίας συμμετέχοντας στη διαμαρτυρία έξω από την πρεσβεία της Ιαπωνίας (Εθνικής Αντιστάσεως 46, Χαλάνδρι) την Παρασκευή 5 Νοεμβρίου 2010 στις 11.00πμ.

22 Οκτ 2010

Χοιροστάσιο στην Ελλάδα το 2010



(κείμενο εκείνων που γύρισαν το βίντεο)
" Κατά τη διάρκεια βόλτας μας στα περίχωρα της Αττικής, μία έντονη και άσχημη μυρωδιά μας οδήγησε σε μία φάρμα εκτροφής χοίρων. Η ανακάλυψη της άθλιας αυτής εγκατάστασης έγινε τελείως τυχαία.

Αυτά που διαπιστώσαμε προσπαθήσαμε να τα καταγράψουμε με την κάμερα στο λιγοστό χρόνο που διαθέταμε και με κίνδυνο να μας ανακαλύψουν, καθώς εκείνη την ώρα βρισκόταν κόσμος στο εκτροφείο.

Διαπιστώσαμε απαρχαιωμένες εγκαταστάσεις, πολύ βρώμικες συνθήκες, ένα περιβάλλον ψυχρό χωρίς κανένα ενδιαφέρον για τα ζώα που τους στερεί τη δυνατότητα να ασκήσουν τις πιο βασικές φυσικές συμπεριφορές τους και φυσικά παντελή έλλειψη κτηνιατρικής φροντίδας. Το αποτέλεσμα είναι, τα ζώα αυτά να εμφανίζουν σημάδια ακραίου ψυχολογικού άγχους, επιθετική συμπεριφορά και κανιβαλισμό όπως φαίνεται ξεκάθαρα από τα φαγωμένα αυτιά και τις αμυχές στα σώματά τους.

Καταγράψαμε θηλυκά γουρούνια τα οποία αφού υποβάλλονται σε συνεχείς εγκυμοσύνες, φυλακίζονται στα απάνθρωπα κλουβιά κύησης (gestation crates), τα οποία είναι μόλις λίγο μεγαλύτερα από το μέγεθός τους ώστε τα ζώα δεν μπορούν ούτε να γυρίσουν. Μπορούμε να φανταστούμε πόσο βασανιστικό είναι αυτό για τα ζώα.

Η Ευρωπαϊκή Νομοθεσία προβλέπει ο χώρος σταυλισμού να είναι καθαρός, να υπάρχουν υλικά ώστε να μπορούν τα ζώα να απασχολούνται και να λαμβάνονται μέτρα όταν διαπιστώνεται επιθετική συμπεριφορά.

Φυσικά ακόμη και αν τηρούνταν όλα τα παραπάνω, σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να καλυφθούν οι φυσικές ανάγκες των ζώων ούτε στο ελάχιστο.

Αυτή η κατάσταση αν και σίγουρα δεν είναι η χειρότερη που επικρατεί στα εκτροφεία ζώων, είναι η λογική επέκταση μίας βιομηχανίας, η οποία βλέπει τα ζώα ως μηχανές παραγωγής και όχι ως συναισθανόμενα όντα και είναι η καθημερινή πραγματικότητα για τα δισεκατομμύρια εκτρεφόμενα ζώα σε ολόκληρο τον κόσμο. Αυτή η κατάσταση θα υπάρχει, όσο συνεχίζεται η εκμετάλλευση ζώων και η ζήτηση για ζωικά προϊόντα.

Εμείς έχουν επιλέξει να απέχουμε από τη κατανάλωση ζωικών προϊόντων και ελπίζουμε και εσείς να κάνετε το ίδιο.

Δεν ξέρουμε αν η κάμερα μπορεί να αποδώσει τη θλίψη στα μάτια των ζώων, όμως σε εμάς θα μείνει αξέχαστη!

GO VEGAN!!! "

Ευχαριστώ Έλσα και Larus~

14 Οκτ 2010

Λιοντάρια επιτίθενται στον θηριοδαμαστή

Τον γύρο του κόσμου κάνει το video που δείχνει καρέ καρέ την επίθεση λιονταριών στον θηριοδαμαστή τους, σε τσίρκο στην πόλη Λίβιβ της Ουκρανίας.

Στο video, που κόβει την ανάσα και παραπέμπει περισσότερο σε μονομαχία παρά σε τσίρκο, ο θηριοδαμαστής Oleksie Pinko προσπαθεί να κρατήσει σε απόσταση τα εξαγριωμένα λιοντάρια χρησιμοποιώντας μια βέργα.

Έχει ήδη δεχτεί επίθεση από ένα λιοντάρι, γι αυτό και κουτσαίνει. Το κοινό έχει σαστίσει και ακούγονται ουρλιαχτά και φωνές.

Το λιοντάρι επιτίθεται ξανά, αυτή τη φορά μαζί με άλλο ένα αρσενικό λιοντάρι από τα πέντε που υπήρχαν στην αρένα.

Τρεις θηριοδαμαστές σπεύδουν σε βοήθεια και χτυπούν τα λιοντάρια με ράβδους, όμως αυτά συνεχίζουν την επανάστασή τους και τους περικυκλώνουν.

Στο μεταξύ, άλλοι δυο θηριοδαμαστές έξω από την αρένα προσπαθούν να τα απωθήσουν με αντλίες νερού.

Μέχρι να τελειώσει το video οι περισσότεροι από τους θεατές, που στην ουσία ήταν απροστάτευτοι, είχαν εκκενώσει τον χώρο.

Περιγράφοντας τις σκηνές τρόμου, ο Doug Shepherd, Αμερικανός τουρίστας που είχε πάει με τα δυο του παιδιά στο τσίρκο για να δει την παράσταση, είπε ότι «τα παιδιά ούρλιαζαν και ήταν μόλις λίγα μέτρα μακριά από την αρένα».

Η γυναίκα του άρπαξε την κόρη της από το χέρι και άρχισε να τρέχει καθώς φοβήθηκε ότι τα λιοντάρια θα κατάφερναν να ξεφύγουν από την αρένα.

Το σοκαριστικό video ήταν η αφορμή για να έλθει και πάλι στην επιφάνεια το θέμα των τσίρκο και του αλύπητου βασανισμού των άγριων ζώων προκειμένου να συμμετάσχουν σε εξευτελιστικές παραστάσεις, μηδενικού εκπαιδευτικού περιεχομένου.

Δείτε το βίντεο





Από το econews

10 Οκτ 2010

Απελευθέρωση 20.000 μινκ στη Σουηδία

Αντιγράφω από την ιστοσελίδα Bite Back:

«Τη νύχτα της 4ης Οκτωβρίου, 20.000 μινκ απελευθερώθηκαν από εκτροφείο γούνας έξω από το Skillingaryd. Αν και οι περισσότεροι Σουηδοί είναι ενάντια στη βιομηχανία της γούνας, αυτή τη στιγμή 1.4 εκατομμύρια ζώα βρίσκονται φυλακισμένα σε κλουβιά, ενάντια στη σουηδική νομοθεσία περί προστασίας των ζώων, αλλά με τη σιωπηρή συμφωνία μίας παραλυμένης κυβέρνησης. Η δράση μας ήταν μία αντίδραση ενάντια σε μία βιομηχανία που δεν σέβεται το νόμο, τη δημοκρατία ή την ευημερία των ζώων. Πλέον υπάρχει στη Σουηδία ένας πληθυσμός άγριων μινκ, με προέλευση τα εκτροφεία γούνας. Υπάρχουν αποδείξεις ότι ζώα που γεννήθηκαν και μεγάλωσαν στην αιχμαλωσία, προσαρμόζονται με επιτυχία σε μία ζωή ελεύθερη, αρκεί να τους δοθεί η ευκαιρία. Μερικά θα αιχμαλωτιστούν, κάποια τα σκοτωθούν από αυτοκίνητα. Αυτό δεν είναι κάτι που επιθυμούμε για κανένα από αυτά, αλλά τα περισσότερα θα ξεφύγουν και αυτό έχει σημασία. Ο στόχος μας είναι να κλείσει το εκτροφείο και τα κλουβιά να παραμείνουν άδεια. Για πάντα. Για τα μινκ την Παγκόσμια Ημέρα για τα Ζώα.»

2 Σεπ 2010

30 Αυγ 2010

Απελευθέρωση 50.000 μινκ! (Και εις ανώτερα!)




Ο Φιλοζωικός Σύλλογος Χανίων «Η ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΩΝ ΖΩΩΝ» με προτάσεις, που έχει πρόσφατα καταθέσει στο Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, μέσω της Πανελλαδικής Συντονιστικής Επιτροπής Ζωοφιλικών Σωματείων, τάσσεται υπέρ της απαγόρευσης εκτροφής και θανάτωσης ζώων για την παραγωγή γούνας.

Ζητεί από την Πολιτεία να ακολουθήσει το παράδειγμα μιας πλειάδας χωρών της Ε.Ε., που έχουν απαγορεύσει τη βάρβαρη αυτή οικονομική δραστηριότητα των ανθρώπων για λόγους καλλωπιστικούς.
Ζητεί από την Πολιτεία να σταματήσει να επιδοτεί τις βιομηχανίες αυτές του θανάτου και να προωθήσει εναλλακτικές μορφές οικονομικής ανάπτυξης της Δυτικής Μακεδονίας που δεν θα βασίζονται στη βία.

Όπως επισημαίνει σε επιστολή του, αναφορικά με την απελευθέρωση γουνοφόρων ζώων από τα κλουβιά τους σε Καστοριά και Κοζάνη «Κανένας απολύτως δεν έχει το δικαίωμα να σκοτώνει και να δολοφονεί ζώα, ούτε να χρησιμοποιεί την ανωτερότητά του και τη σύγχρονη τεχνολογία, για να καταδικάζει αθώα πλάσματα σε φρικτό θάνατο.

Κάθε χρόνο στις βιομηχανίες-κολαστήρια της Δυτικής Μακεδονίας εξοντώνονται χιλιάδες γουνοφόρα ζώα με τις ευλογίες, τις “κόκκινες” επιδοτήσεις και την νομική κάλυψη της Πολιτείας.

Ας επιτρέψουν να γίνει ένα αντικειμενικό reportage μέσα στις βιομηχανίες αυτές για να ακούσουν όλοι τις κραυγές πόνου και αγωνίας χιλιάδων ζώων κατά την στιγμή της θανάτωσής τους, με βάρβαρους τρόπους.

Επειδή τέτοιες πράξεις και οικονομικές δραστηριότητες είναι αντιστρόφως ανάλογες με τις πανανθρώπινες αξίες και ιδανικά, ας σταματήσουν οι υποκριτικές φωνές διαμαρτυρίας.

Αυτοί που διαμαρτύρονται για την απελευθέρωση αυτών των ζώων, δηλώνουν τη ''λύπη'' τους για τον επικείμενο θάνατο των ζώων αυτών από τα διερχόμενα οχήματα ή από τη μη δυνατότητά τους να κυνηγήσουν πια και να τραφούν.

Υπάρχουν εξάλλου και μελέτες που υποστηρίζουν ότι τα ζώα που έχουν μεγαλώσει σε κλουβιά αιχμάλωτα μπορούν ακόμα και να επιβιώσουν. Ας σταματήσουν να "λυπούνται" για τον θάνατο άλλων ζώων (ορνίθων κ.ο.κ.) από τα μινκ, αφού ούτως ή άλλως αυτό που τους επιφυλάσσει ο άνθρωπος είναι ο θάνατος διά της σφαγής και μάλιστα χωρίς αναισθητικό.

Ας πάψουν να ανησυχούν για την “καταστροφή” της φύσης, που προκαλεί η απελευθέρωση ζώων, μιας φύσης κατά της οποίας καθημερινά και για πάρα πολλά χρόνια εγκληματεί το ανθρώπινο είδος».

12 Αυγ 2010

Παγκόσμια Ημέρα Δράσης ενάντια στα Σουηδικά Εκτροφεία Γούνας

Για πολλά χρόνια η Σουηδία θεωρείται ένας από τους προμαχώνες της παγκόσμιας βιομηχανίας γούνας, αλλά αυτή η εικόνα ξεθωριάζει γρήγορα και μπορεί να είναι έτοιμη να αλλάξει ριζικά. Πριν 20 χρόνια υπήρχαν περίπου 500 εκτροφεία γούνας στη Σουηδία. Σήμερα έχουν μείνει μόνο 75 εκτροφεία μινκ και κανένα εκτροφείο αλεπούδων, χάρη στη σκληρή δουλειά και την αφοσίωση των ακτιβιστών ενάντια στη βιομηχανία γούνας.
Με τις Γενικές Εκλογές της Σουηδίας να βρίσκονται λίγες εβδομάδες μακριά, ένα από τα μεγάλα θέματα της προεκλογικής εκστρατείας είναι μια ενδεχόμενη απαγόρευση όλων των εκτροφείων γούνας στη χώρα, κάτι το οποίο θα μπορούσε να είναι μόνο ένα όνειρο λίγα χρόνια πριν. Με αντίστοιχες εκστρατείες σε Φινλανδία, Νορβηγία και Δανία, φαίνεται ότι τα πράγματα αλλάζουν για το εμπόριο γούνας σε όλη Σκανδιναβία.
Σε ένδειξη υποστήριξης της εκστρατείας για την απαγόρευση των εκτροφείων γούνας, οι Σουηδοί ακτιβιστές καλούν Παγκόσμια Ημέρα Δράσης ενάντια στα Σουηδικά Εκτροφεία Γούνας την Παρασκευή, 13 Αυγούστου. Οι ακτιβιστές ενάντια στη γούνα σε όλο τον κόσμο καλούνται να διοργανώσουν διαμαρτυρίες στην Πρεσβεία της Σουηδίας στη χώρα τους υπέρ της απαγόρευσης των εκτροφείων γούνας σε όλο τον κόσμο.
Σας προτείνουμε να οργανώσετε διαμαρτυρία στην πρεσβεία ή στο προξενείο της χώρας σας υπέρ της εκστρατείας. Για περισσότερες λεπτομέρειες ή για να μας ενημερώσετε αν οργανώσετε μια διαμαρτυρία, επικοινωνήστε εδώ: daniel@djurrattsalliansen.se

Η διαμαρτυρία στην Αθήνα θα γίνει στην Πρεσβεία Σουηδίας - Βασιλέως Κωνσταντίνου 7 (απέναντι από το Καλλιμάρμαρο) - την Παρασκευή 13 Αυγούστου, στις 14:00

3 Αυγ 2010

Τελευταίο γεύμα στη Κοτζιά

(αναδημοσίευση από veganizer)

Τελευταίο γεύμα στη Κοτζιά

Το απόγευμα της Κυριακής ένας δολοφόνος αποφάσισε να ταΐσει τα περιστέρια της πλατείας Κοτζιά το τελευταίο τους γεύμα. Μισή ώρα μετά στην πλατεία κείτονταν 500 περίπου νεκρά ζώα.

Πέρα από τα συνεργεία καθαρισμού που πήγαν να καθαρίσουν τη σκηνή του εγκλήματος, κατέφτασε λένε και η αστυνομία με ανήκουστο και άκρως εντυπωσιακό ενδιαφέρον για τη θανάτωση των περιστεριών (άλλο αν δεν μπορεί καν να τα ξεχωρίσει από τις δεκαοχτούρες) η οποία και σύμφωνα με τα ΜΜΕ αναζητά το δράστη...Σε δήλωσή του ο αρμόδιος αντιδήμαρχος, αναφέρει τη μαρτυρία του οδηγού ταξί για έναν νεαρό μοτοσυκλετιστή, που φορούσε κράνος (σε όλη τη διάρκεια του ταΐσματος!) χωρίς να κινήσει υποψίες.

Δεν είναι απίθανο ο δράστης να είναι όντως ένας από τους τόσους συναισθηματικά διεστραμμένους που τη βρίσκουν σκοτώνοντας ζώα, πάνω σε παραλήρημα υπερμαγκιάς. Από την άλλη, η πλατεία Κοτζιά δεν έχει σπίτια γύρω γύρω, αντίθετα έχει μαγαζιά που πληρώνουν ενοίκιο και παραπονιούνται, petshop που βάζουν το κέρδος πάνω από τη ζωή, όπως και το κτήριο του Δημαρχείου του κεντρικού Δήμου της χώρας μας, το οποίο εδώ και χρόνια έχει τοποθετήσει και ειδικά καγκελάκια για να μην κάθονται εκεί τα πουλιά. Όμως τα ανεπίδεκτα μαθήσεως περιστέρια δεν έχουν μάθει να πηγαίνουν σε τουαλέτες αλλά τα κάνουν όπου να ναι, δημιουργώντας εχθρούς. Κάποιοι περιορίζονται στην αισθητική ρύπανση και κρεμούν cd και ότι άλλο βρουν για να τα διώξουν. Άλλοι προτιμούν πιο δραστικά μέτρα.

Άλλωστε ο Δήμος Αθηναίων έχει καταφέρει κατά καιρούς, με αποκορύφωμα το καλοκαίρι των Ολυμπιακών του 2004, να εξαφανίσει άστεγους, χρήστες και όλα τα αδέσποτα, στα περιστέρια και τις δεκαοχτούρες θα κολλήσει; Όλως τυχαίως, τον Ιούνιο της ίδιας χρονιάς είχε συλληφθεί και μια γυναίκα για την δηλητηρίαση 250 περίπου περιστεριών στο Σύνταγμα. Η ίδια δήλωνε αθώα.

Αν δηλητηριάζονταν 500 γεράκια, 200 γάτες, ή 100 σκυλιά η είδηση θα είχε φτάσει παντού, θα μιλούσανε για αποτρόπαιο έγκλημα, για αργό και βασανιστικό θάνατο, για δράστη «τέρας», για δείγμα του πολιτισμού μας και για έλλειψη παιδείας. Τα περιστέρια των πόλεων όμως δεν έχουν την αίγλη των αρπακτικών, ούτε τη φουντωτή γούνα των κατοικίδιων. Οπότε δεν τρέχει τίποτα.

Τα περιστέρια και οι δεκαοχτούρες έχουν θέση σε αυτό το χάλι που ονομάζεται πόλη, όσο και όλοι οι υπόλοιποι που την έχουν κάνει αφιλόξενη σαν τα μούτρα τους. Όποιος νομίζει ότι έχει παραπάνω δικαίωμα να είναι εδώ επειδή τον ψηφίσανε, επειδή πληρώνει φόρους, ή απλά επειδή είναι άνθρωπος, ας κατέβει από το θρόνο του, γιατί ο κόσμος δεν γυρίζει του, και θα πέσει.
ΑΛΟΓΟΜΥΓΕΣ


12 Ιουλ 2010

Το γουρούνι - Διήγημα του Γκουερίνο Τζορτζέτι


Η πρώτη ιστορία από το βιβλίο "ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΖΩΑ" του Γκουερίνο Τζορτζέτι, με τίτλο "Το γουρούνι". Διαβάστε την εδώ.

Ευχαριστώ την Έλσα για το σκανάρισμα.

16 Ιουν 2010

ΔΕΛΦΙΝΑΡΙΟ-ΕΝΑ ΤΣΙΡΚΟ ΣΤΟ ΝΕΡΟ! ΣΤΕΙΛΤΕ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ

“Κανένα ενυδρείο, κανένα δελφινάριο όσο μεγάλο και να είναι, δε μπορεί να μιμηθεί έστω και στο ελάχιστο, τις συνθήκες στη θάλασσα, και κανένα δελφίνι που ζει σε ενυδρείο δε μπορεί να χαρακτηριστεί φυσιολογικό” Jacques Yves Cousteau

Δυστυχώς η εκμετάλλευση των ζώων με σκοπό το κέρδος συνεχίζεται.
Ένα νέο δελφινάριο που ετοιμάζεται να λειτουργήσει στο Αττικό Πάρκο,
http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11424&subid=2&pubid=14298948

θα κρατάει έγκλειστα και δυστυχισμένα τα πανέμορφα θηλαστικά παραπλανώντας το κοινό για τον ‘εκπαιδευτικό’ και 'θεραπευτικό' χαρακτήρα του.

Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τα δελφινάρια κατεβάστε το αρχείο από εδώ http://www.box.net/shared/2xu9z5op4d

ή δείτε εδώ

http://www.facebook.com/notes/alexandros-staurides/mporei-mia-episkepse-sto-delphinario-na-akougetai-diaskedastike-empeiria-alla/130826550268342

Δείτε εδώ το Δελτίο Τύπου από φιλοζωικά σωματεία
http://animalspress.blogspot.com/2010/06/blog-post_9313.html

Παρακαλούμε στείλτε επιστολή διαμαρτυρίας (μπορείτε να χρησιμοποιήστε αυτή που ακολουθεί) στους αρμόδιους φορείς ώστε να αποτρέψουμε την λειτουργία του.

ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ
grammateia@gryp.minenv.gr,

grammateia@gryf.minenv.gr,

ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΑΙΔΕΙΑΣ, Υπουργός
Άννα Διαμαντοπούλου: anna@diamantopoulou.gr

Υφυπουργοί
Ιωάννης Πανάρετος: deputy_minister_contact@ypepth.gr

Ειδική γραμματεία Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης
egr@ypepth.gr

Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων
info@minagric.gr
Υπουργός
Κατερίνα Μπατζελή:kbatz@otenet.gr
Υφυπουργός
Μιχάλης Καρχιμάκης:karximakis@parliament.gr

ΕΔΩ ΟΛΑ ΜΑΖΙ:
grammateia@gryp.minenv.gr,
grammateia@gryf.minenv.gr,
anna@diamantopoulou.gr,
deputy_minister_contact@ypepth.gr,
egr@ypepth.gr,
info@minagric.gr,
kbatz@otenet.gr,
karximakis@parliament.gr

H ΕΠΙΣΤΟΛΗ

Θέμα: Διαμαρτυρία για τη λειτουργία του δελφινάριου στο Αττικό Πάρκο

Σας γράφω για να εκφράσω την έντονη αντίθεσή μου σχετικά με τη λειτουργία του δελφινάριου στο Αττικό Πάρκο στα Σπάτα.

Τα δελφινάρια όπως όλοι καταλαβαίνουμε, δεν μπορούν να προσφέρουν το χώρο, τα κοινωνικά δίκτυα και τις φυσικές συνθήκες που χρειάζονται τα ζώα, με αποτέλεσμα να υποφέρουν, να εξαντλούνται από τις συνθήκες αιχμαλωσίας και να πεθαίνουν πρόωρα.
Τα ποσοστά θνησιμότητας και η αφύσικη συμπεριφορά των αιχμάλωτων δελφινιών, αποδεικνύουν ότι η έλλειψη διέγερσης τους προκαλεί τρομερό στρες. Το κολύμπι αδιάκοπα σε κύκλους είναι μία μόνο ένδειξη της πλήξης και του ψυχολογικού άγχους. Οι επιστήμονες που μελετούν την υψηλή νοημοσύνη των δελφινιών, ισχυρίζονται ότι τα δελφίνια είναι τα δεύτερα πιο έξυπνα πλάσματα στον κόσμο μετά τον άνθρωπο, και θεωρούν ηθικά απαράδεκτο να τα φυλακίζουμε σε ψυχαγωγικά πάρκα.

Ζητάμε από την πολιτεία να παρέμβει ώστε να διακοπεί η λειτουργία του δελφινάριου και να σταματήσει η παραπλάνηση του κοινού σχετικά με την εκπαιδευτική και θεραπευτική του αξία, που σκοπό έχει να δικαιολογήσει την αιχμαλωσία των ζώων.

Η Dr Betsy Smith μία από τους ιδρυτές της δελφινοθεραπείας, δηλώνει: «Στο επίκεντρο όλων αυτών των προγραμμάτων θεραπείας είναι η εκμετάλλευση ευάλωτων ατόμων και ευάλωτων δελφινιών.»
Η Dr. Lori Marino επίσης αναφέρει ότι "δεν υπάρχει κανένα αδιάσειστο στοιχείο μέχρι σήμερα που να αποδεικνύει ότι οι ζωολογικοί κήποι και τα ενυδρεία προωθούν αλλαγή στάσης ή ότι εκπαιδεύουν τους επισκέπτες, παρά τους ισχυρισμούς για το αντίθετο".

Παρακαλούμε για τις ενέργειές σας με σκοπό την άμεση διακοπή της λειτουργίας του.

Καλούμε επίσης την πολιτεία να επανεξετάσει τις επισκέψεις σχολείων σε τέτοια πάρκα και ζωολογικούς κήπους, καθώς αποδεικνύεται ότι δεν έχουν κανένα εκπαιδευτικό χαρακτήρα. Η πλειοψηφία των ζώων σε αιχμαλωσία που χρησιμοποιούνται σε τέτοιου είδους παραστάσεις, προσφέρουν περισσότερο διασκέδαση στους θεατές και ελάχιστες πληροφορίες σχετικά με την καταγωγή, τη βιολογία, την οικολογία και τη διατήρηση των ζώων, εμφανίζοντάς τα σε αφύσικες συνθήκες να κάνουν κόλπα για το κοινό. Αντί να παρέχουν εκπαίδευση, τα προγράμματα αυτά διδάσκουν το κοινό ότι είναι αποδεκτό να κρατάμε άγρια ζώα σε αιχμαλωσία για τη δική μας διασκέδαση.

Με εκτίμηση
http://www.youtube.com/watch?v=AakYdQ4NrIc&feature=related

http://www.youtube.com/watch?v=WrecQWLVuVE&feature=related

10 Ιουν 2010

Ο ΟΗΕ καλεί σε παγκόσμια στροφή προς τη βίγκαν διατροφή

Μία παγκόσμια στροφή προς τη βίγκαν διατροφή είναι ζωτικής σημασίας για να σωθεί ο πλανήτης από την πείνα, την έλλειψη καυσίμων και τις τραγικές συνέπειες της κλιματικής αλλαγής, λέει ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών. Καθώς σύμφωνα με εκτιμήσεις ο παγκόσμιος πληθυσμός θα φτάσει τα 9.1 δισεκατομμύρια ανθρώπους μέχρι το 2050, ο δυτικός τρόπος διατροφής που δίνει έμφαση στο κρέας και τα γαλακτοκομικά προϊόντα, δεν είναι βιώσιμος, λέει η μελέτη του Περιβαλλοντικού Προγράμματος των Ηνωμένων Εθνών. Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει: «Οι επιπτώσεις της αγροκαλλιέργειας αναμένονται να αυξηθούν σημαντικά καθώς ο πληθυσμός μεγαλώνει και ζητά περισσότερα ζωικά προϊόντα. Σε αντίθεση με τα καύσιμα πετρελαίου, είναι δύσκολο να βρεθεί μία εναλλακτική: οι άνθρωποι πρέπει να φάνε. Μία σημαντική μείωση των επιπτώσεων θα ήταν πιθανή μόνο με μία παγκόσμια διατροφική αλλαγή, μακριά από τα ζωικά προϊόντα».

Ο καθηγητής Edgar Hertwich, επικεφαλής της αναφοράς, είπε: «Τα ζωικά προϊόντα προκαλούν περισσότερη καταστροφή από ό,τι η παραγωγή υλικών για οικοδόμηση όπως άμμος ή τσιμέντο, πλαστικό ή μέταλλα. Η βιομάζα και οι καλλιέργειες για ζωοτροφές προκαλούν τόση καταστροφή όσο η καύση πετρελαίου.» Η σύσταση αυτή αποτελεί συνέχεια της πρότασης του Λόρδου Nicholas Stern, πρώην συμβούλου της Εργατικής κυβέρνησης σε θέματα οικονομίας της κλιματικής αλλαγής, για στροφή στη χορτοφαγική διατροφή.

Η επιτροπή των ειδικών βαθμολόγησε προϊόντα, πόρους, οικονομικές δραστηριότητες και μεταφορές σύμφωνα με τις περιβαλλοντικές τους επιπτώσεις. Η αγροκαλλιέργεια βρέθηκε στην ίδια θέση με την κατανάλωση πετρελαίου.Σύμφωνα με το περιοδικό Time, «η παγκόσμια κτηνοτροφία παράγει 18 τοις εκατό των αερίων του θερμοκηπίου του πλανήτη – σε σύγκριση, όλα τα αυτοκίνητα, τρένα, αεροπλάνα και πλοία του κόσμου συνολικά παράγουν 13 τοις εκατό των αερίων του θερμοκηπίου».

Ο Ernst von Weizsaecker, περιβαλλοντικός επιστήμονας και μέλος της επιτροπής, είπε: «Η αυξανόμενη ευημερία προκαλεί μία στροφή προς διατροφές κρέατος και γαλακτοκομικών προϊόντων – τα ζώα εκτροφής καταναλώνουν τώρα το μεγαλύτερο μέρος της παγκόσμιας συγκομιδής και κατά συνέπεια τεράστιες ποσότητες πόσιμου νερού, λιπασμάτων και φυτοφαρμάκων.» Η αγροκαλλιέργεια, ειδικά τα προϊόντα κρέατος και γάλακτος, ευθύνεται για το 70% της κατανάλωσης νερού, 38% της συνολικής χρήσης γης και 19% των παγκόσμιων εκκλήσεων αερίων του θερμοκηπίου, λέει. Όπως γίνεται ξεκάθαρο από τη μελέτη του Ο.Η.Ε., η κτηνοτροφία είναι υπερβολικά πολυδάπανη: «Τα ζωικά προϊόντα απαιτούν περισσότερους πόρους και προκαλούν περισσότερα αέρια του θερμοκηπίου από ότι οι φυτικές εναλλακτικές.»

Δυστυχώς, σε πολλά μέρη του πλανήτη, οι άνθρωποι τρώνε περισσότερο κρέας, όχι λιγότερο. «Η κατανάλωση κρέατος κατ’ άτομο στην Κίνα αυξήθηκε κατά 42% μέσα σε οκτώ χρόνια, από το 1995 μέχρι το 2003», λέει ο Sangwon Suh του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια. Καθώς ένα έθνος γίνεται πλουσιότερο, οι πολίτες του γίνονται πιο σαρκοφάγοι, και η Γη υποφέρει από τις συνέπειες αυτού.


Με πληροφορίες από τη Βρετανική Guardian και την ιστοσελίδα Change.org



3 Ιουν 2010

Σπισισμός (Λίγες σκέψεις από την Animal Equality)


Καθ’ όλη την ιστορία της ανθρωπότητας, άνθρωποι έχουν βρεθεί στο στόχαστρο διακρίσεων και βίας ως αποτέλεσμα αντιλήψεων όπως ο ρατσισμός ή ο σεξισμός. Η δουλεία ή η ενδοοικογενειακή βία με θύμα τις γυναίκες, σήμερα αντιμετωπίζονται ως φαινόμενα αποτρόπαια, αλλά δεν ήταν πάντοτε έτσι. Προκαλεί έκπληξη, αλλά κάποτε ήταν φυσικό και δίκαιο, κάποιοι άνθρωποι να θεωρούνται κατώτερα όντα.
"Δέχθηκα ακόμη μία ντουζίνα μαστιγώματα στο τμήμα της πλάτης μου ακριβώς πάνω από τα ματωμένα σημάδια του προηγούμενου μαστιγώματος…μέχρι που δέχθηκα 96 μαστιγώματα, και η πλάτη μου ήταν κομμένη και σημαδεμένη από άκρη σε άκρη. Κάθε χτύπημα του μαστίγιου με είχε ματώσει. Πολλές πληγές είχαν μήκος μέχρι και επτά εκατοστά. Η πλάτη μου έκαιγε σαν να την είχαν καλύψει με καυτή στάχτη, ανακατεμένη με αναμμένα κάρβουνα. Και ένιωσα την σάρκα μου να τρέμει, όπως τα ζώα που σφαγιάζονται από το χασάπη και γδέρνονται ενώ είναι ακόμη μισοζωντανά." Ένας Αμερικανός Σκλάβος, 1859
Σήμερα, οι περισσότεροι άνθρωποι βλέπουν τα ζώα ως κατώτερα. Ωστόσο, έρευνες δείχνουν ότι και αυτά μπορούν να νιώσουν συναισθήματα και αισθήσεις όπως άγχος, ευχαρίστηση, δυνατό πόνο, φόβο για το θάνατο ή ανία και αυτά τα συναισθήματα έχουν σημασία για εκείνα όσο και τα δικά μας για εμάς. Ανεξάρτητα από αυτό, συναισθάνοντα πλάσματα σκλαβώνονται και δολοφονούνται για «τροφή», τα σώματά τους χρησιμοποιούνται σε πειράματα, το δέρμα τους για ρούχα, και η εμφάνισή τους για διασκέδαση. Η επιθυμία μας να τα χρησιμοποιούμαι για όφελός μας θεωρείται πιο σημαντική από το δικαίωμά που έχουν στη διαχείριση των σωμάτων τους, και καθώς δεν μπορούν να υπερασπιστούν τον εαυτό τους, υποφέρουν και πεθαίνουν ανά δισεκατομμύρια.
"Η αγελάδα δεν μπορούσε να σταθεί στα πόδια της, κι έτσι της λύγισαν την ουρά μέχρι να πονέσει και την έσυραν στο σφαγείο με ένα σχοινί. Τη χτύπησαν στο μέτωπο για να την αναισθητοποιήσουν και την ύψωσαν ανάποδα με μία αλυσίδα τυλιγμένη γύρω από το πίσω πόδι της. Όταν ένας εργάτης έμπηξε το μαχαίρι στο λαιμό της, ανέκτησε τις αισθήσεις της. Με το αίμα και τα υγρά να τρέχουν από το λαιμό της, το στόμα και τα ρουθούνια της, προσπαθούσε να αναπνεύσει και να ελευθερωθεί, κρεμάμενη από το ένα πόδι, για ενάμιση λεπτό, πριν ο εργάτης επιστρέψει και την κόψει από το λαιμό μέχρι το στόμα της. Έπειτα άρχισε να γδέρνει το πρόσωπό της ενώ αυτή σφάδαζε και κλωτσούσε" Ακτιβιστής της Animal Equality, 2009.
Η ιδέα ότι τα άλλα ζώα είναι κατώτερα και ότι μπορούμε να τα χρησιμοποιήσουμε απλά και μόνο γιατί γεννήθηκαν με γούνα ή φτερά, είναι μία παράλογη και άδικη προκατάληψη προς τα άλλα είδη, γνωστή ως σπισισμός. Ο σπισισμός παραβλέπει την ομοιότητα – την ενσυναίσθηση- και όπως με το ρατσισμό και το σεξισμό, οι αδύναμοι είναι αυτοί που υποφέρουν για το κέρδος άλλων.
"Τα ζώα του κόσμου υπάρχουν για τους δικούς τους λόγους. Δεν φτιάχτηκαν για τους ανθρώπους, όπως οι μαύροι δεν φτιάχτηκαν για τους λευκούς, και οι γυναίκες δεν φτιάχτηκαν για τους άνδρες."Alice Walker, συγγραφέας του The Color Purple, και κάτοχος βραβείου Πούλιτζερ
Η πλειοψηφία της κοινωνίας κλείνει τα μάτια στο σπισισμό αλλά καθώς όλο και περισσότεροι άνθρωποι συνειδητοποιούν ότι τα μη-ανθρώπινα ζώα δεν είναι ιδιοκτησία μας και ότι αξίζουν να ζουν ελεύθερα από την εκμετάλλευση των ανθρώπων, αποφασίζουν να γίνουν βίγκαν.

Επιλέγοντας μία φυτική διατροφή, ελεύθερη από ζωικά προϊόντα, φορώντας μη-ζωικά παπούτσια και ρούχα, χρησιμοποιώντας βίγκαν καλλυντικά και προϊόντα για το σπίτι και διασκεδάζοντας χωρίς να χρησιμοποιούμε ζώα, όλοι προχωράμε ένα βήμα πιο κοντά σε μία ειρηνική και δίκαιη κοινωνία για όλους.

πηγή: www.animalequality.net

Διαβάστε επίσης:
BabyCakes
Σπισισμός ενάντια αναπαλλοτρίωτων δικαιωμάτων
Σπισισμός ίσον Φασισμός
Σπισισμός (του Gary L. Francione)

28 Μαΐ 2010

Νέα θηριωδία σε γαλακτοπαραγωγική μονάδα



Η οργάνωση Mercy For Animals επανέρχεται με νέο αποκαλυπτικό βίντεο κακοποίησης αγελάδων και μοσχαριών σε γαλακτοπαραγωγική μονάδα στο Οχάιο των ΗΠΑ.

Τα στιγμιότυπα που καταγράφηκαν με κρυφή κάμερα, αφήνουν άφωνο και τον πιο υποψιασμένο. Εργάτες που χτυπούν με μπουνιές στο κεφάλι νεαρά μοσχάρια, τα ρίχνουν με βία στο έδαφος και τα τραβούν από τα αυτιά. Χτυπούν με τσουγκράνες τις αγελάδες στο πρόσωπο, στα πόδια και στο στομάχι -μερικές δέχονται μέχρι και 40 χτυπήματα στο κεφάλι. Στρίβουν τις ουρές των αγελάδων μέχρι να σπάσει το κόκκαλό τους. Και μετά από όλα αυτά, καμαρώνουν και περηφανεύονται που κακοποιούν αυτά τα ζώα μέχρι θανάτου.

Πριν σκεφτείτε ότι αυτά δεν μπορεί να συμβαίνουν στην Ελλάδα, σκεφτείτε ξανά. Τα ζώα εκτροφής υπόκεινται σε βασανισμούς ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ και αυτό θεωρείται κατάσταση ρουτίνας στην παραγωγή κρέατος και γάλακτος. ΑΝ ΔΕΝ ΟΡΓΙΖΕΣΤΕ, ΕΙΣΤΕ ΣΥΝΕΝΟΧΟΙ. ΑΝ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΕ ΝΑ ΑΓΟΡΑΖΕΤΕ ΖΩΙΚΑ ΠΡΟΪΟΝΤΑ, ΟΠΛΙΖΕΤΕ ΤΟ ΧΕΡΙ ΤΟΥ ΚΑΘΕ ΒΑΣΑΝΙΣΤΗ. ΞΥΠΝΑΤΕ!

25 Μαΐ 2010

Πρέπει να Σταματήσουμε να Τρώμε τους Ωκεανούς

Πρέπει να Σταματήσουμε να Τρώμε τους Ωκεανούς
Του Paul Watson


Οι ωκεανοί είναι σαν την Χήνα που έκανε το Χρυσό Αυγό. Όσο ήταν ζωντανή, γεννούσε ένα χρυσό αυγό κάθε μέρα αλλά όταν ο άπληστος κτηνοτρόφος αποφάσισε να τη σκοτώσει για να πάρει όλο το χρυσό που πίστευε πως έχει μέσα της, δεν βρήκε τίποτα και η Χήνα δεν μπορούσε να γεννήσει πλέον χρυσά αυγά καθώς ήταν νεκρή.

Για αιώνες οι ωκεανοί έθρεψαν την ανθρωπότητα. Αλλά τον τελευταίο αιώνα, η ανθρώπινη απληστία δυστυχώς βίασε και λεηλάτησε τα ωκεάνια οικοσυστήματα με μία οικολογική άγνοια που είναι σοκαριστικά παρανοϊκή.

Δεν τρώω ψάρια επειδή είμαι οικολόγος και έχω γίνει μάρτυρας της μείωσης των ψαριών στις θάλασσες όλη μου τη ζωή. Μεγάλωσα σε ένα ψαράδικο χωριό και αναθράφηκα με μία διατροφή που αποτελούνταν από μπακαλιάρο, σαρδέλες, σκουμπρί, μαρίδες, μύδια, αστακούς, γλώσσες, και πέστροφες. Έχω δει με τα ίδια μου τα μάτια την σταθερή μείωση των ψαριών, αστακών, και οστρακόδερμων. Και ό,τι έτρωγα ως παιδί, επιλέγω να μην το τρώω σήμερα για τον απλό λόγο ότι υπάρχουν υπερβολικά πολλοί από εμάς στην ξηρά που τρώνε αυτούς τους λίγους που ζουν στις θάλασσες.

Ο ψαράς σήμερα έχει γίνει ένα από τα πιο καταστροφικά για το περιβάλλον επαγγέλματα του πλανήτη. Είναι καιρός να αφήσουμε στην άκρη την ξεπερασμένη εικόνα του σκληραγωγημένου, ανεξάρτητου, ψημένου από την αρμύρα και σκληρά εργαζόμενου ψαρά που δουλεύει με θάρρος για να θρέψει την κοινωνία και να συντηρήσει την οικογένειά του.

Οι μέσοι ψαράδες δεν πηγαίνουν πια στη θάλασσα μέσα σε βαρκούλες με πετονιές και μικρά δίχτυα. Οι σημερινοί βιομηχανικοί ψαράδες χειρίζονται σκάφη πολυεκατομμυρίων με πολύπλοκο και ακριβό τεχνολογικό εξοπλισμό, σχεδιασμένο να κυνηγήσει και να πιάσει κάθε ψάρι που μπορεί να βρει.

Μία κατασκευάστρια εταιρεία ηλεκτρονικών ανιχνευτών για ψάρια (Rayethon) περηφανεύεται κιόλας ότι με το προϊόν τους, «τα ψάρια μπορούν να τρέξουν αλλά δεν μπορούν να κρυφτούν.»

Και για τα ψάρια, δεν υπάρχει ασφαλές μέρος καθώς οι λαθροθήρες τα κυνηγούν ανελέητα, ακόμη και μέσα σε θαλάσσιες προστατευόμενες περιοχές και καταφύγια.

Εμείς οι άνθρωποι έχουμε εξαπολύσει μία εντατική και αδίστακτη εκμετάλλευση πρακτικά ενάντια σε κάθε είδος ψαριού στη θάλασσα και αυτά εξαφανίζονται. Αν δεν σταματήσουμε τα βιομηχανικά ψαράδικα σκάφη και τον βαρύ εξοπλισμό σύντομα, θα σκοτώσουμε τους ωκεανούς και κατά συνέπεια, θα σκοτώσουμε τους εαυτούς μας.

Οι επιστήμονες αυτή την εβδομάδα αποκάλυψαν ότι ένας εκτεταμένος λιμός επηρεάζει τους πληθυσμούς των ψαριών, πτηνών και θηλαστικών στους ωκεανούς μας. Όχι μόνο μειώνουμε τους πληθυσμούς τους, αλλά οδηγούμε στην πείνα τους επιζώντες.

Ταΐζουμε με ψάρια τις γάτες, τα γουρούνια και τα κοτόπουλα και απορροφούμε δεκάδες χιλιάδες μικρών ψαριών από τη θάλασσα για να ταΐσουμε μεγαλύτερα ψάρια που μεγαλώνουν σε κλουβιά. Οι κατοικίδιες γάτες τρώνε περισσότερα ψάρια από τις φώκιες. Τα γουρούνια τρώνε περισσότερα ψάρια από τους καρχαρίες, και τα κοτόπουλα στις βιομηχανικές φάρμες τρώνε περισσότερα ψάρια από τα θαλασσοπούλια πάφιν και τα άλμπατρος.

Με άλλους παράγοντες όπως η αυξημένη οξύτητα, η κλιματική αλλαγή, η χημική ρύπανση, και η καταστροφή του όζοντος που προκαλεί μείωση στους πληθυσμούς του πλαγκτόν, κηρύσσουμε παγκόσμια επίθεση κατά κάθε είδους ζωής στους ωκεανούς μας. Τα ψάρια δεν μπορούν να ανταγωνιστούν τις υπέρμετρες απαιτήσεις μας. Έχουμε ήδη αφαιρέσει από τη θάλασσα το 90% των μεγάλων εμπορικών ψαριών. Η ζήτηση των Κινέζων για πτερύγια καρχαριών καταστρέφει κυριολεκτικά κάθε είδος καρχαρία στον ωκεανό.

Ενώ η αλιευτική βιομηχανία κάποτε έβαζε στο στόχαστρο και κατέστρεφε τα μεγάλα ψάρια, τώρα επικεντρώνεται στα μικρά ψάρια, τα ψάρια που πάντοτε έθρεφαν τα μεγαλύτερα. Από τα δέκα μεγαλύτερα ιχθυοτροφεία του κόσμου σήμερα, επτά από αυτά στοχεύουν στα μικρά ψάρια. Αν τα ψάρια είναι πολύ μικρά για να ταΐσουν ανθρώπους, απλά αλέθονται για να ταΐσουν κατοικίδια ζώα και σολομούς ή τόνους που μεγαλώνουν σε ιχθυοτροφεία.

Η ιχθυοκαλλιέργεια έχει επίσης αναδειχθεί ως η πιο σπάταλη χρήση των ψαριών και είναι η οικονομική μηχανή που καθοδηγεί την εντατική εκμετάλλευση των μικρών ψαριών.

Και τώρα τα ιαπωνικά και νορβηγικά ιχθυοτροφεία, αφαιρούν δεκάδες χιλιάδες τόνους πλαγκτόν από τη θάλασσα, για να το μετατρέψουν σε ζωοτροφές πλούσιες σε πρωτεΐνη.

Αυτή την εβδομάδα, μία αναφορά για την Κατάσταση των Παγκόσμιων Ιχθυοτροφείων και Ιχθυοκαλλιεργειών από τον Οργανισμό Τροφίμων και Αγροκαλλιέργειας των Ηνωμένων Εθνών (FAO), κατέληξε ότι το 80% όλων των θαλάσσιων αποθεμάτων σε ψάρια έχουν αυτή τη στιγμή αλιευτεί ολοκληρωτικά, υπεραλιευτεί, μειωθεί ή αναρρώνουν από τη μείωση. Σε αυτά περιλαμβάνονται τα αποθέματα των 7 μεγαλύτερων ιχθυοτροφείων με ψάρια-κυνηγούς. Πολύ λίγοι θαλάσσιοι πληθυσμοί ψαριών ενδέχεται να διατηρήσουν αύξηση της παραγωγής, και πολλοί περισσότεροι έχουν φτάσει στα όριά τους, τώρα περισσότερο από ποτέ.

Η οργάνωση Sea Shepherd Conservation Society δεν το κάνει για να υποστηρίξει τα δικαιώματα των ζώων όταν λέει πως οι άνθρωποι πρέπει να σταματήσουν να τρώνε ψάρια και να σταματήσουν να τρώνε κρέας που έχει μεγαλώσει με ψάρια. Η θέση μας βασίζεται αποκλειστικά στην οικολογική πραγματικότητα ότι η εμπορική αλιεία καταστρέφει τους ωκεανούς μας.

Όλοι το γνωρίζουμε αυτό. Είμαστε όλοι γνώστες αυτή της μείωσης. Το νιώθουμε μέσα μας. Η οικολογική πραγματικότητα δεν μας κοιτάει απλά κατά πρόσωπο, μας κλωτσάει στα δόντια. Το πρόβλημα είναι ότι είμαστε σε παντελή άρνηση και αρνούμαστε να αναγνωρίσουμε ότι απογυμνώνοντας τις θάλασσες από τη ζωή, υπονομεύουμε τα θεμέλια της επιβίωσής μας στη ξηρά.

Αυτή η άρνηση είναι τόσο ισχυρή που ακόμη και η Greenpeace σερβίρει ψάρια στο πλήρωμα των πλοίων της ενώ την ίδια στιγμή συμμετέχει σε καμπάνιες που αντιμάχονται την υπεραλίευση.

Οι άνθρωποι της φυλής Kaiyapo της Βραζιλίας αποκαλούν όσους καταστρέφουν δάση ως «ανθρώπους-τερμίτες» επειδή καταβροχθίζουν τα δέντρα. Στους ωκεανούς, έχουμε ανθρώπινα παράσιτα που ρουφάνε τη ζωή από τον ωκεανό και δεν δίνουν τίποτα πίσω σε αντάλλαγμα. Εμείς οι άνθρωποι έχουμε γίνει παράσιτα που ρουφάνε το αίμα του ωκεανού και όταν σκοτώσουμε τον ξενιστή μας, που όπως πάμε σίγουρα θα το κάνουμε, έπειτα θα πεθάνουμε και οι ίδιοι.

Για πολύ καιρό, αναρωτιόμουν γιατί έμπαινα στον κόπο να μιλήσω για αυτές μου τις ανησυχίες σε μία κοινωνία που αρνείται να παραδεχθεί την πραγματικότητα και απλά απορρίπτει κάθε λόγο περί υπερ-εκμετάλλευσης, ως ριζοσπαστικό εξτρεμισμό. Για δεκαετίες, έχω υπομείνει αυτό τον εξτρεμισμό της απάθειας και της οικολογικής αμάθειας.

Την προηγούμενη εβδομάδα στο Παρίσι, στο Συνέδριο Βιωσιμότητας, μίλησα για αυτά τα θέματα σε ένα δωμάτιο γεμάτο δημοσιογράφους, και όταν κάλεσα για ολικό τερματισμό της εμπορικής αλιείας στην Μεσόγειο, ξαφνιάστηκα ευχάριστα καθώς ούτε ένας δημοσιογράφος δεν διαφώνησε ή αμφισβήτησε την απαίτηση κάτι τόσο ριζοσπαστικού. Μάλιστα, η ανακοίνωσή μου έγινε δεκτή με χειροκροτήματα.

Το κοινό αντιλαμβάνεται όλο και περισσότερο την βαρύτητα της οικολογικής δυσχέρειας που απειλεί την ζωή στη θάλασσα. Και αυτό είναι πολύ ενθαρρυντικό. Δεν μπορώ να σκεφτώ τίποτα πιο σημαντικό από την συντήρηση της ποικιλίας στους ωκεανούς μας. Ίσως να μπορέσουμε να προσαρμοστούμε στην κλιματική αλλαγή, και ίσως να μπορέσουμε να επιβιώσουμε μία μαζική εξαφάνιση των ειδών της ξηράς. Αλλά ξέρω ότι ένα πράγμα είναι σίγουρο οικολογικά και αυτό είναι ότι αν σκοτώσουμε τους ωκεανούς – σκοτώνουμε τους εαυτούς μας.

Η βιοποικιλότητα είναι κλειδί στη συντήρηση της ζωής.

Πρέπει να σταματήσουμε να τρώμε τους ωκεανούς. Η κατανάλωση ψαριών είναι, από κάθε πρακτική άποψη, ένα οικολογικό έγκλημα. Δεν υπάρχουν βιώσιμα ωκεάνια ιχθυοτροφεία – ούτε ένα. Η μικρή
«κάρτα αειφορίας» που μερικοί άνθρωποι κουβαλούν μαζί τους για να παριστάνουν ότι είναι οικολογικά συνειδητοποιημένοι  καταναλωτές είναι απλά μία απάτη, μία προσπάθεια να μας κάνουν να νιώσουμε καλά ενώ συνεχίζουμε να τρώμε τις θάλασσες.

Τώρα ξέρω ότι όσα λέω δεν θα αρέσουν σε μερικούς, αλλά από την άλλη, ποτέ δεν έχω γράψει ή μιλήσει με σκοπό να κερδίσω τον τίτλο του δημοφιλή. Δεν προσπαθώ να ευχαριστήσω τους πάντες. Σκοπός μου είναι να διαθέτω ένα τρόπο σκέψης με οικολογική ορθότητα, από όποια οπτική και να το δω. Αυτό, συνδυασμένο με τις παρατηρήσεις μου για την σταθερή και τώρα ραγδαία μείωση της ζωής στη θάλασσα, από τότε που ήμουν μικρό αγόρι καθισμένο στην άκρη της προκυμαίας στον κόλπο Passamaquoddy μέχρι σήμερα, που ταξιδεύω τους ωκεανούς του κόσμου προσπαθώντας να προστατεύσω τη ζωή στη θάλασσα, βλέπω το μήνυμα στον τοίχο με μεγάλα έντονα γράμματα. Τα σημάδια φαίνονται δυσοίωνα, σε επικίνδυνο βαθμό.

Μερικοί μπορεί να σκεφτούν ότι ένα κάλεσμα για καθολική απαγόρευση της εμπορικής αλιείας είναι ακραίο. Το βλέπω ως ένα πολύ συντηρητικό και απαραίτητο μέτρο το οποίο θα πρέπει να εφαρμόσουμε για να σώσουμε τους ωκεανούς και τους εαυτούς μας.

Ανησυχώ για τους ψαράδες και τις οικογένειές τους; Σίγουρα κατανοώ και λυπάμαι για την κατάστασή τους αλλά ανησυχώ πολύ περισσότερο για την μελλοντική επιβίωση της ανθρωπότητας και των ωκεανών. Πρέπει απλά να δώσουμε τέλος σε μία βιομηχανία και ένα επάγγελμα που στην κυριολεξία υπονομεύει τα συστήματα στήριξης της ζωής του πλανήτη. Αυτό απαιτεί θυσίες, αλλά η θυσία μίας θέσης εργασίας είναι προτιμότερη αναμφισβήτητα από την θυσία του μέλλοντος όλων μας.

Χρειάζεται να σκεφτούμε τις ανάγκες των ψαριών και να τους δώσουμε το χώρο και το χρόνο να συνέλθουν από την φρικτή σφαγή που έχουμε εξαπολύσει ενάντια σε όλα τα είδη που ζουν στη θάλασσα.

Έχω κουραστεί να ακούω τις δικαιολογίες των ψαράδων ότι οι φώκιες ή τα δελφίνια έχουν μειώσει τους αριθμούς των ψαριών. Θέλουν να μας κοροϊδέψουν και να πιστέψουμε αυτό το μη-επιστημονικό επιχείρημα που ψάχνει για «αποδιοπομπαίους τράγους». Τα ψάρια εξαφανίστηκαν γιατί οι ψαράδες τα πήραν, και τα πήραν και τα πήραν χωρίς έλεος. Και τώρα όπως οι χρηματιστές της Wall Street ικετεύουν για επιχορηγήσεις και τις λαμβάνουν, γιατί οι πολιτικοί ως επί το πλείστον έχουν μία πολιτική φοβία με τους ψαράδες, οι οποίοι αν δεν λάβουν αυτά που θέλουν, έχουν την τάση να επαναστατούν και να απειλούν.

Πρέπει να τους μεταχειριστούμε ως αυτό που είναι: ως εγκληματίες που καταστρέφουν τους ωκεανούς. Η βιομηχανία της αλιείας πρέπει να εξαφανιστεί προτού προκαλέσει ένα φαινόμενο αμετάκλητων εξαλείψεων και απώλεια της ποικιλίας των ωκεανών μας.

Αν η καταστροφή ζωτικών ειδών προκαλέσει οικολογική κατάρρευση, δεν θα ανησυχούμε πια για τις δουλειές μας. Θα ανησυχούμε μήπως ο συνάνθρωπός μας, μας κυνηγήσει για να μας φάει. Αν συμβεί αυτό, τα λόγια του Χριστού προς τους ψαράδες, «Δετε πίσω μου, κα ποιήσω μς γενέσθαι λιες νθρώπων» (κατά Μάρκον 1-17), θα έχουν βγει, με ένα πραγματικά διεστραμμένο τρόπο, αληθινά.

Διαβάστε επίσης:

14 Μαΐ 2010

Δολοφονία δελφινιών ανοικτά της Σάμου

Πρώτη καταχώρηση: Παρασκευή, 14 Μαΐου 2010, 13:40

Δύο περιστατικά νεκρών δελφινιών από ανθρώπινο χέρι είχαμε μέσα σε διάστημα 24 ωρών στη Σάμο. Συγκεκριμένα, ένα ρινοδέλφινο που βρέθηκε χθες σε θαλάσσια περιοχή Ν.Α. της Σάμου και ένα ακόμα κοινό δελφίνι στα Β.Α. του νησιού, κυριολεκτικά σφαγιάστηκαν, σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις, από ανθρώπους που δηλώνουν «επαγγελματίες» αλιείς.

Το γεγονός ότι τα συγκεκριμένα δελφίνια είχαν πάνω τους σημάδια από δίχτυα, που χρησιμοποιούν τα σκάφη μέσης αλιείας, φωτογραφίζουν με πολύ ευκρινή τρόπο τους δήμιους που τέλεσαν το έγκλημα. Ταυτόχρονα, ιστιοπλοϊκό σκάφος, με γαλλικό πλήρωμα που έπλεε στην ίδια περιοχή, μας ενημέρωσε και για άλλο ένα κοινό δελφίνι που επέπλεε νεκρό με εμφανή τραύματα στην ουρά.

Τα στοιχεία που συνέλεξε η ομάδα Άμεσης Ανταπόκρισης του Αρχιπελάγους, που βρέθηκε από την πρώτη στιγμή και στα δύο σημεία εκβρασμού για τη διενέργεια νεκροψίας έδειξαν ότι: από το ρινοδέλφινο είχε αφαιρεθεί με αιχμηρό αντικείμενο η ουρά του και πετάχτηκε ζωντανό πίσω στη θάλασσα, ενώ το κοινό δελφίνι έφερε πολλαπλές μαχαιριές στην κοιλιά. Ο τρόπος θανάτωσης των δύο ζώων αποτελεί συνηθισμένη τακτική που στοχεύει στην απευθείας βύθιση των ζώων και στον μη εκβρασμό τους στις ακτές και, συνεπώς, στη συγκάλυψη του εγκλήματος.

Το κοινό δελφίνι έφερε πολλαπλές μαχαιριές στο σώμα του. Ωστόσο, ο κατ’ εξαίρεση – υπό αυτές τις συνθήκες θανάτου - εκβρασμός και των δύο ζώων στις ακτές της Σάμου επιβεβαίωσε την καθημερινή σφαγή που βιώνουν τα θαλάσσια θηλαστικά στις ελληνικές θάλασσες και το πολύ μικρό ποσοστό θανάτων που γίνεται αντιληπτό. Ο αριθμός αυτός έχει ξεπεράσει κάθε προηγούμενο και επιτείνει την οριστική εξαφάνιση ειδών, όπως το κοινό δελφίνι που συναντάται πλέον σπάνια και σε πολύ μικρές ομάδες σε ορισμένες περιοχές του Αιγαίου.

http://www.zougla.gr/page.ashx?pid=2&aid=134853&cid=17

Vegan Καφενείο

11 Μαΐ 2010

Νεκρό αγριογούρουνο στην Εγνατία Οδό

Xωρίς τέλος είναι τα τροχαία ατυχήματα στην Εγνατία Οδό. Μετά από δύο αρκούδες, ένα λύκο, 2 βίδρες, αγριόγατες και κυνηγόσκυλα, σειρά είχε τώρα ένα μεγαλόσωμο αρσενικό αγριογούρουνο το οποίο προσπάθησε να διασχίσει το οδόστρωμα της Εγνατίας Οδού στο ύψος της διασταύρωσης Μηλιάς-Γρεβενών, ισοπεδώνοντας τον «προστατευτικό» φράχτη για να συγκρουστεί θανάσιμα με διερχόμενο όχημα.

Την περιβαλλοντική οργάνωση ΚΑΛΛΙΣΤΩ ειδοποίησαν άνθρωποι του ΚΠΕ Γρεβενών οι οποίοι περνώντας από την περιοχή είδαν το αγριογούρονο στην άκρη του οδοστρώματος. Η ομάδα άμεσης επέμβασης της περιβαλλοντικής οργάνωσης έσπευσε στην περιοχή προκειμένου να γίνει αυτοψία και να απομακρυνθεί το σκοτωμένο ζώο από το οδόστρωμα.

Τα στοιχεία της αυτοψίας έδειξαν πως το αγριογούρονο, το οποίο είχε περάσει με ευκολία πάνω από την περίφραξη της Εγνατίας, βρίσκονταν σκοτωμένο στο δρόμο από την προηγούμενη Τρίτη. Το βάρους 80 έως 100 κιλών αγριογούρονο, μεταφέρθηκε και θάφτηκε με τη συνεργασία του Δασαρχείου Γρεβενών και του τμήματος Συντήρησης Αυτοκινητοδρόμων της Εγνατίας Οδού.

Σύμφωνα με τα ερευνητικά στοιχεία τηλεμετρίας της ΚΑΛΛΙΣΤΩΣ, το συγκεκριμένο σημείο του οδικού άξονα αποτελεί πέρασμα για πολλά είδη πανίδας, γεγονός που καθιστά αναγκαία τη λήψη μέτρων για την προστασία τόσο των ζώων όσο και των ίδιων των οδηγών.

Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός πως την ίδια μέρα βρέθηκαν στο αντίθετο ρεύμα δύο σκοτωμένα κυνηγόσκυλα και μία αγριόγατα. Οι πάγιες προτάσεις της ΚΑΛΛΙΣΤΩΣ προς τους υπεύθυνους για την αποφυγή και νέων τροχαίων περιστατικών που θέτουν σε κίνδυνο και ανθρώπινες ζωές σε έναν οδικό άξονα όπου οι οδηγοί αναπτύσσουν μεγάλες ταχύτητες περιλαμβάνουν: τοποθέτηση ειδικής προειδοποιητικής σήμανσης για τους οδηγούς για ελάττωση ταχύτητας, αυστηρό έλεγχο του ορίου ταχύτητας , τοποθέτηση ενισχυμένης περίφραξης η οποία θα αναχαιτίζει τα ζώα ώστε να μην μπορούν να περάσουν στο οδόστρωμα, αλλά και τη δημιουργία επί πλέον ειδικών διαβάσεων πανίδας.

Τόσο η ενίσχυση όσο και η διαρκής συντήρηση της περίφραξης αποτελούν απαραίτητες προϋποθέσεις ώστε να μη συνεχίζουν οι οδικοί άξονες στη χώρα μας να αποτελούν καταστροφικά τεχνητά εμπόδια για την πανίδα και επικίνδυνες διαδρομές για τους οδηγούς.

http://www.protothema.gr/environment/article/?aid=68224

29 Απρ 2010

Στον θάνατο της φίλης τους αντέδρασαν σαν άνθρωποι

http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&ct=2&artid=4572092

Στον θάνατο της φίλης τους αντέδρασαν σαν άνθρωποι
Χιµπαντζήδες: βίντεο έδειξε πόσο µας µοιάζουν και στην κοινωνική συµπεριφορά
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: Κίττυ Ξενάκη
ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: Τετάρτη 28 Απριλίου 2010

Στις τελευταίες της στιγµές, σχηµάτισαν γύρω της µια αγκαλιά, παρατηρώντας το πρόσωπό της και σκουντώντας την απαλά, σαν να προσπαθούσαν να την επαναφέρουν. Κι όταν πια οι άλλοι αποµακρύνθηκαν, ένας έµεινε πίσω να της κρατάει το χέρι.

Ηταν µια σκηνή θανάτου µε όλη τη συναισθηµατική ένταση την οποία οι άνθρωποι θεωρούν αποκλειστικό τους προνόµιο. Ωστόσο οι πρωταγωνιστές ήταν χιµπαντζήδες. Το βίντεο που έδωσε στη δηµοσιότητα µια οµάδα βρετανών επιστηµόνων µε επικεφαλής τον Τζιµ Αντερσον, ειδικό στην κοινωνική συµπεριφορά µη ανθρώπινων πρωτευόντων θηλαστικών στο Πανεπιστήµιο Στέρλινγκ της Σκωτίας, αποδεικνύει πως οι κοντινότεροι εξελικτικοί συγγενείς των ανθρώπων αντιδρούν στον θάνατο ενός δικού τους όπως ακριβώς και οι άνθρωποι.

Ο Αντερσον και η οµάδα του κινηµατογράφησαν στο πάρκο Σαφάρι Μπλερ Ντράµοντ της Σκωτίας τον θάνατο της Πάνσι, ενός χιµπαντζή 50 ετών. Οταν η Πάνσι αρρώστησε, στα τέλη του 2008, οι κτηνίατροι του πάρκου άρχισαν να την επισκέπτονται τακτικά: οι δικοί της _ η κόρη της, ένας αρσενικός και ένας άλλος θηλυκός χιµπαντζής _ παρακολουθούσαν πάντα από απόσταση. Τις τελευταίες της ηµέρες, όµως, όταν η Πάνσι ξάπλωσε στη φωλιά που ένας άλλος χιµπαντζής είχε φτιάξει, οι υπόλοιποι µαζεύτηκαν γύρω της και άρχισαν να τη χαϊδεύουν και να την περιποιούνται. Λίγο πριν πεθάνει τελικά από γεράµατα, κουλουριάστηκαν και οι τρεις και άρχισαν να παρατηρούν προσεχτικά το πρόσωπό της. Επειτα, άρχισαν να την κουνούν ελαφρά. «Δύσκολα αποφεύγει κανείς τη σκέψη πως ήλεγχαν για σηµάδια ζωής», σηµειώνει ο Αντερσον στην επιθεώρηση Current Βiology.

«Υστερα από λίγο, οι χιµπαντζήδες έδειξαν σαν να είχαν αποφασίσει συλλογικά πως είχε φύγει. Δύο αποµακρύνθηκαν αµέσως, αλλά η άλλη ενήλικη θηλυκιά έµεινε να της κρατάει το χέρι. Το ίδιο βράδυ, η κόρη της επέστρεψε και έµεινε µε τη µητέρα της όλη νύχτα. Προσπαθούσε να κοιµηθεί αλλά ήταν εµφανώς ταραγµένη. Και οι τρεις τους ήταν. Μετά τον θάνατο της Πάνσι έχασαν την όρεξή τους». Στην ίδια επιθεώρηση, µια άλλη ερευνήτρια, η Ντόρα Μπίρο από το Πανεπιστήµιο της Οξφόρδης, καταθέτει τη δική της εµπειρία, µιλώντας για τους δύο θηλυκούς χιµπαντζήδες που παρακολούθησε στα δάση της Γουινέας να κρατούν στα χέρια τα νεκρά µωρά τους για εβδοµάδες.

20 Απρ 2010

Ζώα-θύματα στο βωμό της επιστήμης



Με αφορμή την εβδομάδα αφιερωμένη στα ζώα που χρησιμοποιούνται και βασανίζονται για πειράματα στο όνομα του κέρδους και της δήθεν επιστημονικής εξέλιξης, θα ήθελα να μεταφέρω κι εδώ μερικά στοιχεία σχετικά με τα πειράματα επί ελληνικού εδάφους, έτσι όπως κατεγράφησαν πριν πέντε χρόνια από το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης (Γενική Διεύθυνση Κτηνιατρικής) και δημοσιεύθηκαν σε σχετική έκθεση της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Να σημειωθεί πως τα στοιχεία δεν περιλαμβάνουν τις εταιρείες καλλυντικών καθώς σύμφωνα με το Υπουργείο, καμία από τις ελληνικές εταιρείες καλλυντικών δεν κάνει πειράματα σε ζώα. (Αυτό ωστόσο, αφορά μόνο στο τελικό προϊόν, πράγμα που σημαίνει πως οι πρώτες ύλες το πιθανότερο είναι να τεστάρονται σε ζώα, απλά όχι επί ελληνικού εδάφους ίσως).

Ο συνολικός αριθμός των ζώων που χρησιμοποιήθηκαν σε πειράματα στην Ελλάδα, έφτασε το 2005 τα 926.094.
Εξ αυτών, το 97.32% (901.300 ζώα) είναι ψάρια, από τα οποία το 0.14% χρησιμοποιήθηκε για τη μελέτη βιολογικών χαρακτηριστικών ενώ το 99.86% χρησιμοποιήθηκε σε έρευνες και εξέλιξη ιατρικών, οδοντιατρικών και κτηνιατρικών προϊόντων και συσκευών (δεν περιλαμβάνονται οι τοξικολογικές μελέτες).

Άλλα ζώα που χρησιμοποιήθηκαν για πειράματα:

-21.978 τρωκτικά (15.340 ποντίκια, 6.024 αρουραίοι, 574 ινδικά χοιρίδια και 40 άλλα τρωκτικά)
- 1.244 κουνέλια
- 14 σκύλοι
- 448 γουρούνια
- 99 πρόβατα
- 3 πίθηκοι οι οποίοι χρησιμοποιήθηκαν για τη μελέτη βιολογικών χαρακτηριστικών… και σύμφωνα με τις δηλώσεις του οργανισμού που τους έχει, οι δύο εξ αυτών μπορούν να ξαναχρησιμοποιηθούν (!!!)
- 21 κότες
- 975 αμφίβια
- 1 ιπποειδές

Τα περισσότερα πειραματόζωα στην Ελλάδα χρησιμοποιούνται κυρίως σε δύο κατηγορίες: 1. Στη μελέτη βιολογικών χαρακτηριστικών και 2. Στην εξέλιξη και πειραματισμό για νέες ιατρικές, οδοντιατρικές και κτηνιατρικές συσκευές και προϊόντα.

Πιο συγκεκριμένα – όπως αναφέρεται στην έκθεση του Υπουργείου- τα πειραματόζωα χρησιμοποιούνται σε ερευνητικά προγράμματα της Ανώτατης Εκπαίδευσης και σε ερευνητικά κέντρα.

Όσον αφορά στα πειραματόζωα σε όλη την Ε.Ε. οι αριθμοί μιλούν από μόνοι τους δυστυχώς.
Σύνολο ζώων που χρησιμοποιήθηκαν: 12,1 εκατομμύρια
- Πάνω από 9 εκ. τρωκτικά (ποντίκια, αρουραίοι, χάμστερ, ινδικά χοιρίδια κλπ).
- 312.681 κουνέλια
- 3.898 γάτες
- 24.119 σκύλοι
- 2.690 νυφίτσες
- 8.711 άλλα σαρκοφάγα
- 5.312 άλογα, γαϊδουράκια και άλλα ιπποειδή.
- 66.305 γουρούνια
- 2.146 κατσίκες
- 30.021 πρόβατα
- 36.271 βοοειδή
- 10.449 πρωτεύοντα θηλαστικά (μαϊμούδες, πίθηκοι κλπ)
- 9.950 άλλα θηλαστικά
- 9.246 ορτύκια
- 649.813 άλλα πουλιά
- 2.477 ερπετά
- 74.620 αμφίβια
- 1.749.178 ψάρια

Ως πότε θα συνεχίζεται αυτή η θηριωδία;

Διαβάστε όλη την έκθεση εδώ

---
Σχετικά πόστ:
«Ναι» Ευρωκοινοβουλίου στα πειράματα με πιθήκους
Πότε θα ξυπνήσουμε;
Η ιστορία του Britches (βίντεο)
Έγκλημα χωρίς τιμωρία

11 Απρ 2010

Παραγωγή γάλακτος


Οι περισσότεροι άνθρωποι όταν αγοράζουν γάλα έχουν στο νου τους σκηνές που κοσμούν τις συσκευασίες γαλακτοκομικών προϊόντων, όπου οι αγελάδες βόσκουν ευτυχισμένες σε καταπράσινα λιβάδια. Η σκηνή αυτή όμως είναι απλά μια φαντασίωση στην εποχή μας. Αν η βιομηχανία κρέατος είναι φρικιαστική, η κατάσταση στη γαλακτοβιομηχανία είναι αναμφισβήτητα πολύ χειρότερη. Οι καταναλωτές είναι αδύνατον να γνωρίζουν τις συνθήκες εκτροφής των ζώων, πολλές φορές ούτε και τη χώρα προέλευσης των προϊόντων που επιλέγουν,αφού η αναγραφή της στις συσκευασίες δεν είναι υποχρεωτική μέχρι στιγμής από την ευρωπαϊκή νομοθεσία. Καθώς οι γαλακτοβιομηχανίες έχουν πρωταρχικό στόχο την αύξηση της παραγωγής και όχι το σεβασμό των ζώων, αν επιμένουμε να τρώμε γάλα, τυρί, κρέμες, παγωτά και άλλα γαλακτοκομικά προϊόντα είναι αδύνατο να το κάνουμε με καθαρή συνείδηση - και δεν μιλάμε για το λίπος ή τη χοληστερόλη. Για ένα πράγμα μόνο μπορούμε να είμαστε σίγουροι. Ότι η μεγάλη πλειοψηφία των γαλακτοκομικών προϊόντων που καταναλώνουμε προέρχεται από εργοστάσια με φριχτές συνθήκες διαβίωσης, όπως αυτό στο παρακάτω video.




Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με το γάλα και τις επιπτώσεις στην υγεία επισκεφτείτε τα παρακάτω sites:
http://www.notmilk.com/
http://www.strongbones.org/
http://nomilk.com/
http://www.milksucks.com/

2 Απρ 2010

Το γάλα προέρχεται από μητέρες που θρηνούν


Κάθε χρόνο, 9 εκατομμύρια μητέρες*

αναγκάζονται να υπομείνουν τη χειρότερη απώλεια

Όλες οι θηλυκές που χρησιμοποιούνται στην παραγωγή γάλακτος, απομακρύνονται με βία από τα μωρά τους αμέσως μετά τη γέννα.
Κάποιες προσπαθούν να απωθήσουν τους επιτιθέμενους, κάποιες προσπαθούν να προστατεύσουν τα μωρά τους χρησιμοποιώντας το σώμα τους, κάποιες κυνηγούν μανιωδώς τα φορτηγά μεταφοράς, κάποιες κλαίνε οικτρά, κάποιες αποσύρονται μέσα σε σιωπηλή απελπισία. Μερικές ακολουθούν με εμπιστοσύνη τους φύλακές τους μόνο και μόνο για να επιστρέψουν σε έναν άδειο στάβλο.

Όλες εκλιπαρούν για τα μωρά τους σε γλώσσα
που δεν χρειάζεται καμία μετάφραση:
Μουγκρίζουν, κλαίνε, στενάζουν. Πολλές συνεχίζουν να φωνάζουν τα μωρά τους ασταμάτητα για ημέρες και νύχτες . Κάποιες σταματούν να τρώνε και να πίνουν. Ψάχνουν πυρετωδώς. Πολλές αρνούνται να τα παρατήσουν και επιστρέφουν στον άδειο τόπο ξανά και ξανά. Κάποιες αποσύρονται σε σιωπηλό θρήνο. Όλες θυμούνται μέχρι την τελευταία τους πνοή, το πρόσωπο, τη μυρωδιά, τη φωνή, το περπάτημα κάθε μωρού που κυοφόρησαν για εννιά μήνες, που ένοιωσαν τους ήχους του, που γέννησαν με δυσκολία, που καθάρισαν, που αγάπησαν, και ποτέ δεν είχαν την ευκαιρία να γνωρίσουν, να φροντίσουν, να προστατεύσουν και να δουν ζωντανό. Τα κοριτσάκια τους θα μεγαλώσουν για να αντικαταστήσουν τις ίδιες τις «ξοδεμένες» μητέρες τους, ενώ τα αγοράκια τους θα σφαχτούν για «μοσχαράκια γάλακτος».

Μετά από επαναλαμβανόμενους κύκλους καταναγκαστικών γονιμοποιήσεων, επίπονων γεννών, ανελέητου αρμέγματος, και συντριπτικού πένθους, το πνεύμα τους εγκαταλείπει, το σώμα τους μαραζώνει, το γάλα τους στερεύει. Στην ηλικία που, στη φύση, μια θηλυκή αγελάδα μόλις και θα έμπαινε στην ενηλικίωση, η ζωή της γαλακτοπαραγωγού αγελάδας τελειώνει. Όταν η "παραγωγή" της σε γάλα μειωθεί, αυτή και οι άλλες "ξοδεμένες" συντρόφισσές της στο κοπάδι, μεταφέρονται με φορτηγά για σφαγή. Κάποιες κυοφορούν. Όλες θηλάζουν ακόμα. Καθώς σπρώχνονται με βία προς το θάνατό τους, το γάλα τους στάζει ακόμη στο πάτωμα του σφαγείου.

Όλη η παραγωγή γάλακτος, συμπεριλαμβανομένης της βιολογικής και «ελευθέρας βοσκής», καταφέρνει να υπάρχει κάνοντας σε εκατομμύρια ανυπεράσπιστα θηλυκά,
το χειρότερο πράγμα που μπορεί κάνει κάποιος σε μια μητέρα.

Οι καταναλωτές γαλακτοκομικών στηρίζουν και διατηρούν με τις αγορές τους αυτή την προμελετημένη βαναυσότητα.

Μπορείτε να την σταματήσετε.
GoVeganNow.com

Peaceful Prairie Sanctuary.org


*Ο αριθμός αυτός αναφέρεται μόνο στην γαλακτοπαραγωγή των ΗΠΑ. Ο συνολικός αριθμός ανά τον κόσμο ξεπερνά κάθε φαντασία.


Κατεβάστε το αρχείο σε pdf για εκτύπωση και μοίρασμα
http://www.peacefulprairie.org/outreach/Dairy-Greek.pdf

30 Μαρ 2010

Διαμαρτυρία για τη Μεγάλη Σφαγή της Μεγάλης Εβδομάδας


Την 1η Απριλίου 2010, Μ. Πέμπτη, και ώρα 11.00 π.μ. στην πλατεία Συντάγματος, ακτιβιστές για τα Δικαιώματα των Ζώων οργανώνουν σιωπηλή διαμαρτυρία για την «παραδοσιακή» σφαγή των εκατομμυρίων αμνών που γίνεται κάθε χρόνο τέτοιες μέρες στη χώρα μας.

Η διαμαρτυρία στοχεύει στο να αναδείξει την υποκρισία της κοινωνίας μας και τις αντιφάσεις στις οποίες εμπίπτει, όταν γιορτάζονται ημέρες αγάπης βάφοντας το πράσινο χορτάρι κόκκινο με το αίμα αθώων ζώων. Το κρεοφαγικό ξεσάλωμα του Πάσχα είναι αυτό που ακολουθεί μια απίστευτη βαρβαρότητα και ασέβεια που επιδεικνύουμε προς τους δύστυχους οβελίες, προκειμένου να κορέσουμε την άκρατη όρεξή μας για σάρκα. Ήδη τα σούπερ-μάρκετ και τα κρεοπωλεία έχουν αρχίσει να μοστράρουν τα άψυχα κορμιά τους και τα εντόσθιά τους, γνωρίζοντας ότι αυτό το θέαμα δε θα προκαλέσει καμία αισθητική ή ηθική ενόχληση, αφού άλλωστε το αγοραστικό κοινό είναι εθισμένο σε τέτοιου είδους θεάματα. Δεν έχει σημασία αν έχουν τα ίδια όργανα με μας, το ίδιο αίμα με μας και τους ίδιους αισθητήρες πόνου με μας. Ούτε έχει σημασία αν ο Θεός ζήτησε αγάπη και όχι θυσίες: «...εἰ δὲ ἐγνώκειτε τί ἐστιν, ἔλεον θέλω καὶ οὐ θυσίαν...» (Κ.Δ. Ματθαίος Κεφ. 9.13 & 12.7), «...διότι ἐὰν θύσωσιν θυσίαν καὶ φάγωσιν κρέα κύριος οὐ προσδέξεται αὐτά νῦν μνησθήσεται τὰς ἀδικίας αὐτῶν...» (Ωσηέ 8:13)» και «Δεν πρέπουν σε χριστιανούς θυσίες μετά τη Θυσία του Χριστού» Απ. Παύλος Προς Εβραίους. Είναι πολλές οι αναφορές στις γραφές που μαρτυρούν ότι ο Χριστός δίδασκε η πίστη μας προς το Θεό να εκδηλώνεται με πράξεις αγάπης και όχι με θυσίες.

Δεν είναι όμως μόνο η σφαγή μια αποτρόπαιη πράξη αυτή καθαυτή, αλλά και ό,τι προηγείται ή έπεται αυτής. Τα αρνιά προς σφαγή στοιβάζονται σε φορτηγά για να ταξιδέψουν από τον ένα τόπο στον άλλο μέσα σε συνθήκες συνωστισμού χωρίς νερό και φαγητό επί ώρες. Αυτό τους προκαλεί εξαιρετικό στρες και πανικό, ενώ πολλά από αυτά πεθαίνουν πριν φτάσουν στον προορισμό τους. Όταν δε φτάσουν στο σφαγείο, σφάζονται χωρίς κανένα αναισθητικό, ενώπιον των άλλων που αναγκάζονται να παρακολουθήσουν το θέαμα έντρομα και πανικοβλημένα βελάζοντας σπαρακτικά, εφόσον αντιλαμβάνονται ότι το ίδιο θα συμβεί και σε αυτά. Εκτός αυτού, πολλά ζώα κυρίως στην ύπαιθρο, δεν οδηγούνται καν σε σφαγείο αλλά σφάζονται στις αυλές των σπιτιών μπροστά στα μάτια όλων των παρευρισκομένων, μικρών και μεγάλων.

Ση διαμαρτυρία συμμετέχει η Πανελλαδική Συντονιστική Επιτροπή 80 Ζωοφιλικών Σωματείων, ο σύλλογος ΠΟ.ΦΥ.ΖΩ, η Θεματική Ομάδα για τα Δικαιώματα των Ζώων των Οικολόγων Πράσινων, φιλοζωικές ομάδες του Facebook και άλλοι ανεξάρτητοι πολίτες.


Tρόπος Διαμαρτυρίας

1) Φοράμε όλοι μαύρα με κόκκινα μαντήλια.


2) Καθόμαστε σιωπηλοί και ακίνητοι.


3) Κρατάμε όλοι αφίσες ίδιου μεγέθους 50Χ70 στα χέρια μας.


(Παρακαλούμε όσοι συμμετέχοντες μπορούν να φτιάξουν δικές τους αφίσες).


http://www.facebook.com/#!/event.php?eid=104834739554465&index=1

28 Φεβ 2010

Πεθαίνουν σφαδάζοντας, με σπασμούς

Αναδημοσίευση από ΤΑ ΝΕΑ


Ο Νεοϋορκέζος συγγραφέας Τζόναθαν Σάφραν Φόερ τρύπωσε παράνομα νύχτα σε εκτροφεία, μίλησε με δεκάδες εργάτες αλλά και ακτιβιστές για τα δικαιώματα των ζώων. Τώρα, περιγράφει όλα όσα είδε


Πεθαίνουν σφαδάζοντας, με σπασμούς
«Τρώγοντας Ζώα»: σκληρές εικόνες από τα άδυτα των σφαγείων


ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΚΙΤΤΥ ΞΕΝΑΚΗ
ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: Σάββατο 27 Φεβρουαρίου 2010


«Εating Αnimals». Τρώγοντας Ζώα. Το βιβλίο που κάθε φανατικός κρεατοφάγος εύχεται να μην πέσει ποτέ στα χέρια του. Για να το γράψει, ο 33χρονος Νεοϋορκέζος συγγραφέας, που έγινε με τα δύο προηγούμενα (τα πρώτα) μυθιστορήματά του το αγαπημένο παιδί της νέας αμερικανικής λογοτεχνίας, πέρασε τρία χρόνια «βυθισμένος στην εντατική κτηνοτροφία». Στη διάρκειά τους, ο Τζόναθαν Σάφραν Φόερ χρειάστηκε να τρυπώσει παράνομα μέσα στη νύχτα σε εκτροφεία πουλερικών, να διεισδύσει στα άδυτα σφαγείων, να επιστρατεύσει τη βοήθεια σκληροπυρηνικών ακτιβιστών για τα δικαιώματα των ζώων, να μιλήσει με δεκάδες ανώνυμους εργάτες της βιομηχανίας. Το έργο των 352 σελίδων που προέκυψε είναι σκληρό. Τόσο που το ένθετο «G2» της «Guardian» συνόδευσε τα αποσπάσματα που δημοσίευσε με την εξής προειδοποίηση: «Η ΑΝΑΓΝΩΣΗ ΟΣΩΝ ΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΣΑΣ ΚΑΝΕΙ ΝΑ ΚΟΨΕΤΕ ΜΙΑ ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΤΟ ΚΡΕΑΣ».
Είναι δύσκολο να συλλάβει κανείς την εικόνα 25.000- 30.000 πουλερικών στοιβαγμένων μέσα σε μια αποθήκη 15 επί 150 μέτρα. Προσπαθήστε όμως. Φανταστείτε την έκταση, τα δεκάδες χιλιάδες πουλερικά. Κλείστε τον χώρο με τοίχους χωρίς παράθυρα και βάλτε από πάνω ένα ταβάνι. Προσθέστε αυτόματα συστήματα (γεμάτης φάρμακα) τροφής, νερού, θέρμανσης και εξαερισμού. Αυτό είναι ένα εκτροφείο.


Περνάμε τώρα στην εκτροφή. Κατ΄ αρχάς, βρείτε ένα κοτόπουλο που θα μεγαλώσει γρήγορα με όσο το δυνατόν λιγότερο φαγητό. Οι μύες και οι λιπώδεις ιστοί αυτών των νεομεταλλαγμένων «βρώσιμων κοτόπουλων» αναπτύσσονται πολύ πιο γρήγορα από τα οστά τους, προκαλώντας δυσμορφίες και ασθένειες. Ένα ποσοστό 1%-4% των πουλερικών θα πεθάνουν σφαδάζοντας, με σπασμούς, από το σύνδρομο του αιφνίδιου θανάτου, μια πάθηση ουσιαστικά άγνωστη εκτός εκτροφείων. Τρία στα τέσσερα θα έχουν κάποιας μορφής πρόβλημα στην κίνηση και η κοινή λογική λέει πως νιώθουν μόνιμα πόνο.


Για τα βρώσιμα κοτόπουλα, αφήστε τους προβολείς αναμμένους περίπου 24 ώρες ημερησίως την πρώτη εβδομάδα της ζωής των νεοσσών. Αυτό τα ενθαρρύνει να τρώνε περισσότερο. Έπειτα κλείστε για λίγο τα φώτα, δίνοντάς τους ίσως τέσσερις ώρες σκοτάδι ημερησίως- ύπνος ίσα ίσα αρκετός για να επιβιώσουν. Φυσικά, τα κοτόπουλα θα τρελαθούν αν υποχρεωθούν να ζήσουν σε αυτές τις αφύσικες συνθήκες για πολύ. Τουλάχιστον τα βρώσιμα κοτόπουλα σφαγιάζονται συνήθως την 42η ημέρα της ζωής τους. Δεν χρειάζεται καν να επισημάνουμε πως το να στριμώχνεις παραμορφωμένα, παραγεμισμένα με φάρμακα, υπερβολικά στρεσαρισμένα πουλερικά μέσα σε ένα βρωμερό, καλυμμένο με περιττώματα δωμάτιο δεν είναι πολύ υγιεινό.


Οι έρευνες. Τύφλωση, βακτηριακές μολύνσεις των οστών, προβλήματα σε σπονδύλους και τένοντες, παράλυση, εσωτερική αιμορραγία, αναιμία, αναπνευστικές ασθένειες και αποδυναμωμένα ανοσοποιητικά συστήματα είναι συχνά προβλήματα στα εκτροφεία. Επιστημονικές έρευνες και στοιχεία της αμερικανικής κυβέρνησης δείχνουν πως σχεδόν όλα τα πουλερικά μολύνονται από Ε coli (κολοβακτηρίδιο κοπράνων) και ένα ποσοστό 39%-75% στα σημεία λιανικής πώλησης παραμένουν μολυσμένα. Ένα 8% των πουλερικών μολύνεται από σαλμονέλα και ποσοστό 70%-90% από έναν άλλο εν δυνάμει θανάσιμο παθογόνο παράγοντα, το καμπυλοβακτήριο.


Πόσο ωραία γεύση μπορεί να έχει ένα ζώο γεμάτο φάρμακα και αρρώστιες; Στην πράξη, τα πουλερικά τρομπάρονται με «θρεπτικά υλικά» και αλμυρά διαλύματα που τους δίνουν αυτά που θεωρούμε όψη, οσμή και γεύση του κοτόπουλου.



«Καμιά φορά ο γδάρτης ανακαλύπτει πως το ζώο έχει ακόμα τις αισθήσεις του...»


Δεν είναι δύσκολο να καταλάβει κανείς γιατί η βιομηχανία του βοδινού κρέατος δεν αφήνει ούτε καν έναν ένθερμο κρεατοφάγο να πλησιάσει κοντά στις εγκαταστάσεις των σφαγείων της. Σε ένα τυπικό σφαγείο, οι αγελάδες οδηγούνται μέσω ενός επικλινούς διαδρόμου σε έναν μεταλλικό κλωβό. Ο «αναισθησιολόγος» πιέζει ένα μεγάλο αεροβόλο ανάμεσα στα μάτια της αγελάδας. Ένα ατσάλινο μπουλόνι εκτοξεύεται μέσα στο κρανίο της, προκαλώντας συνήθως λιποθυμία ή θάνατο. Κάποιες φορές το μπουλόνι απλώς ζαλίζει το ζώο, που είτε διατηρεί τις αισθήσεις του ή ξυπνάει αργότερα, στη διάρκεια της «επεξεργασίας». Ας μιλήσουμε ανοιχτά: αφαίμαξη, γδάρσιμο και διαμελισμός γίνονται ενόσω τα ζώα έχουν τις αισθήσεις τους. Συμβαίνει όλη την ώρα.


Σε μερικά δευτερόλεπτα, η αγελάδα προχωρά στη γραμμή παραγωγής ώστε να φτάσει στον «αλυσιδά», που δένει μια αλυσίδα γύρω από ένα πίσω πόδι και ανυψώνει το ζώο στον αέρα. Το ζώο μετακινείται τώρα μηχανικά σε έναν «κόφτη», που κόβει την καρωτίδα και μία φλέβα στον λαιμό. Το ζώο μετακινείται ξανά σε ένα «κάγκελο αφαίμαξης» και αφήνεται εκεί για αρκετά λεπτά.


Η διακοπή της ροής του αίματος στον εγκέφαλο του ζώου το σκοτώνει, αλλά όχι ακαριαία.


«Ανοιγοκλείνουν τα μάτια και τεντώνουν τον λαιμό τους πέρα δώθε, κοιτάζοντας τριγύρω, σε αλλόφρονα κατάσταση», εξηγεί ένας εργάτης.


Η αγελάδα μετακινείται κατόπιν στον «γδάρτη»- εκεί όπου αφαιρείται το δέρμα από το κεφάλι της. «Καμιά φορά ο γδάρτης ανακαλύπτει πως το ζώο έχει ακόμα τις αισθήσεις του και αρχίζει να κλωτσάει άγρια. Αν συμβεί αυτό, οι γδάρτες σπρώχνουν ένα μαχαίρι στο πίσω μέρος του κεφαλιού του για να κόψουν τον νωτιαίο μυελό».


Η πρακτική αυτή, όπως αποδεικνύεται, ακινητοποιεί το ζώο αλλά δεν το κάνει να μη νιώθει τίποτα. Μετά τον γδάρτη, το κουφάρι (ή αγελάδα) προχωράει σε άλλους εργάτες, που κόβουν τα κάτω μέρη των ποδιών του. «Όσο για αυτά που ανασταίνονται, μοιάζουν σαν να προσπαθούν να σκαρφαλώσουν τοίχους. Και οι εργάτες δεν θέλουν να περιμένουν μέχρι να έρθει κάποιος εκεί να τα βγάλει ξανά νοκ άουτ. Απλώς κόβουν λοιπόν τα κάτω μέρη των ποδιών. Όταν το κάνουν αυτό, οι αγελάδες τρελαίνονται, κλωτσώντας προς κάθε κατεύθυνση».


Το ζώο κατόπιν γδέρνεται, ξεκοιλιάζεται και κόβεται στα δύο. Σε αυτό το σημείο μοιάζει επιτέλους με τη στερεότυπη εικόνα του βοδινού κρέατος- κρεμασμένο απόκοσμα ακίνητο μέσα σε καταψύκτες. 

23 Φεβ 2010

Καταγγελία Εργαζομένων ΟΠΑΠ

ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΟΠΑΠ
Παρασκευή 19/2/2010
ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ
Παρασκευή 19/2/2010
Ο ΟΠΑΠ μεταφέρθηκε στο Περιστέρι επί της Λεωφόρου Κηφισού 62 από το έτος 2004. Τον ίδιο χρόνο πίσω από το κτίριο της διοίκησης στην οδό Οικονομίδου άρχισε να μαζεύεται μια μικρή ομάδα από τέσσερα σκυλάκια με τα ονόματα Ντουρέ-Κεφάλας-Ανδριάνα-Όλγα. Τα σκυλάκια αυτά υιοθετήθηκαν αμέσως από μια ομάδα φιλόζωων εργαζομένων του ΟΠΑΠ και ειδικά των φυλάκων του που φύλαγαν το απέναντι παρκινγκ και έγιναν τα σκυλιά του ΟΠΑΠ. Ήταν πολύ συντροφικά και καλοί φύλακες, οι εργαζόμενοι της φύλαξης μπορούσαν να είναι ήσυχοι ότι εάν κάτι δεν πήγαινε καλά, τα σκυλιά θα τους ειδοποιούσαν γαβγίζοντας τους και ότι θα τους προστάτευαν σε μια δύσκολη στιγμή. Όπως και έκαναν 6 ολόκληρα χρόνια φυλάγοντας τον ευαίσθητο χώρο πίσω από τον ΟΠΑΠ. Το μόνο που ζήταγαν τα 4 σκυλιά ήταν λίγη αγάπη και συντροφιά. Προβλήματα κατά καιρούς υπήρχαν με ελάχιστους υπάλληλους που πάντα ξεπερνιόντουσαν δείχνοντας κατανόηση στο πρόβλημα της φύλαξης του χώρου πίσω από τον ΟΠΑΠ και της ασφάλειας των εργαζομένων.

ΑΝΤΡΙΑΝΑ
Τα προβλήματα άρχισαν ουσιαστικά από το περασμένο καλοκαίρι (2009) όταν η Όλγα ένα βελγικό λυκόσκυλο πέθανε κάτω από «αδιευκρίνιστες συνθήκες». Συνεχίστηκαν όταν το βράδυ της Τετάρτης 16/12/2009 και ώρα 21:55 μμ. περίπου ένας υπάλληλος του ΟΠΑΠ οδηγώντας ιδιωτικό αυτοκίνητο (Μάρκας Audi, Α3, σκούρου χρώματος). Ο οποίος βγαίνοντας με το συγκεκριμένο αμάξι από το υπόγειο παρκινγκ του κτιρίου του ΟΠΑΠ στην οδό Οικονομίδου με δεξιά κατεύθυνση πάτησε με τους τροχούς του, τελείως αδικαιολόγητα παρόλο που μπορούσε να το αποφύγει, το Ντουρέ ένα ποιμενικό σκυλί. Το δύστυχο σκυλί το μόνο κακό που είχε κάνει ήταν να κάθεται στην άκρη του δρόμου πλάι στο πεζοδρόμιο και να κοιμάται. Παρόλο που ο Ντουρέ προσπάθησε να αποφύγει το αμάξι, δυστυχώς δεν τα κατάφερε. Γιατί ο ασυνείδητος οδηγός το οδηγούσε καταπάνω του με αποτέλεσμα να σπάσει το μπροστινό δεξί ποδαράκι του σκυλιού. Μετά από αυτή την αποτρόπαια πράξη του ο οδηγός θα μπορούσε καλοπροαίρετα να σταματήσει και να ελέγξει την κατάσταση του σκυλιού και να το βοηθήσει, αντί αυτού πάτησε τέρμα γκάζι και έφυγε με ιλιγγιώδη ταχύτητα από την οδό Οικονομίδου για να μην τον αντιληφθούν και κρατήσουν τον αριθμό κυκλοφορίας του. Το γεγονός αυτό αποδεικνύει την πρόθεση του οδηγού, που ήταν να οδηγήσει το αμάξι του επίτηδες καταπάνω στο σκυλί για να το πατήσει, ενώ μπορούσε να το αποφύγει. Το δύστυχο σκυλί έπεσε στο δρόμο σφαδάζοντας-κλαίγοντας από τους πόνους. Συνάδελφοι που ήταν μπροστά στο συμβάν και άλλοι που εργάζονταν στην εταιρεία βγήκαν από το κτίριο για να δουν τι συνέβαινε και βρήκαν το σκυλί σε άσχημη κατάσταση και προσπάθησαν να του παρέχουν τις πρώτες βοήθειες, μάταια όμως η ζημιά είχε γίνει. Για αυτό το λόγο το σκυλί μεταφέρθηκε στο ΔΙΚΕΠΑΖ για νοσηλεία από τις 17/12/09 έως τις 9/2/10 για να γίνει «καλά» το ποδαράκι του όπου και επέστρεψε στο χώρο διαμονής του στην οδό Οικονομίδου πίσω από τον ΟΠΑΠ.

ΝΤΟΥΡΕ
Όμως συνέβησαν και κάποια άλλα ευτράπελα τα οποία αξίζει να τα αναφέρουμε: Την επόμενη,ες ημέρα,ες κάποιοι συνάδελφοι-εργαζόμενοι στον ΟΠΑΠ προσπάθησαν να μάθουν τι ακριβώς είχε γίνει το συγκεκριμένο βράδυ. Μάταια όμως! Όταν ρώτησαν τους υπάλληλους της εταιρείας φύλαξης ΑΣΠΙΣ (ISS) που φυλάει τον ΟΠΑΠ και ειδικά αυτούς που ήταν παρόντες στο περιστατικό με το Ντουρέ για το ποιος ήταν ο οδηγός ή ο αριθμός κυκλοφορίας του Audi, Α3 που μακέλεψε το σκυλί. Είπαν ότι δεν ήξεραν, δεν πρόλαβαν να δουν!! Το χειρότερο που είπαν, όμως. Είναι ότι το αμάξι δεν βγήκε από τον ΟΠΑΠ, αλλά ήταν διερχόμενο από τον δρόμο (οδό Οικονομίδου). Ψέμα πέρα για πέρα. Αυτό το είπαν για να ρίξουν στάχτη στα μάτια μας κατ' υπόδειξη κάποιων ανώτερων υπαλλήλων ή διευθυντών του ΟΠΑΠ. Δηλαδή προσπάθησαν να "συγκαλύψουν" το γεγονός για να μην αναζητηθούν ευθύνες για την πρόκληση των σωματικών βλαβών του Ντουρέ. Υπογραμμίζουμε επίσης ότι το σχετικό έγγραφο Εισόδου-Εξόδου της πύλης του παρκινγκ «εξαφανίστηκε μυστηριωδώς». Μιλάμε για πλήρη συγκάλυψη!!!
Από τις 5 Ιανουαρίου (του 2010) άρχισαν να δίνονται εντολές (προφορικά και όχι εγγράφως) σε υπαλλήλους και καθαριστές, ίστριες του ΟΠΑΠ από κάποιους διευθυντές της ΟΠΑΠ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ και συγκεκριμένα τους Γιώργο Μαρκόπουλο (από το καλοκαίρι είχε πει να φύγουν, αλλά τον είχαμε σταματήσει) και την Χριστίνα Πάτση «να μην ταΐζει κανείς τα σκυλιά», έξω από το κτίριο του ΟΠΑΠ στο δρόμο και «όποιος τα ταΐζει να σημειώνουν το όνομα του και να τους το λένε». Ήταν μια πράξη εκφοβισμού και τρομοκράτησης των εργαζομένων που τους διέσπασε σε "φιλόζωους" και "μη φιλόζωους". Μάλιστα κατ'εντολή κάποιοι υπάλληλοι που δεν θέλουμε ούτε συναδέλφους μας να τους αποκαλέσουμε στήνονται με τις ώρες στα παράθυρα του κτιρίου του ΟΠΑΠ (ως ρουφιάνοι) και παρακολουθούν μην πάει κανείς και ταΐσει στο δρόμο τα άμοιρα σκυλάκια. Όποιος το κάνει μπαίνει στη black list και κινδυνεύει να χάσει την δουλειά του.
Ένας νομικός σύμβουλος του ΟΠΑΠ στα μέσα Ιανουαρίου έπιανε τους φύλακες και τους σεκιουριτάδες και τους έλεγε «να μην αφήνουν τα σκυλιά να πλησιάζουν το κτίριο του ΟΠΑΠ και να τα διώχνουν, καθώς και να μην τα ταΐζουν». «Όποιος είναι φιλόζωος να τα πάρει στο σπίτι του».
Την Παρασκευή 5/2/10 και ώρα 4:00 μμ. περίπου η Χριστίνα Πάτση όταν σχόλασε από τον ΟΠΑΠ βγήκε στο πεζοδρόμιο της οδού Οικονομίδου και πήρε ένα αλουμινένιο πιατάκι με σουβλάκια που είχε αφήσει κάποιος υπάλληλος για να φάνε τα σκυλιά και τα πέταξε στο κάδο απορριμμάτων.
Μια πράξη όχι τυχαία, γιατί την Τρίτη 16/2/10 προχθές δηλαδή, το απόγευμα στις 6:00 μμ. ρίξανε φόλες πίσω από τον ΟΠΑΠ με αποτέλεσμα να δηλητηριαστεί ο Κεφάλας (το ρουντβάιλερ). Το σκυλί λίγο μετά της 6:00 μμ. άρχισε να κάνει εμετούς και να παραπατάει, μέχρι που έπεσε κάτω και έτρεμε ολόκληρο. Τότε δυο εργαζόμενοι «ευαισθητοποιήθηκαν» και μετέφεραν το σκυλί με ένα αμάξι σε κοντινό κτηνιατρικό ιατρείο του Περιστερίου, έστω και καθυστερημένα. Μάταια όμως γιατί εκεί διαπιστώθηκε απλά ο θάνατος του και ο κτηνίατρος παρέδωσε πίσω το πτώμα του άτυχου ρουντβάιλερ όπου το πήραν οι δυο εργαζόμενοι και το έφεραν στον ΟΠΑΠ για να το πετάξουν στο κάδο απορριμμάτων του ΟΠΑΠ.

Εδώ βέβαια προκύπτουν κάποια ερωτηματικά; Γιατί ο κτηνίατρος παρέδωσε το νεκρό σκυλί; Αντί αυτού δεν έπρεπε να πάει για υγειονομική ταφή όπως προβλέπεται. Οι εργαζόμενοι πως πέταξαν το πτώμα στα σκουπίδια; Είναι επικίνδυνο για την δημόσια υγεία και άσχημο για το σκυλί που ξέραμε. Τον Κεφάλα οι άνθρωποι τον σκότωσαν δυο φορές, μια με την φόλα και μια με το πέταγμα του στα σκουπίδια.

ΚΕΦΑΛΑΣ
Ύστερα από αυτό το συμβάν κάποιοι εργαζόμενοι ενημερώσαμε το δήμο Περιστερίου και το ΔΙΚΕΠΑΖ για να μεταφερθούν τα εναπομείναντα δυο σκυλιά (Ντουρέ-Ανδριάνα) στο ΔΙΚΕΠΑΖ, όπου χτες Πέμπτη 18/2/10 τα πήγαν εκεί για να μην φάνε και αυτά φόλα, μέχρι ότου βρεθεί μια λύση.
Είναι όμως δυνατό αυτοί οι λίγοι διευθυντές-δικηγόροι-μόνιμοι που παίρνουν πάνω από 100.000 ευρώ ετησίως που συμμετέχουν σε επιτροπές με 17.000 ευρώ μηνιαίως να ασχολούνται για το κακό των αδέσποτων σκυλιών. Αντί να ασχολούνται με τον ΟΠΑΠ και την επερχόμενη οικονομική κρίση και τις συνέπειες της, σε αυτόν και την συρρίκνωση του τζίρου του που ενδέχεται να είναι καταστροφική. Τόσο μυαλό έχουν;
Αυτό που γίνεται στον ΟΠΑΠ τις τελευταίες ημέρες είναι καθαρός φασισμός, έχει καταργηθεί ο ν.3170/03 και το σύνταγμα. Απαγορεύουν να εκφράσουμε την αγάπη μας και το συναίσθημα μας στα αδέσποτα σκυλιά. Μας υποχρεώνουν να τα  κυνηγάμε, ενώ αυτά μας φυλάνε και μας προστατεύουν.

Μιλάμε για τον ολοκληρωτικό φασισμό μιας πολυεθνικής εταιρείας. Για σχιζοφρενείς και μανιοκαταθλιπτικούς που με την λιγοστή εξουσία που διαθέτουν καταστρέφουν όσα περισσότερα μπορούν.

Ζητάμε την συμπαράσταση σας,
να μοιράσετε την καταγγελία σε όσους περισσότερους μπορείτε.
Να ενημερωθούν τα κανάλια, οι εφημερίδες για να πάρει το θέμα μεγάλη έκταση. Το ευαίσθητο σημείο του ΟΠΑΠ είναι τα κέρδη του (τζίρος) και οι μέτοχοι του. Έτσι θα ασκηθεί πίεση.

Φιλόζωοι Εργαζόμενοι στον ΟΠΑΠ