Καθ’ όλη την ιστορία της ανθρωπότητας, άνθρωποι έχουν βρεθεί στο στόχαστρο διακρίσεων και βίας ως αποτέλεσμα αντιλήψεων όπως ο ρατσισμός ή ο σεξισμός. Η δουλεία ή η ενδοοικογενειακή βία με θύμα τις γυναίκες, σήμερα αντιμετωπίζονται ως φαινόμενα αποτρόπαια, αλλά δεν ήταν πάντοτε έτσι. Προκαλεί έκπληξη, αλλά κάποτε ήταν φυσικό και δίκαιο, κάποιοι άνθρωποι να θεωρούνται κατώτερα όντα.
"Δέχθηκα ακόμη μία ντουζίνα μαστιγώματα στο τμήμα της πλάτης μου ακριβώς πάνω από τα ματωμένα σημάδια του προηγούμενου μαστιγώματος…μέχρι που δέχθηκα 96 μαστιγώματα, και η πλάτη μου ήταν κομμένη και σημαδεμένη από άκρη σε άκρη. Κάθε χτύπημα του μαστίγιου με είχε ματώσει. Πολλές πληγές είχαν μήκος μέχρι και επτά εκατοστά. Η πλάτη μου έκαιγε σαν να την είχαν καλύψει με καυτή στάχτη, ανακατεμένη με αναμμένα κάρβουνα. Και ένιωσα την σάρκα μου να τρέμει, όπως τα ζώα που σφαγιάζονται από το χασάπη και γδέρνονται ενώ είναι ακόμη μισοζωντανά." Ένας Αμερικανός Σκλάβος, 1859Σήμερα, οι περισσότεροι άνθρωποι βλέπουν τα ζώα ως κατώτερα. Ωστόσο, έρευνες δείχνουν ότι και αυτά μπορούν να νιώσουν συναισθήματα και αισθήσεις όπως άγχος, ευχαρίστηση, δυνατό πόνο, φόβο για το θάνατο ή ανία και αυτά τα συναισθήματα έχουν σημασία για εκείνα όσο και τα δικά μας για εμάς. Ανεξάρτητα από αυτό, συναισθάνοντα πλάσματα σκλαβώνονται και δολοφονούνται για «τροφή», τα σώματά τους χρησιμοποιούνται σε πειράματα, το δέρμα τους για ρούχα, και η εμφάνισή τους για διασκέδαση. Η επιθυμία μας να τα χρησιμοποιούμαι για όφελός μας θεωρείται πιο σημαντική από το δικαίωμά που έχουν στη διαχείριση των σωμάτων τους, και καθώς δεν μπορούν να υπερασπιστούν τον εαυτό τους, υποφέρουν και πεθαίνουν ανά δισεκατομμύρια.
"Η αγελάδα δεν μπορούσε να σταθεί στα πόδια της, κι έτσι της λύγισαν την ουρά μέχρι να πονέσει και την έσυραν στο σφαγείο με ένα σχοινί. Τη χτύπησαν στο μέτωπο για να την αναισθητοποιήσουν και την ύψωσαν ανάποδα με μία αλυσίδα τυλιγμένη γύρω από το πίσω πόδι της. Όταν ένας εργάτης έμπηξε το μαχαίρι στο λαιμό της, ανέκτησε τις αισθήσεις της. Με το αίμα και τα υγρά να τρέχουν από το λαιμό της, το στόμα και τα ρουθούνια της, προσπαθούσε να αναπνεύσει και να ελευθερωθεί, κρεμάμενη από το ένα πόδι, για ενάμιση λεπτό, πριν ο εργάτης επιστρέψει και την κόψει από το λαιμό μέχρι το στόμα της. Έπειτα άρχισε να γδέρνει το πρόσωπό της ενώ αυτή σφάδαζε και κλωτσούσε" Ακτιβιστής της Animal Equality, 2009.Η ιδέα ότι τα άλλα ζώα είναι κατώτερα και ότι μπορούμε να τα χρησιμοποιήσουμε απλά και μόνο γιατί γεννήθηκαν με γούνα ή φτερά, είναι μία παράλογη και άδικη προκατάληψη προς τα άλλα είδη, γνωστή ως σπισισμός. Ο σπισισμός παραβλέπει την ομοιότητα – την ενσυναίσθηση- και όπως με το ρατσισμό και το σεξισμό, οι αδύναμοι είναι αυτοί που υποφέρουν για το κέρδος άλλων.
"Τα ζώα του κόσμου υπάρχουν για τους δικούς τους λόγους. Δεν φτιάχτηκαν για τους ανθρώπους, όπως οι μαύροι δεν φτιάχτηκαν για τους λευκούς, και οι γυναίκες δεν φτιάχτηκαν για τους άνδρες."Alice Walker, συγγραφέας του The Color Purple, και κάτοχος βραβείου ΠούλιτζερΗ πλειοψηφία της κοινωνίας κλείνει τα μάτια στο σπισισμό αλλά καθώς όλο και περισσότεροι άνθρωποι συνειδητοποιούν ότι τα μη-ανθρώπινα ζώα δεν είναι ιδιοκτησία μας και ότι αξίζουν να ζουν ελεύθερα από την εκμετάλλευση των ανθρώπων, αποφασίζουν να γίνουν βίγκαν.
Επιλέγοντας μία φυτική διατροφή, ελεύθερη από ζωικά προϊόντα, φορώντας μη-ζωικά παπούτσια και ρούχα, χρησιμοποιώντας βίγκαν καλλυντικά και προϊόντα για το σπίτι και διασκεδάζοντας χωρίς να χρησιμοποιούμε ζώα, όλοι προχωράμε ένα βήμα πιο κοντά σε μία ειρηνική και δίκαιη κοινωνία για όλους.
πηγή: www.animalequality.net
Διαβάστε επίσης:
BabyCakes
Σπισισμός ενάντια αναπαλλοτρίωτων δικαιωμάτων
Σπισισμός ίσον Φασισμός
Σπισισμός (του Gary L. Francione)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου