Αν ένας άντρας κακοποιεί τη γυναίκα του, του ζητάμε να σταματήσει ή σηκώνουμε τα χέρια ψηλά και του λέμε, πως αφού πρόκειται να τη χτυπήσει, τουλάχιστον ας μη το κάνει πολύ βαριά; Με τον ίδιο τρόπο, όταν ένα άτομο ετοιμάζεται να φάει κρέας, του εξηγούμε γιατί πρέπει να σταματήσει ή σηκώνουμε τα χέρια ψηλά και του λέμε πως αφού πρόκειται να φάει κρέας, ας είναι τουλάχιστον από βιολογική φάρμα;;;
Η σύγκριση αυτή δεν έχει σκοπό να προσβάλλει κανέναν, αλλά μόνο να υπογραμμίσει το παράλογο των δύο καταστάσεων. Είναι άλλο πράγμα να υποστηρίζεις την πλήρη απελευθέρωση ενός ανθρώπου ή ενός ζώου, και άλλο πράγμα να υποστηρίζεις την κράτησή του, την σκλαβιά του, αρκεί να γίνεται με 'ανθρώπινες συνθήκες'. Ένα κελί ή ένα κλουβί λίγα τετραγωνικά μεγαλύτερο, παραμένει φυλακή. Αυτό δεν μπορούν να δουν οι κοντόφθαλμοι που αγωνίζονται για καλύτερες συνθήκες στις φυλακές, για καλύτερες συνθήκες στα σφαγεία.
Εκμετάλλευση και 'συμπόνοια'
Ο αγώνας για καλύτερες συνθήκες εκμετάλλευσης των ζώων, είναι σαν να αποφασίζουμε πως έχουμε χάσει χωρίς πρώτα να αγωνιστούμε. Βλέπουμε οργανώσεις και ομάδες ανθρώπων που έχουν κηρύξει ότι παλεύουν για τα δικαιώματα των ζώων και την απελευθέρωσή τους, να συνεργάζονται με εταιρείες και παραγωγούς που στηρίζουν την εκμετάλλευσή τους. Αυτή η στάση δεν οφελεί το κίνημα για την απελευθέρωση και το μόνο που περνάει στο κοινωνικό σύνολο , είναι πως τα ζώα δεν είναι τίποτα άλλο από πηγές εισόδων, αντικείμενα προς πώληση και αξεσουάρ για τον καναπέ, κι αυτό μόνο όταν τυγχάνει να είναι μαλλιαρά και χαριτωμένα όπως οι γάτες και οι σκύλοι.
Αυτή η τακτική κάνει το εξής :
Δικαιολογεί τη σκλαβιά,
ζητώντας μακρύτερες αλυσίδες
Ζητά από τον εκμεταλλευτή,
να βασανίσει λίγο πιο μαλακά το θύμα.
Αλλά δεν απαιτεί το τέλος αυτής της τραγωδίας
δεν αποζητά την ελευθερία για τους σκλάβους
και το γκρέμισμα των σφαγείων.
Οφείλουμε να είμαστε πιο συνεπείς.
Γιατί τα ζώα δεν χρειάζονται
τις δικαιολογίες μας.
Χρειάζονται τη δράση μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου