Παραγωγή γάλακτος

Συνανάρτηση των blogs Troo Food Liberation, Veganizer, Animal News GR, Αντισπιστική Δράση, Απελευθέρωση των Ζώων!, AnimalRightsGr, Οπτικοακουστικό Αρχείο για τα Δικαιώματα των Ζώων.

Οι περισσότεροι άνθρωποι όταν αγοράζουν γάλα έχουν στο νου τους σκηνές που κοσμούν τις συσκευασίες γαλακτοκομικών προϊόντων, όπου οι αγελάδες βόσκουν ευτυχισμένες σε καταπράσινα λιβάδια. Η σκηνή αυτή όμως είναι απλά μια φαντασίωση στην εποχή μας. Αν η βιομηχανία κρέατος είναι φρικιαστική, η κατάσταση στη γαλακτοβιομηχανία είναι αναμφισβήτητα πολύ χειρότερη. Οι καταναλωτές είναι αδύνατον να γνωρίζουν τις συνθήκες εκτροφής των ζώων, πολλές φορές ούτε και τη χώρα προέλευσης των προϊόντων που επιλέγουν,αφού η αναγραφή της στις συσκευασίες δεν είναι υποχρεωτική μέχρι στιγμής από την ευρωπαϊκή νομοθεσία. Καθώς οι γαλακτοβιομηχανίες έχουν πρωταρχικό στόχο την αύξηση της παραγωγής και όχι το σεβασμό των ζώων, αν επιμένουμε να τρώμε γάλα, τυρί, κρέμες, παγωτά και άλλα γαλακτοκομικά προϊόντα είναι αδύνατο να το κάνουμε με καθαρή συνείδηση - και δεν μιλάμε για το λίπος ή τη χοληστερόλη. Για ένα πράγμα μόνο μπορούμε να είμαστε σίγουροι. Ότι η μεγάλη πλειοψηφία των γαλακτοκομικών προϊόντων που καταναλώνουμε προέρχεται από εργοστάσια με φριχτές συνθήκες διαβίωσης, όπως αυτό στο παρακάτω video.

Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με το γάλα και τις επιπτώσεις στην υγεία επισκεφτείτε τα παρακάτω sites:
http://www.notmilk.com/
http://www.strongbones.org/
http://nomilk.com/
http://www.milksucks.com/

Το γάλα προέρχεται από μητέρες που θρηνούν

Κάθε χρόνο, 9 εκατομμύρια μητέρες*
αναγκάζονται να υπομείνουν τη χειρότερη απώλεια

Όλες οι θηλυκές που χρησιμοποιούνται στην παραγωγή γάλακτος, απομακρύνονται με βία από τα μωρά τους αμέσως μετά τη γέννα.

Κάποιες προσπαθούν να απωθήσουν τους επιτιθέμενους, κάποιες προσπαθούν να προστατεύσουν τα μωρά τους χρησιμοποιώντας το σώμα τους, κάποιες κυνηγούν μανιωδώς τα φορτηγά μεταφοράς, κάποιες κλαίνε οικτρά, κάποιες αποσύρονται μέσα σε σιωπηλή απελπισία. Μερικές ακολουθούν με εμπιστοσύνη τους φύλακές τους μόνο και μόνο για να επιστρέψουν σε έναν άδειο στάβλο.

Όλες εκλιπαρούν για τα μωρά τους σε γλώσσα
που δεν χρειάζεται καμία μετάφραση:

Μουγκρίζουν, κλαίνε, στενάζουν. Πολλές συνεχίζουν να φωνάζουν τα μωρά τους ασταμάτητα για ημέρες και νύχτες . Κάποιες σταματούν να τρώνε και να πίνουν. Ψάχνουν πυρετωδώς. Πολλές αρνούνται να τα παρατήσουν και επιστρέφουν στον άδειο τόπο ξανά και ξανά. Κάποιες αποσύρονται σε σιωπηλό θρήνο. Όλες θυμούνται μέχρι την τελευταία τους πνοή, το πρόσωπο, τη μυρωδιά, τη φωνή, το περπάτημα κάθε μωρού που κυοφόρησαν για εννιά μήνες, που ένοιωσαν τους ήχους του, που γέννησαν με δυσκολία, που καθάρισαν, που αγάπησαν, και ποτέ δεν είχαν την ευκαιρία να γνωρίσουν, να φροντίσουν, να προστατεύσουν και να δουν ζωντανό. Τα κοριτσάκια τους θα μεγαλώσουν για να αντικαταστήσουν τις ίδιες τις «ξοδεμένες» μητέρες τους, ενώ τα αγοράκια τους θα σφαχτούν για «μοσχαράκια γάλακτος».

Μετά από επαναλαμβανόμενους κύκλους καταναγκαστικών γονιμοποιήσεων, επίπονων γεννών, ανελέητου αρμέγματος, και συντριπτικού πένθους, το πνεύμα τους εγκαταλείπει, το σώμα τους μαραζώνει, το γάλα τους στερεύει. Στην ηλικία που, στη φύση, μια θηλυκή αγελάδα μόλις και θα έμπαινε στην ενηλικίωση, η ζωή της γαλακτοπαραγωγού αγελάδας τελειώνει. Όταν η "παραγωγή" της σε γάλα μειωθεί, αυτή και οι άλλες "ξοδεμένες" συντρόφισσές της στο κοπάδι, μεταφέρονται με φορτηγά για σφαγή. Κάποιες κυοφορούν. Όλες θηλάζουν ακόμα. Καθώς σπρώχνονται με βία προς το θάνατό τους, το γάλα τους στάζει ακόμη στο πάτωμα του σφαγείου.

Όλη η παραγωγή γάλακτος, συμπεριλαμβανομένης της βιολογικής και «ελευθέρας βοσκής», καταφέρνει να υπάρχει κάνοντας σε εκατομμύρια ανυπεράσπιστα θηλυκά,
το χειρότερο πράγμα που μπορεί κάνει κάποιος σε μια μητέρα.

Οι καταναλωτές γαλακτοκομικών στηρίζουν και διατηρούν με τις αγορές τους αυτή την προμελετημένη βαναυσότητα.

Μπορείτε να την σταματήσετε.
GoVeganNow.com

Peaceful Prairie Sanctuary.org

*Ο αριθμός αυτός αναφέρεται μόνο στην γαλακτοπαραγωγή των ΗΠΑ. Ο συνολικός αριθμός ανά τον κόσμο ξεπερνά κάθε φαντασία.


Κατεβάστε το αρχείο σε pdf για εκτύπωση και μοίρασμα
http://www.peacefulprairie.org/outreach/Dairy-Greek.pdf

Διαμαρτυρία για τη Μεγάλη Σφαγή της Μεγάλης Εβδομάδας

Την 1η Απριλίου 2010, Μ. Πέμπτη, και ώρα 11.00 π.μ. στην πλατεία Συντάγματος, ακτιβιστές για τα Δικαιώματα των Ζώων οργανώνουν σιωπηλή διαμαρτυρία για την «παραδοσιακή» σφαγή των εκατομμυρίων αμνών που γίνεται κάθε χρόνο τέτοιες μέρες στη χώρα μας.

Η διαμαρτυρία στοχεύει στο να αναδείξει την υποκρισία της κοινωνίας μας και τις αντιφάσεις στις οποίες εμπίπτει, όταν γιορτάζονται ημέρες αγάπης βάφοντας το πράσινο χορτάρι κόκκινο με το αίμα αθώων ζώων. Το κρεοφαγικό ξεσάλωμα του Πάσχα είναι αυτό που ακολουθεί μια απίστευτη βαρβαρότητα και ασέβεια που επιδεικνύουμε προς τους δύστυχους οβελίες, προκειμένου να κορέσουμε την άκρατη όρεξή μας για σάρκα. Ήδη τα σούπερ-μάρκετ και τα κρεοπωλεία έχουν αρχίσει να μοστράρουν τα άψυχα κορμιά τους και τα εντόσθιά τους, γνωρίζοντας ότι αυτό το θέαμα δε θα προκαλέσει καμία αισθητική ή ηθική ενόχληση, αφού άλλωστε το αγοραστικό κοινό είναι εθισμένο σε τέτοιου είδους θεάματα. Δεν έχει σημασία αν έχουν τα ίδια όργανα με μας, το ίδιο αίμα με μας και τους ίδιους αισθητήρες πόνου με μας. Ούτε έχει σημασία αν ο Θεός ζήτησε αγάπη και όχι θυσίες: «...εἰ δὲ ἐγνώκειτε τί ἐστιν, ἔλεον θέλω καὶ οὐ θυσίαν...» (Κ.Δ. Ματθαίος Κεφ. 9.13 & 12.7), «...διότι ἐὰν θύσωσιν θυσίαν καὶ φάγωσιν κρέα κύριος οὐ προσδέξεται αὐτά νῦν μνησθήσεται τὰς ἀδικίας αὐτῶν...» (Ωσηέ 8:13)» και «Δεν πρέπουν σε χριστιανούς θυσίες μετά τη Θυσία του Χριστού» Απ. Παύλος Προς Εβραίους. Είναι πολλές οι αναφορές στις γραφές που μαρτυρούν ότι ο Χριστός δίδασκε η πίστη μας προς το Θεό να εκδηλώνεται με πράξεις αγάπης και όχι με θυσίες.

Δεν είναι όμως μόνο η σφαγή μια αποτρόπαιη πράξη αυτή καθαυτή, αλλά και ό,τι προηγείται ή έπεται αυτής. Τα αρνιά προς σφαγή στοιβάζονται σε φορτηγά για να ταξιδέψουν από τον ένα τόπο στον άλλο μέσα σε συνθήκες συνωστισμού χωρίς νερό και φαγητό επί ώρες. Αυτό τους προκαλεί εξαιρετικό στρες και πανικό, ενώ πολλά από αυτά πεθαίνουν πριν φτάσουν στον προορισμό τους. Όταν δε φτάσουν στο σφαγείο, σφάζονται χωρίς κανένα αναισθητικό, ενώπιον των άλλων που αναγκάζονται να παρακολουθήσουν το θέαμα έντρομα και πανικοβλημένα βελάζοντας σπαρακτικά, εφόσον αντιλαμβάνονται ότι το ίδιο θα συμβεί και σε αυτά. Εκτός αυτού, πολλά ζώα κυρίως στην ύπαιθρο, δεν οδηγούνται καν σε σφαγείο αλλά σφάζονται στις αυλές των σπιτιών μπροστά στα μάτια όλων των παρευρισκομένων, μικρών και μεγάλων.

Ση διαμαρτυρία συμμετέχει η Πανελλαδική Συντονιστική Επιτροπή 80 Ζωοφιλικών Σωματείων, ο σύλλογος ΠΟ.ΦΥ.ΖΩ, η Θεματική Ομάδα για τα Δικαιώματα των Ζώων των Οικολόγων Πράσινων, φιλοζωικές ομάδες του Facebook και άλλοι ανεξάρτητοι πολίτες.


Tρόπος Διαμαρτυρίας

1) Φοράμε όλοι μαύρα με κόκκινα μαντήλια.

2) Καθόμαστε σιωπηλοί και ακίνητοι.

3) Κρατάμε όλοι αφίσες ίδιου μεγέθους 50Χ70 στα χέρια μας.

(Παρακαλούμε όσοι συμμετέχοντες μπορούν να φτιάξουν δικές τους αφίσες).


http://www.facebook.com/#!/event.php?eid=104834739554465&index=1

Πεθαίνουν σφαδάζοντας, με σπασμούς

Αναδημοσίευση από ΤΑ ΝΕΑ


Ο Νεοϋορκέζος συγγραφέας Τζόναθαν Σάφραν Φόερ τρύπωσε παράνομα νύχτα σε εκτροφεία, μίλησε με δεκάδες εργάτες αλλά και ακτιβιστές για τα δικαιώματα των ζώων. Τώρα, περιγράφει όλα όσα είδε


Πεθαίνουν σφαδάζοντας, με σπασμούς
«Τρώγοντας Ζώα»: σκληρές εικόνες από τα άδυτα των σφαγείων


ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΚΙΤΤΥ ΞΕΝΑΚΗ
ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: Σάββατο 27 Φεβρουαρίου 2010


«Εating Αnimals». Τρώγοντας Ζώα. Το βιβλίο που κάθε φανατικός κρεατοφάγος εύχεται να μην πέσει ποτέ στα χέρια του. Για να το γράψει, ο 33χρονος Νεοϋορκέζος συγγραφέας, που έγινε με τα δύο προηγούμενα (τα πρώτα) μυθιστορήματά του το αγαπημένο παιδί της νέας αμερικανικής λογοτεχνίας, πέρασε τρία χρόνια «βυθισμένος στην εντατική κτηνοτροφία». Στη διάρκειά τους, ο Τζόναθαν Σάφραν Φόερ χρειάστηκε να τρυπώσει παράνομα μέσα στη νύχτα σε εκτροφεία πουλερικών, να διεισδύσει στα άδυτα σφαγείων, να επιστρατεύσει τη βοήθεια σκληροπυρηνικών ακτιβιστών για τα δικαιώματα των ζώων, να μιλήσει με δεκάδες ανώνυμους εργάτες της βιομηχανίας. Το έργο των 352 σελίδων που προέκυψε είναι σκληρό. Τόσο που το ένθετο «G2» της «Guardian» συνόδευσε τα αποσπάσματα που δημοσίευσε με την εξής προειδοποίηση: «Η ΑΝΑΓΝΩΣΗ ΟΣΩΝ ΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΣΑΣ ΚΑΝΕΙ ΝΑ ΚΟΨΕΤΕ ΜΙΑ ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΤΟ ΚΡΕΑΣ».
Είναι δύσκολο να συλλάβει κανείς την εικόνα 25.000- 30.000 πουλερικών στοιβαγμένων μέσα σε μια αποθήκη 15 επί 150 μέτρα. Προσπαθήστε όμως. Φανταστείτε την έκταση, τα δεκάδες χιλιάδες πουλερικά. Κλείστε τον χώρο με τοίχους χωρίς παράθυρα και βάλτε από πάνω ένα ταβάνι. Προσθέστε αυτόματα συστήματα (γεμάτης φάρμακα) τροφής, νερού, θέρμανσης και εξαερισμού. Αυτό είναι ένα εκτροφείο.


Περνάμε τώρα στην εκτροφή. Κατ΄ αρχάς, βρείτε ένα κοτόπουλο που θα μεγαλώσει γρήγορα με όσο το δυνατόν λιγότερο φαγητό. Οι μύες και οι λιπώδεις ιστοί αυτών των νεομεταλλαγμένων «βρώσιμων κοτόπουλων» αναπτύσσονται πολύ πιο γρήγορα από τα οστά τους, προκαλώντας δυσμορφίες και ασθένειες. Ένα ποσοστό 1%-4% των πουλερικών θα πεθάνουν σφαδάζοντας, με σπασμούς, από το σύνδρομο του αιφνίδιου θανάτου, μια πάθηση ουσιαστικά άγνωστη εκτός εκτροφείων. Τρία στα τέσσερα θα έχουν κάποιας μορφής πρόβλημα στην κίνηση και η κοινή λογική λέει πως νιώθουν μόνιμα πόνο.


Για τα βρώσιμα κοτόπουλα, αφήστε τους προβολείς αναμμένους περίπου 24 ώρες ημερησίως την πρώτη εβδομάδα της ζωής των νεοσσών. Αυτό τα ενθαρρύνει να τρώνε περισσότερο. Έπειτα κλείστε για λίγο τα φώτα, δίνοντάς τους ίσως τέσσερις ώρες σκοτάδι ημερησίως- ύπνος ίσα ίσα αρκετός για να επιβιώσουν. Φυσικά, τα κοτόπουλα θα τρελαθούν αν υποχρεωθούν να ζήσουν σε αυτές τις αφύσικες συνθήκες για πολύ. Τουλάχιστον τα βρώσιμα κοτόπουλα σφαγιάζονται συνήθως την 42η ημέρα της ζωής τους. Δεν χρειάζεται καν να επισημάνουμε πως το να στριμώχνεις παραμορφωμένα, παραγεμισμένα με φάρμακα, υπερβολικά στρεσαρισμένα πουλερικά μέσα σε ένα βρωμερό, καλυμμένο με περιττώματα δωμάτιο δεν είναι πολύ υγιεινό.


Οι έρευνες. Τύφλωση, βακτηριακές μολύνσεις των οστών, προβλήματα σε σπονδύλους και τένοντες, παράλυση, εσωτερική αιμορραγία, αναιμία, αναπνευστικές ασθένειες και αποδυναμωμένα ανοσοποιητικά συστήματα είναι συχνά προβλήματα στα εκτροφεία. Επιστημονικές έρευνες και στοιχεία της αμερικανικής κυβέρνησης δείχνουν πως σχεδόν όλα τα πουλερικά μολύνονται από Ε coli (κολοβακτηρίδιο κοπράνων) και ένα ποσοστό 39%-75% στα σημεία λιανικής πώλησης παραμένουν μολυσμένα. Ένα 8% των πουλερικών μολύνεται από σαλμονέλα και ποσοστό 70%-90% από έναν άλλο εν δυνάμει θανάσιμο παθογόνο παράγοντα, το καμπυλοβακτήριο.


Πόσο ωραία γεύση μπορεί να έχει ένα ζώο γεμάτο φάρμακα και αρρώστιες; Στην πράξη, τα πουλερικά τρομπάρονται με «θρεπτικά υλικά» και αλμυρά διαλύματα που τους δίνουν αυτά που θεωρούμε όψη, οσμή και γεύση του κοτόπουλου.



«Καμιά φορά ο γδάρτης ανακαλύπτει πως το ζώο έχει ακόμα τις αισθήσεις του...»


Δεν είναι δύσκολο να καταλάβει κανείς γιατί η βιομηχανία του βοδινού κρέατος δεν αφήνει ούτε καν έναν ένθερμο κρεατοφάγο να πλησιάσει κοντά στις εγκαταστάσεις των σφαγείων της. Σε ένα τυπικό σφαγείο, οι αγελάδες οδηγούνται μέσω ενός επικλινούς διαδρόμου σε έναν μεταλλικό κλωβό. Ο «αναισθησιολόγος» πιέζει ένα μεγάλο αεροβόλο ανάμεσα στα μάτια της αγελάδας. Ένα ατσάλινο μπουλόνι εκτοξεύεται μέσα στο κρανίο της, προκαλώντας συνήθως λιποθυμία ή θάνατο. Κάποιες φορές το μπουλόνι απλώς ζαλίζει το ζώο, που είτε διατηρεί τις αισθήσεις του ή ξυπνάει αργότερα, στη διάρκεια της «επεξεργασίας». Ας μιλήσουμε ανοιχτά: αφαίμαξη, γδάρσιμο και διαμελισμός γίνονται ενόσω τα ζώα έχουν τις αισθήσεις τους. Συμβαίνει όλη την ώρα.


Σε μερικά δευτερόλεπτα, η αγελάδα προχωρά στη γραμμή παραγωγής ώστε να φτάσει στον «αλυσιδά», που δένει μια αλυσίδα γύρω από ένα πίσω πόδι και ανυψώνει το ζώο στον αέρα. Το ζώο μετακινείται τώρα μηχανικά σε έναν «κόφτη», που κόβει την καρωτίδα και μία φλέβα στον λαιμό. Το ζώο μετακινείται ξανά σε ένα «κάγκελο αφαίμαξης» και αφήνεται εκεί για αρκετά λεπτά.


Η διακοπή της ροής του αίματος στον εγκέφαλο του ζώου το σκοτώνει, αλλά όχι ακαριαία.


«Ανοιγοκλείνουν τα μάτια και τεντώνουν τον λαιμό τους πέρα δώθε, κοιτάζοντας τριγύρω, σε αλλόφρονα κατάσταση», εξηγεί ένας εργάτης.


Η αγελάδα μετακινείται κατόπιν στον «γδάρτη»- εκεί όπου αφαιρείται το δέρμα από το κεφάλι της. «Καμιά φορά ο γδάρτης ανακαλύπτει πως το ζώο έχει ακόμα τις αισθήσεις του και αρχίζει να κλωτσάει άγρια. Αν συμβεί αυτό, οι γδάρτες σπρώχνουν ένα μαχαίρι στο πίσω μέρος του κεφαλιού του για να κόψουν τον νωτιαίο μυελό».


Η πρακτική αυτή, όπως αποδεικνύεται, ακινητοποιεί το ζώο αλλά δεν το κάνει να μη νιώθει τίποτα. Μετά τον γδάρτη, το κουφάρι (ή αγελάδα) προχωράει σε άλλους εργάτες, που κόβουν τα κάτω μέρη των ποδιών του. «Όσο για αυτά που ανασταίνονται, μοιάζουν σαν να προσπαθούν να σκαρφαλώσουν τοίχους. Και οι εργάτες δεν θέλουν να περιμένουν μέχρι να έρθει κάποιος εκεί να τα βγάλει ξανά νοκ άουτ. Απλώς κόβουν λοιπόν τα κάτω μέρη των ποδιών. Όταν το κάνουν αυτό, οι αγελάδες τρελαίνονται, κλωτσώντας προς κάθε κατεύθυνση».


Το ζώο κατόπιν γδέρνεται, ξεκοιλιάζεται και κόβεται στα δύο. Σε αυτό το σημείο μοιάζει επιτέλους με τη στερεότυπη εικόνα του βοδινού κρέατος- κρεμασμένο απόκοσμα ακίνητο μέσα σε καταψύκτες. 

Καταγγελία Εργαζομένων ΟΠΑΠ

ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΟΠΑΠ
Παρασκευή 19/2/2010

ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ
Παρασκευή 19/2/2010
Ο ΟΠΑΠ μεταφέρθηκε στο Περιστέρι επί της Λεωφόρου Κηφισού 62 από το έτος 2004. Τον ίδιο χρόνο πίσω από το κτίριο της διοίκησης στην οδό Οικονομίδου άρχισε να μαζεύεται μια μικρή ομάδα από τέσσερα σκυλάκια με τα ονόματα Ντουρέ-Κεφάλας-Ανδριάνα-Όλγα. Τα σκυλάκια αυτά υιοθετήθηκαν αμέσως από μια ομάδα φιλόζωων εργαζομένων του ΟΠΑΠ και ειδικά των φυλάκων του που φύλαγαν το απέναντι παρκινγκ και έγιναν τα σκυλιά του ΟΠΑΠ. Ήταν πολύ συντροφικά και καλοί φύλακες, οι εργαζόμενοι της φύλαξης μπορούσαν να είναι ήσυχοι ότι εάν κάτι δεν πήγαινε καλά, τα σκυλιά θα τους ειδοποιούσαν γαβγίζοντας τους και ότι θα τους προστάτευαν σε μια δύσκολη στιγμή. Όπως και έκαναν 6 ολόκληρα χρόνια φυλάγοντας τον ευαίσθητο χώρο πίσω από τον ΟΠΑΠ. Το μόνο που ζήταγαν τα 4 σκυλιά ήταν λίγη αγάπη και συντροφιά. Προβλήματα κατά καιρούς υπήρχαν με ελάχιστους υπάλληλους που πάντα ξεπερνιόντουσαν δείχνοντας κατανόηση στο πρόβλημα της φύλαξης του χώρου πίσω από τον ΟΠΑΠ και της ασφάλειας των εργαζομένων.

ΑΝΤΡΙΑΝΑ
Τα προβλήματα άρχισαν ουσιαστικά από το περασμένο καλοκαίρι (2009) όταν η Όλγα ένα βελγικό λυκόσκυλο πέθανε κάτω από «αδιευκρίνιστες συνθήκες». Συνεχίστηκαν όταν το βράδυ της Τετάρτης 16/12/2009 και ώρα 21:55 μμ. περίπου ένας υπάλληλος του ΟΠΑΠ οδηγώντας ιδιωτικό αυτοκίνητο (Μάρκας Audi, Α3, σκούρου χρώματος). Ο οποίος βγαίνοντας με το συγκεκριμένο αμάξι από το υπόγειο παρκινγκ του κτιρίου του ΟΠΑΠ στην οδό Οικονομίδου με δεξιά κατεύθυνση πάτησε με τους τροχούς του, τελείως αδικαιολόγητα παρόλο που μπορούσε να το αποφύγει, το Ντουρέ ένα ποιμενικό σκυλί. Το δύστυχο σκυλί το μόνο κακό που είχε κάνει ήταν να κάθεται στην άκρη του δρόμου πλάι στο πεζοδρόμιο και να κοιμάται. Παρόλο που ο Ντουρέ προσπάθησε να αποφύγει το αμάξι, δυστυχώς δεν τα κατάφερε. Γιατί ο ασυνείδητος οδηγός το οδηγούσε καταπάνω του με αποτέλεσμα να σπάσει το μπροστινό δεξί ποδαράκι του σκυλιού. Μετά από αυτή την αποτρόπαια πράξη του ο οδηγός θα μπορούσε καλοπροαίρετα να σταματήσει και να ελέγξει την κατάσταση του σκυλιού και να το βοηθήσει, αντί αυτού πάτησε τέρμα γκάζι και έφυγε με ιλιγγιώδη ταχύτητα από την οδό Οικονομίδου για να μην τον αντιληφθούν και κρατήσουν τον αριθμό κυκλοφορίας του. Το γεγονός αυτό αποδεικνύει την πρόθεση του οδηγού, που ήταν να οδηγήσει το αμάξι του επίτηδες καταπάνω στο σκυλί για να το πατήσει, ενώ μπορούσε να το αποφύγει. Το δύστυχο σκυλί έπεσε στο δρόμο σφαδάζοντας-κλαίγοντας από τους πόνους. Συνάδελφοι που ήταν μπροστά στο συμβάν και άλλοι που εργάζονταν στην εταιρεία βγήκαν από το κτίριο για να δουν τι συνέβαινε και βρήκαν το σκυλί σε άσχημη κατάσταση και προσπάθησαν να του παρέχουν τις πρώτες βοήθειες, μάταια όμως η ζημιά είχε γίνει. Για αυτό το λόγο το σκυλί μεταφέρθηκε στο ΔΙΚΕΠΑΖ για νοσηλεία από τις 17/12/09 έως τις 9/2/10 για να γίνει «καλά» το ποδαράκι του όπου και επέστρεψε στο χώρο διαμονής του στην οδό Οικονομίδου πίσω από τον ΟΠΑΠ.

ΝΤΟΥΡΕ
Όμως συνέβησαν και κάποια άλλα ευτράπελα τα οποία αξίζει να τα αναφέρουμε: Την επόμενη,ες ημέρα,ες κάποιοι συνάδελφοι-εργαζόμενοι στον ΟΠΑΠ προσπάθησαν να μάθουν τι ακριβώς είχε γίνει το συγκεκριμένο βράδυ. Μάταια όμως! Όταν ρώτησαν τους υπάλληλους της εταιρείας φύλαξης ΑΣΠΙΣ (ISS) που φυλάει τον ΟΠΑΠ και ειδικά αυτούς που ήταν παρόντες στο περιστατικό με το Ντουρέ για το ποιος ήταν ο οδηγός ή ο αριθμός κυκλοφορίας του Audi, Α3 που μακέλεψε το σκυλί. Είπαν ότι δεν ήξεραν, δεν πρόλαβαν να δουν!! Το χειρότερο που είπαν, όμως. Είναι ότι το αμάξι δεν βγήκε από τον ΟΠΑΠ, αλλά ήταν διερχόμενο από τον δρόμο (οδό Οικονομίδου). Ψέμα πέρα για πέρα. Αυτό το είπαν για να ρίξουν στάχτη στα μάτια μας κατ' υπόδειξη κάποιων ανώτερων υπαλλήλων ή διευθυντών του ΟΠΑΠ. Δηλαδή προσπάθησαν να "συγκαλύψουν" το γεγονός για να μην αναζητηθούν ευθύνες για την πρόκληση των σωματικών βλαβών του Ντουρέ. Υπογραμμίζουμε επίσης ότι το σχετικό έγγραφο Εισόδου-Εξόδου της πύλης του παρκινγκ «εξαφανίστηκε μυστηριωδώς». Μιλάμε για πλήρη συγκάλυψη!!!
Από τις 5 Ιανουαρίου (του 2010) άρχισαν να δίνονται εντολές (προφορικά και όχι εγγράφως) σε υπαλλήλους και καθαριστές, ίστριες του ΟΠΑΠ από κάποιους διευθυντές της ΟΠΑΠ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ και συγκεκριμένα τους Γιώργο Μαρκόπουλο (από το καλοκαίρι είχε πει να φύγουν, αλλά τον είχαμε σταματήσει) και την Χριστίνα Πάτση «να μην ταΐζει κανείς τα σκυλιά», έξω από το κτίριο του ΟΠΑΠ στο δρόμο και «όποιος τα ταΐζει να σημειώνουν το όνομα του και να τους το λένε». Ήταν μια πράξη εκφοβισμού και τρομοκράτησης των εργαζομένων που τους διέσπασε σε "φιλόζωους" και "μη φιλόζωους". Μάλιστα κατ'εντολή κάποιοι υπάλληλοι που δεν θέλουμε ούτε συναδέλφους μας να τους αποκαλέσουμε στήνονται με τις ώρες στα παράθυρα του κτιρίου του ΟΠΑΠ (ως ρουφιάνοι) και παρακολουθούν μην πάει κανείς και ταΐσει στο δρόμο τα άμοιρα σκυλάκια. Όποιος το κάνει μπαίνει στη black list και κινδυνεύει να χάσει την δουλειά του.
Ένας νομικός σύμβουλος του ΟΠΑΠ στα μέσα Ιανουαρίου έπιανε τους φύλακες και τους σεκιουριτάδες και τους έλεγε «να μην αφήνουν τα σκυλιά να πλησιάζουν το κτίριο του ΟΠΑΠ και να τα διώχνουν, καθώς και να μην τα ταΐζουν». «Όποιος είναι φιλόζωος να τα πάρει στο σπίτι του».
Την Παρασκευή 5/2/10 και ώρα 4:00 μμ. περίπου η Χριστίνα Πάτση όταν σχόλασε από τον ΟΠΑΠ βγήκε στο πεζοδρόμιο της οδού Οικονομίδου και πήρε ένα αλουμινένιο πιατάκι με σουβλάκια που είχε αφήσει κάποιος υπάλληλος για να φάνε τα σκυλιά και τα πέταξε στο κάδο απορριμμάτων.
Μια πράξη όχι τυχαία, γιατί την Τρίτη 16/2/10 προχθές δηλαδή, το απόγευμα στις 6:00 μμ. ρίξανε φόλες πίσω από τον ΟΠΑΠ με αποτέλεσμα να δηλητηριαστεί ο Κεφάλας (το ρουντβάιλερ). Το σκυλί λίγο μετά της 6:00 μμ. άρχισε να κάνει εμετούς και να παραπατάει, μέχρι που έπεσε κάτω και έτρεμε ολόκληρο. Τότε δυο εργαζόμενοι «ευαισθητοποιήθηκαν» και μετέφεραν το σκυλί με ένα αμάξι σε κοντινό κτηνιατρικό ιατρείο του Περιστερίου, έστω και καθυστερημένα. Μάταια όμως γιατί εκεί διαπιστώθηκε απλά ο θάνατος του και ο κτηνίατρος παρέδωσε πίσω το πτώμα του άτυχου ρουντβάιλερ όπου το πήραν οι δυο εργαζόμενοι και το έφεραν στον ΟΠΑΠ για να το πετάξουν στο κάδο απορριμμάτων του ΟΠΑΠ.

Εδώ βέβαια προκύπτουν κάποια ερωτηματικά; Γιατί ο κτηνίατρος παρέδωσε το νεκρό σκυλί; Αντί αυτού δεν έπρεπε να πάει για υγειονομική ταφή όπως προβλέπεται. Οι εργαζόμενοι πως πέταξαν το πτώμα στα σκουπίδια; Είναι επικίνδυνο για την δημόσια υγεία και άσχημο για το σκυλί που ξέραμε. Τον Κεφάλα οι άνθρωποι τον σκότωσαν δυο φορές, μια με την φόλα και μια με το πέταγμα του στα σκουπίδια.

ΚΕΦΑΛΑΣ
Ύστερα από αυτό το συμβάν κάποιοι εργαζόμενοι ενημερώσαμε το δήμο Περιστερίου και το ΔΙΚΕΠΑΖ για να μεταφερθούν τα εναπομείναντα δυο σκυλιά (Ντουρέ-Ανδριάνα) στο ΔΙΚΕΠΑΖ, όπου χτες Πέμπτη 18/2/10 τα πήγαν εκεί για να μην φάνε και αυτά φόλα, μέχρι ότου βρεθεί μια λύση.
Είναι όμως δυνατό αυτοί οι λίγοι διευθυντές-δικηγόροι-μόνιμοι που παίρνουν πάνω από 100.000 ευρώ ετησίως που συμμετέχουν σε επιτροπές με 17.000 ευρώ μηνιαίως να ασχολούνται για το κακό των αδέσποτων σκυλιών. Αντί να ασχολούνται με τον ΟΠΑΠ και την επερχόμενη οικονομική κρίση και τις συνέπειες της, σε αυτόν και την συρρίκνωση του τζίρου του που ενδέχεται να είναι καταστροφική. Τόσο μυαλό έχουν;
Αυτό που γίνεται στον ΟΠΑΠ τις τελευταίες ημέρες είναι καθαρός φασισμός, έχει καταργηθεί ο ν.3170/03 και το σύνταγμα. Απαγορεύουν να εκφράσουμε την αγάπη μας και το συναίσθημα μας στα αδέσποτα σκυλιά. Μας υποχρεώνουν να τα  κυνηγάμε, ενώ αυτά μας φυλάνε και μας προστατεύουν.

Μιλάμε για τον ολοκληρωτικό φασισμό μιας πολυεθνικής εταιρείας. Για σχιζοφρενείς και μανιοκαταθλιπτικούς που με την λιγοστή εξουσία που διαθέτουν καταστρέφουν όσα περισσότερα μπορούν.

Ζητάμε την συμπαράσταση σας,
να μοιράσετε την καταγγελία σε όσους περισσότερους μπορείτε.
Να ενημερωθούν τα κανάλια, οι εφημερίδες για να πάρει το θέμα μεγάλη έκταση. Το ευαίσθητο σημείο του ΟΠΑΠ είναι τα κέρδη του (τζίρος) και οι μέτοχοι του. Έτσι θα ασκηθεί πίεση.

Φιλόζωοι Εργαζόμενοι στον ΟΠΑΠ